Όταν Δύο Κόσμοι Ενώνονται [#WWSA2k2018] [#TBGWB18] [#WBC2018] [#SBC2018]

64. Εβίτα με θέλεις ή όχι?!

"Γιατί είσαι εδώ?!"

Ρώτησα απότομα το καστανόξανθο αγόρι που στεκόταν απέναντι μου.

"Θέλω να μιλήσουμε!"

Απάντησε κοιτώντας με στα μάτια.

"Εγώ δεν θέλω γαμώτο! Παράταμε!"

Φώναξα απομακρύνοντας το βλέμμα μου από τα καταπράσινα μάτια του. Εκείνος άρχισε να με πλησιάζει και πλέον ήμασταν σε απόσταση αναπνοής. Το χέρι του πήγε στο πιγούνι μου και με απαλές κινήσεις με ανάγκασε να τον κοιτάξω στα μάτια.

"Πες πως δεν με θέλεις κοιτώντας με στα μάτια!"

Απέτησε με απαλή φωνή. Πήρα μια βαθιά ανάσα έτοιμη να του το πω αλλά με διέκοψε.

"Πριν πεις οτιδήποτε να ξέρεις πως είναι η τελευταία προσπάθεια που κάνω. Δεν πρόκειται να σε ενοχλήσω ξανά!"

Τον κοίταξα χωρίς να ξέρω τι να πω. Θέλω όσο τίποτα να είμαστε μαζί αλλά  γαμώτο είμαι πολύ εγωίστρια για να παραδεχτώ πως έκανα λάθος. 

Πήρα μια βαθιά ανάσα εισπνέοντας το μαγευτικό του άρωμα κάνοντας την θέληση μου να πέσω πάνω του, να μεγαλώσει.

"Πες το!"

Είπε ταρακουνώντας με. 

"Εβίτα με θέλεις ή όχι?!"

Φώναξε εμφανώς αναστατωμένος.

Σε θέλω!

"Δεν..."

Άρχισα να λέω αλλά σταμάτησα.

"Τι δεν?"

Ρώτησε με φωνή έτοιμη να σπάσει. Έστρεψα το βλέμμα μου στον απογευματινό ουρανό χωρίς να ξέρω τι να πω.

Τελευταία προσπάθεια... Τι να κάνω? Τον θέλω πίσω. Να με αγκαλιάζει, να μου στέλνει μηνύματα χωρίς λόγο, να μου κάνει πιπιλιές μόνο και μόνο για να ξέρουν όλοι πως είμαστε μαζί, ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΈΧΕΙ!

Μην με κοιτάς έτσι...

"Σε παρακαλώ Ποντικάκι."

Ψέλλισε ενώ ένα δάκρυ ελευθερώθηκε από το αριστερό του μάτι. Τα δικά μου μάτια κατευθείαν βούρκωσαν στο άκουσμα αυτής της λέξης και χωρίς να πω τίποτα άρχισα να περπατάω στα βραχάκια. Έκατσα στο έδαφος και εκείνος ακολούθησε τις κινήσεις μου. Σύντομα βρισκόμασταν κάτω να κοιτάμε την εξαιρετική θέα της θάλασσας και του ουρανού. Στην άμμο ήταν ένα ζευγαράκι αγκαλιασμένο και γύρω-γύρω από αυτούς υπήρχαν κεράκια σε σχήμα καρδιάς. Το αγόρι ξαφνικά σηκώθηκε όρθιος και αφού πήρε την κιθάρα που βρισκόταν δίπλα του άρχισε να την παίζει λέγοντας κάτι λόγια που λόγο της απόστασης δεν μπορούσα να καταλάβω. Μετά από λίγα λεπτά την άφησε κάτω και σηκώθηκε όρθιος πλησιάζοντας την μηχανή που βρισκόταν λίγα μέτρα πιο πέρα. Έπειτα πήγε πάλι στο κορίτσι, γονάτισε μπροστά της και άνοιξε ένα κουτάκι, που απ'ότι κατάλαβα ήταν δαχτυλιδιού. Εκείνη έβαλε να χέρια της, έκπληκτη μπροστά στο στάμα της και με απαλές κινήσεις έγνεψε θετικά κάνοντας το αγόρι να πέσει πάνω της από την χαρά του.