ΕΓΩ,ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

PART 114

...............
Σταμάτησε το αυτοκίνητο.. και με κοίταζε.

Εμ.. λοιπόν;; Θα οδηγήσω ή μπα;;
Τον ρώτησα αφού είχε κολλήσει και με κοίταζε.

Ξέρεις τι.. Είναι πολύ περίεργο όλο αυτό.

Γιατί,;

Δεν το πιστεύω ακόμα πως πέρασε ο καιρός.. τώρα ξαφνικά θα οδηγάς και αυτοκίνητο..

Ναι εε.. ούτε κι εγώ..
Του χαμογέλασα.

Άντε έλα.. κάθισε.
Μου είπε και κάθισε στην άλλη θέση μ.. και εγώ στην θέση του οδηγού.

Για να δούμε τι ξέρεις..
Μου είπε.. και εγώ πήγα να ξεκινήσω..

Πως θα ξεκινήσεις ρε χαζό χωρίς τα κλειδιά του αυτοκινήτου;;
Μου είπε και έσκασε στα γέλια.

ΤΑ ΠΗΡΕΣ ΒΡΕ ΜΑΦΙΑ;;
Του φώναξα και συνέχισε να γελάει.

Δεν πρόσεξα πως τα έχεις.. φυσικά και το ξέρω πως δεν ξεκινάει χωρίς τα κλειδιά..

Χμ οκ.. Άντε πάρτα..
Μου είπε και μου τα έδειξε...πήγα να του τα αρπάξω και τράβηξε το χέρι του πίσω..

Έλα ρε Μαρίνο.. κάνεις και παιχνιδάκια τώρα.

Φιλάκι αλλιώς δεν παίρνουμε το κλειδάκι..
Μου είπε και έριξε ένα πονηρό χαμόγελο..

Καλά..
Του είπα και του έδωσα ένα πεταχτό φυλάκι στο μάγουλο .

Άντε,δώσε μου τα τώρα...
Του έλεγα.

Εε μα τι ήταν αυτό;;
Με ρώτησε.

Α θες κι άλλο πονηρούλη;
Τον ρώτησα.

Εσύ τι λες..;
Τον φίλησα ξανά, στο στόμα αυτή την φορά και στο τέλος αναγκαστικά μου τα έδωσε.Ξεκίνησα το αυτοκίνητο..

Βλέπεις;; Μια χαρά ξέρω..

Ναι ναι βλέπω..
Πήγαινα μια χαρά με το αυτοκίνητο..

Πάτα λίγο φρένο ρε μωράκι μου...
Μου είπε.

Μαρίνο!! Σαν χελώνες πάμε!! Να οδηγήσω είπαμε.. όχι βολευτώ απλώς εδώ στην θέση..
Του είπα και δεν απάντησε πίσω.. ότι έκανα.. έκανε και παρατήρηση.