Όταν Δύο Κόσμοι Ενώνονται [#WWSA2k2018] [#TBGWB18] [#WBC2018] [#SBC2018]

34. Σε αγαπάω γαμώτο...

"Αμέλια, Αχιλλέα!"

Ακούστηκε η φωνή του Στέφανου και αυτόματα γύρισα να τον κοιτάξω. Έτρεχε προς το μέρος μας δακρύζοντας από χαρά. Ο Αχιλλέας, μόλις τον είδε έπεσε πάνω του ενώ η μικρή άπλωνε τα χέρια της καθώς και την είχα αγκαλιά,αφού δεν μπορούσε να περπατήσει. Τον πλησίασα και με απαλές κινήσεις την άφησα σε εκείνον. Τους κρατούσε αγκαλιά ενώ τα μάτια το ήταν κλειστά με ένα τεράστιο χαμόγελο να είναι κολλημένο στα χείλι του. Αυθόρμητα χαμογέλασα και πρόσεξα τον αστυνομικό, που πριν λίγες ώρες δεν με άφηνε να περάσω, με κοιτούσε έκπληκτος.

"Τελικά τα βρήκες! Συγχαρητήρια!"

Ακούστηκε η ειρωνική φωνή του. Γύρισα και είδα τον Μάνο με χειροπέδες να μου χαμογελάει ειρωνικά. Το κλάμα των παιδιών ήχησε σε όλο τα αστυνομικό τμήμα και γύρισα να τα δω. Είχαν σφίξει τον Στέφανο ενώ και εκείνος είχε βάλει το κεφάλι του στον λαιμό του μικρού, αγνοώντας τους πάντες. Οι αστυνομικοί πήραν τον Μάνο και τον πήγαν σε ένα δωμάτιο. 

"Νόμιζα πως μας έκαναν πλάκα...."

Η έκπληκτη φωνή της κολλητής μου ακούστηκε από την είσοδο. Γύρισα και είδα την Άρια, τον Άλεξ και τον Μάριο να κοιτάνε τον Στέφανο με τα αδέλφια του. Έπειτα τα βλέμματα τους στράφηκαν πάνω μου καθώς πρόσεξαν πως αντί για μπλούζα φορούσα το σακάκι του Αλεξάντερ.

"Αυτά φορούσες στο σπίτι του Στέφανου?"

Ρώτησε ο Μάριος.

Ναι ρε! Το βρήκες! Κυκλοφορούσα με ένα σακάκι 10 νούμερα μεγαλύτερο μου! 

"Όχι βέβαια!"

Απάντησα γελώντας.

"Που είναι η μπλούζα σου?"

Ρώτησε ο Άλεξ.

"Την φοράει η Αμέλια?"

Απάντησα και με κοίταξαν έκπληκτοι.

"Εσύ βρήκες τα παιδιά?"

Ρώτησε ο Μάριος χωρίς να το πιστεύει.

"Ναι."

Απάντησα απλά. Πήγαν να μιλήσουν αλλά εκείνη την στιγμή μπήκε τρέχοντας ένα ζευγάρι. Πλησίασε τον Στέφανο με τα μικρά και τους αγκάλιασε πέφτοντας στα γόνατα. Όλοι τους έκλαιγαν τρανταχτά με ένα τεράστιο ενώ πλέον ο Αχιλλέας και η Αμέλια βρισκόντουσαν στην μέση. Η Άρια με τα αγόρια με πλησίασαν και με την σειρά τους με αγκάλιασαν.

"Λοιπόν... Μικρή."

Ακούστηκε η φωνή του Αλεξάντερ, μετά από περίπου πέντε λεπτά, και σπάσαμε την αγκαλιά.