ΕΓΩ,ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

PART 7

...Βγήκαμε από εκείνο το μαγαζάκι.

Μωρε,πάμε να φάμε κάτι γιατί δεν έφαγα τίποτα και πεθαίνω από την πείνα;
Εγώ κόλλησα και ταξίδευα.Σκεφτομουν τον Μαρινο.

Χελλόουυ;;Πλανήτης γη καλεί Κατερίνα;;Με ακούς βρε;

Έλα σορυ κάτι σκεφτόμουν..Τι μου έλεγες;

Χμ καλά..Πείνασα λεω,ψήνεσαι να πάμε να φάμε κάτι;

Αμε..πάμε.
Πήγαμε και καθίσαμε κάπου να φάμε.

Ωπ έχουμε παρέα,Κατερίνα γυρνά διακριτικά από πίσω να δεις ποιος είναι.
Γυρνάω εγώ απότομα και βλέπω τον Μαρινο να κάθεται στο πίσω τραπέζι με έναν φίλο του.Αυτος με κοίταξε και μου έκλεισε το μάτι.Γυριζω ξανά στην Ντίνα.Η Ντίνα κτυπούσε με τα χέρια της το κεφάλι της.

Αμάν βρε Κατερίνα..ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ σου ειπα να γυρίσεις και εσυ γύρισες να δεις κες και ήταν εξωγήινος.
Εκείνη την ώρα σκάσαμε από τα γέλια...Είχε όλα τα δίκαια..Τι χαζή που είμαι και εγώ ώρες ώρες.

Να σου πω,τώρα που τον βλέπω εκτός σχολείου ομορφουλης είναι..έτσι;;

Άσε με και εσυ ρε Ντίνα..

Χαχα πλάκα σου κάνω μωρε.Για δες λίγο τον φίλο του όμως.Αυτος θεός είναι..
Έλαμπαν τα ματια της.

Να γυρίσω;Θες πραγματικά να ξανά-γυρίσω;
Γέλασα πονηρά.

Ε γύρισε Δ-Ι-Α-Κ-Ρ-Ι-Τ-Ι-Κ-Α ρε Κατερίνα..Κι το εννοώ

Χαχ οκ θα προσπαθήσω.Πες μου εσυ ποτε θα είναι η κατάλληλη στιγμή.