She's Special | GirlxGirl

4.1

Lexa

Octavia'ya adresi verdim. Ben de Raven, Monty ve Jasper'la birlikte gidiyordum. Bellamy gelmemeye karar vermişti.

"Tamam, biliyorum sadece Clarke için gidiyoruz ama küçük de olsa bir parti vereceğimiz için heyecanlıyım." dedi Raven.

"Ben de. Rae bazı özel şeyler getirdim. Denemelisin." Monty arkadan cevap verdi.

"Yaptığın şeyleri en son denediğimde iğrenç olduğunu söylemiştim."

"Evet ama bu kez Jasper yardım etti. Yeni ve geliştirilmiş."

Jasper ve Monty garip bir el çırpma hareketi yaptı.

Eve vardık.

"Saçmalık buna da sahip olamazsın." Raven arabadan atladı.

"Ben sahip değilim, ailemin." dedim.

"Bu ev benim evimden büyük ve bu bir tatil evi."

Kızın dediklerine gözlerimi devirdim. Para her şey değildi. Clarke'ı ailemin servetine tercih ederdim. Tek istediğim oydu.

Kapıyı açtım ve üç misafirim evi dolaşmaya başladı. Üç küçük çocuk gibiydiler. Onların bu hallerine gülümsedim.

Salonda duran şömineyi yaktım ve odaları kontrol için gittim.

"Raven!" Bağırdım ve merdivenlerden yukarı koştuğunu duyabiliyordum. "Burası benim odam ve annemle babamın odası alt katta kilitli. Kişisel algılama sakın genel olarak kilitliyorlar. Geri kalan odalar sizindir." Gülümsedim.

"Tamam, harika. Teşekkür ederiz." Diğer üç odayı kontrol etmeye gitti.

"Geldiler." Aşağıdan Jasper'ın sesini duyduk.

Raven koşarak bir odadan çıktı.

"Sen gelmiyor musun?" Arkasını dönüp bana sordu.

"Birazdan ineceğim." Henüz hazır değildim.

Raven omuzlarını silkip merdivenlerden indi.

Odama girdim ve yatağımın üzerine oturdum. Son sefer burada onunla olduğumu hatırlayınca elim yorganın üzerinde süzüldü. Sadece ona söylemek istiyordum, ne zararı olabilirdi ki?

--------------------------------------------------------------------

Clarke

"Hala neden bizimle arkadaş olduğunu anlamıyorum." dedim. Octavia bizi Lexa'nın ailesinin sahip olduğu bir eve getirdi. Neden bu kadar uzaklaşmamız gerektiğini anlamıyordum. "Dün gece evini gördük. Bizim gibi biri değil, kendi hizmetçisi bile var."

"Açıklaması zor. Anlamak için önce her şeyi hatırlamalısın." dedi Lincoln.

"Ya hatırlayamazsam?"

"Hatırlayacaksın, annen zamana ihtiyacın olduğunu söyledi." dedi Octavia.

Lexa'nın Octavia'ya verdiği adrese vardık.

"Tabii ki ev çok büyük." Gözlerimi devirdim. "Bu kızın sahip olmadığı bir şey yok mu?" Arabadan çıkarken alay ettim.

"Her şeye sahip değil. Onun sahip olmadığı bir şey var." Octavia Lincoln'ın koluna vurdu.

"Neye sahip değil?" Şimdi ilgileniyordum. "Eminim anne babasına söylese hemen ona verebilirler."

"Bu şey onların verebileceği bir şey değil."