ΕΓΩ,ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

PART 108

Γύρισα πίσω στον Μαρίνο..

Τι τρέχει;;
Με ρώτησε..

Αύριο μπορείς να φύγεις...!!
Του είπα χαρούμενη.

Ναι;

ΝΑΙ!
Εγώ με τον Γρηγόρη πήγαμε στο σπίτι του Μαρίνου να ετοιμάσουμε τα πράγματα του.. την επόμενη μέρα πήγαμε στο νοσοκομείο και ο Μαρίνος ήταν επιτέλους έτοιμος να φύγει.. ο Γιατρός μας είπε πως η μνήμη του πρόκειται να επανέλθει.. αλλά θα χρειαστεί καιρός..

Και που ακριβώς πρέπει να πάμε;;
Με ρώτησε ενώ ήμασταν έτοιμοι να μπούμε στο αυτοκίνητο.

Θα πάμε στο σπίτι σου..
Του είπα.Μπήκαμε μέσα και εγώ κάθισα δίπλα από τον Μαρίνο..και ο Γρηγόρης ήταν μπροστά και οδηγούσε αυτός.
Τράβηξα την ζώνη του αυτοκινήτου για τον Μαρίνο..

Μπορώ να την βάλω.. αμνησία έχω. μπορώ να κουνηθώ..
Μου είπε καο γέλασε.

Καλά..χαχ..Το ξέρω..
Φτάσαμε στο σπίτι του Μαρίνου.. κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο.. ο Μαρίνος κοίταζε περίεργα δεξιά και αριστερά.

Και αυτό λοιπόν είναι το σπίτι μου;;

Yep..

Μάλιστα.
Μπήκαμε στο σπίτι του..

Περίεργο γούστο είχα.. ένα χάλι είναι..
Είπε γελώντας.. το ότι τα αντιμετωπίζει όλα αυτά με χιούμορ καλά είναι.. αλλιώς θα τρελενομόμουν.. έστω και με αυτό ξεχνιέμαι..
Καθίσαμε στο σαλόνι χωρίς να ξέρουνε τι πρέπει να πούμε.
Ξαφνικά το τηλέφωνο του Γρηγόρη χτύπησε.. και ήταν η Σοφία.

Πρέπει να φύγω για λίγη ώρα.. έχει πυρετό το παιδί..και δεν πέφτει..θα είσαι εντάξει;
Με ρώτησε.

Γρηγόρη πήγαινε! Μια χαρά θα είμαστε! Θα μείνω μαζί του εδώ το βράδυ..

Σίγουρα;; Αν συμβεί οτιδήποτε πάρε με ε;!

Ναι φυσικά.

Οκ..
Ο Γρηγόρης έφυγε.

Δεν χρειάζεται να μείνεις εδώ..
Μου είπε ο Μαρίνος.

Ναι χρειάζεται..

Γιατί νοιάζεσαι τόσο,;
Με ρώτησε.