Όταν Δύο Κόσμοι Ενώνονται [#WWSA2k2018] [#TBGWB18] [#WBC2018] [#SBC2018]

39. Είσαι δική μου...

"ΤΙ ΘΑ ΠΕΙΣ ΡΕ?!"

Φώναξε ο Στέφανος αλλά ο Άλεξ δεν έδωσε καμία σημασία καθώς γύρισε προς το μέρος την Ιωάννας.

"ΠΡΏΤΟΝ Η ΕΒΊΤΑ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΟΡΦΑΝΉ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΝΑ ΉΤΑΝ ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΈΦΤΕΙ ΛΌΓΟΣ! ΚΑΙ ΔΕΎΤΕΡΟΝ ΑΝ ΤΟΛΜΊΣΕΙΣ ΚΑΙ ΞΑΝΑΜΙΛΉΣΕΙΣ ΕΊΤΕ ΣΕ ΑΥΤΉ ΕΊΤΕ ΣΤΗΝ ΆΡΙΑ ΈΤΣΙ ΔΕΝ ΞΈΡΩ ΚΑΙ ΕΓΏ ΤΙ ΘΑ ΓΊΝΕΙ!"

Ούρλιαξε και εκείνος αφήνοντας μας όλους έκπληκτους. 

"ΈΤΣΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΞΑΝΑΜΙΛΉΣΕΙΣ ΈΤΣΙ ΘΑ ΓΊΝΕΙ ΤΗΣ ΠΟΥΤΆΝΑΣ!"

Φώναξε η ξυνομούρα ενώ σηκωνόταν.

"Ε ΒΈΒΑΙΑ! ΠΆΝΤΑ ΤΟ ΔΙΚΌ ΣΟΥ ΓΊΝΕΤΕ!"

Της είπε ο Μάριος χωρίς να χάσει χρόνο.

"ΝΑ ΣΟΥ ΘΥΜΊΣΩ ΠΩΣ ΕΊΜΑΙ Η ΚΟΠΈΛΑ ΤΟΥ ΚΟΛΛΗΤΟΎ ΣΟΥ?! ΠΩΣ ΤΟΛΜΆΣ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΕΊΣ ΈΤΣΙ?"

Φώναξε και η Ιωάννα.

"ΚΑΙ ΕΣΎ ΠΩς ΤΟΛΜΆΣ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΕΊΣ ΈΤΣΙ ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΤΉ ΜΟΥ!"

Συνέχισε ο Μάριος.

"ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ!"

Είπε εξαγριωμένη η Άρια ενώ σηκωνόταν αφήνοντας τους άλλους να δουν τα δάκρυα της.

"Άλεξ μάζεψε την κοπέλα σου και οι υπόλοιποι σταματήστε!"

Συνέχισε και χωρίς να περιμένει απάντηση έτρεξε προς τις σκάλες.

"Άρια!"

Είπα και σηκώθηκα ακολουθώντας την στο δωμάτιο. Μόλις μπήκα και εγώ μέσα έκλεισα την πόρτα, έκατσα δίπλα της στο κρεβάτι και την αγκάλιασα. 

"Ηρέμησε..."

Ψιθύρισα μετά από λίγα λεπτά. Εκείνη δεν μου έδωσε καμία σημασία. Αντίθετα άρχισε να κλαίει περισσότερο.

"Γ...γ...για...γιατ...γιατί τ...την έφ...έφ...έφερ...έφερε ε...εδώ?"

Ρώτησε με παράπονο. Δεν της απάντησα. Δεν ήξερα τι να τς απαντήσω. Αφού ούτε εγώ ξέρω. Το μόνο που έκανα είναι να την σφίξω περισσότερο πάνω μου χωρίς να προσπαθώ να την ηρεμήσω. 

Πρέπει να ξεσπάσει... Δεν γίνεται αλλιώς.
___________

"Εβίτα θα κοιμηθείς με την Άρια τελικά?"

Ρώτησε ο Μάριος καθώς μάζευε τα πιάτα.

"Ναι."

Απάντησα αμέσως ενώ τον βοηθούσα.

"Ωραία άρα η Εβίτα με την Άρια στο δωμάτιο της, ο Μάριος με εμένα στο δικό του και ο Στέφανος στον ξενόνα!"

Διασταύρωσε ο Άλεξ και αφού συμφωνήσαμε πήγαμε να κοιμηθούμε.

"Μέσα ή έξω?"