ΕΓΩ,ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

PART 101

................
Είπα πως δεν τον ξέρουμε..

Συμφωνώ Χρίστο..δεν τον ξέρουμε.. Αλλά ξέρουμε και ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ..ΠΩΣ ΗΤΑΝ Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΟΤΑΝ ΧΩΡΙΣΕ ΜΕ ΤΟΝ ΜΑΡΙΝΟ..Θυμάσαι πόσο χάλια ήταν;; Θυμάσαι πόσο έκλαιγε;; Ξέρεις πολύ καλά πόσα τραβήξαμε για αυτό το θέμα..Τώρα επιτέλους την βλέπω χαρούμενη.. όποιος και αν είναι αυτός ο Άρης..την κάνει χαρούμενη με εντελώς διαφορετικό τρόπο..Μην το χαλάσεις..

Και να την αφήσουμε να φύγει;;

Έχει φύγει ειδη η Κατερίνα Χρίστο.. κατάλαβε το..το κοριτσάκι μας μεγάλωσε! Κλείνει 18 όπου νάνε.. Δεν μπορείς να την νταντεύεις όπως παλιά..

Το ξέρω... το ξέρω..
είπε διστακτικά.

Άρη.. Σε ποιο μαγαζί θες να πάμε πρώτα;;
ρώτησα τον Άρη χαρούμενη.

Όπου θες..
Είπε και μου έδωσε στα γρήγορα ένα φιλί στο μάγουλο ενώ με κράταγε από την μέση.

Άρη..

Τι είναι πάλι;
Ρώτησε με ένα χαμόγελο.

Πρέπει να μιλήσουμε στον Γιώργο...

Εμμ...Θα το κάνουμε κάποια στιγμή..στο μέλλον.

Άρη το εννοώ..πώς θα του το κρύψουμε..

Πω..ναι..μαρτύριο θα' νε να του το κρύψουμε.. φιλάκι;;
Με ρώτησε.

Έλα να το πάρεις..
Του είπα για πλάκα και άρχισα να περπατάω ποιο γρήγορα.. μπήκα σε ένα μαγαζί και ο Άρης με ακολούθησε.Με άρπαξε από την μέση και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο.

Λοιπόν;; Τι θα πάρεις εσύ Άρη από εδώ;;
Τον ρώτησα και κοίταξα διάφορες μπλούζες στο αντρικό ράφι.

Εσένα..
Μου είπε χαμογελώντας.

Χμμ.. Θα δω αν υπάρχει κάτι διαθέσιμο και θα σας ενημερώσουμε..
Του είπα ναζιάρικα και με φίλησε στο στόμα.'Οσα βήματα κάναμε στο μαγαζί..ο Άρης συνέχισε να έχει το χέρι του στην μέση μου.Εκεί που μου έσπαζε τα νεύρα..πλέον είχαμε γίνει αυτοκόλλητοι.

Ωραίες δεν είναι αυτές οι φανέλες;;
Ρώτησα τον Άρη δείχνοντας του τες.

Καλές είναι.
Προσπάθησα με τις μύτες των ποδιών μου να φτάσω τις μπλούζες που ήταν κρεμασμένες στα ράφια ψηλά.. λίγο ακόμη και τις φτάνω.. Με το που καταφέρνω να τις αγγίζω..πέφτουνε οι μπλούζες πάνω σε έναν κύριο που ήταν δεξιά μας.ΤΟ ΗΛΙΘΙΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ!! Τον σκότωσα τον άνθρωπο!! Ο άνθρωπος έσκυψε να τις μαζέψει..