ΕΓΩ,ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

PART 20

....Όταν έπεσα πάνω στον κύριο Οδυσσέα νιώσαμε πολύ περίεργα.Ήταν κατά κάποιον τρόπο αστεία η φάση.Γύρισα το βλέμμα μου πίσω για να δω τον Μαρίνο που ήμουν σίγουρη πως μας είδε.Τον έβλεπα που ήταν έτοιμος να σκάσει από ζήλια χωρίς να υπάρχει και λόγος.

Συγνώμη..
Είπα στον κύριο Οδυσσέα.

Κανένα πρόβλημα..Θα σου μείνει συνήθεια τώρα να κάθεσαι στα πόδια καθηγητών σου;
Μου είπε για πλάκα και εγώ σηκωθηκα από πάνω του και ο καθένας πήγε στην θέση του. Κατεβήκαμε από το λεωφορείο και ο Μαρίνος προσπαθούσε να βρει την κατάλληλη ευκαιρία για να μου μιλήσει.

Τι ήταν αυτό;;
Με ρώτησε με το ζηλιάρικο του υφάκι.

Πλάκα κάνεις τώρα;; Έπεσα πάνω του.

Έπεσες;

Δεν είδες;;

Όχι δεν είδα..Το μόνο που είδα είναι εσένα στα πόδια του.

Μαρίνο αν είναι δυνατόν..Θα καθόμουν στα πόδια του μέσα στο λεωφορείο μπροστά από όλους;;

Καλά..

Ε τώρα θα μου κρατάς μούτρα για κάτι που δεν έκανα επίτηδες;

Όχι.
Μου απάντησε και μου χαμογέλασε.

Λοιπόν,Μην απομακρυνθείτε από την περιοχή..Η ώρα 12:25 όλοι στα λεωφορεία.Αν πιάσω κάποιον να καπνίζει..,να πίνει ποτά και διάφορα δεν θα την γλιτώσετε.Με ακούσατε;;
Είπε αυστηρά ο διευθυντής.Αμέσως κοιτάξαμε ο ο ένας τον άλλο εγώ και ο Μαρίνος με νόημα.Σκεφτήκαμε το ίδιο πράγμα. Όλοι άρχισαν να φεύγουν με τους παρέες τους και να κάνουν βόλτες στην πόλη όπου πήγαμε.Μπορούσαμε να πάμε όπου θέλαμε φτάνει να ήμασταν πίσω την συγκεκριμένη ώρα που μας είπε ο διευθυντής και φυσικά χωρίς να κάνουμε βλακείες.Αφού οι περισσότεροι έφυγαν.,όλοι οι καθηγητές πήγαν να καθίσουν σε ένα cafe εκτός από τον Μαρίνο.Κοίταξα τον Μαρίνο και μου ειπε.