The girl who cried murder

Chapter 3 : And then there was him

3. 

And then there was him

Tammy

"Joy?! Joy nasaan ka?!"

"Joy Madriga?l! Joy Madrigal?!"

"Joy sumagot ka!"

Pagod na pagod na kaming lahat sa kahahanap pero hindi kami tumitigil sa pagsuyod ng kagubatan. Sumikat na ang araw at tuluyang lumiwanag ang paligid, marami na kaming naghahanap, tinutulungan narin kami ng mga pulis at iba pang volunteers pero wala parin kaming Joy na nahahanap o kahit na anong bakas mula sa kanya.

"Itigil na natin ang paghahanap." Biglang may nag-anunsyo sa pamamagitan ng isang megaphone kaya agad namin siyang nilapitan.

Si Chief Toralba pala. Siya ang Chief of Police dito sa lungsod ng Crimson Lake at siya ring papa  ng kaibigan naming si Tessa.

"Papa please hanapin pa natin siya." Pagmamakaawa ni Tessa na namumugto na ang mga mata kakaiyak. Palibhasa, silang dalawa ni Joy ang pinakamalapit sa isa't-isa.

"'Wag kayong mag-alala, Malaki ang posibilidad na walang nangyaring masama sa kanya." Kalmado niyang giit at isa-isa kaming tiningnan na para bang siguradong-sigurado siya.

"Walang nangyaring masama?" Sarcastic na sambit ni Jerome, "You didnt hear her scream. You didnt hear her cry for help. Paano niyo nasasabing okay lang siya?" Dagdag pa nito at napasinghal na lamang.

Napabuntong-hininga ang matandang pulis, alam kong naiinis siya samin at itinatago niya lang ito.

"We just talked to her parents. It turns out, wala na ang karamihan sa mga damit at gamit sa kwarto niya. Nakatanggap raw ang mga magulang niya ng mensahe mula sa kanya kaninang madaling araw, naglayas raw ito at luluwas muna ng maynila upang makalimot. Babalik lang daw ang kaibigan niyo pag nakapag-isip na siya." Paliwanag ni Chief Toralba kaya nagkatinginan kaming lahat sa gulat.

Joy and I werent close. We werent even classmates at ni hindi ko na nga maalala paano kami nagkakilala pero hindi parin ako kumbinsido na siya ang tipo ng tao na basta-basta nalang nawawala.

"So ganun nalang 'yon?! Titigil na kayo sa paghahanap sa kanya?!" Bulalas ko.

"Tammy may punto si Chief, paano kung nagsasayang lang tayo ng oras?" Sabi pa ni Tyler.

"Pero paano kung may foul play?" Giit ko.

"Foul play? Anong ibig mong sabihin Tammy?" Tanong ni Dustin na mistulang nahimasmasan na sa kalasingan. But seeing the freaked out look on his face held back my desire to stand for my theory. Sasabihin ko sana ang tungkol sa missing poster pero hindi ako dapat maging makasarili.

Kilala ko si Dustin, oras na matakot siya, magiging praning siya. At oras na maging praning siya, naapektohan nito ang araw-araw na takbo ng buhay niya. He might seem crazy and happy but I know the real Dustin, he's fragile.

"Nevermind." Umiling-iling na lamang ako.

"Umuwi na kasi kayo." Giit pa ulit ni Chief Toralba kaya imbes na makipagtalo ay sumunod na lamang ako. 

Ano pang magagawa ko, kumbinsido na silang lahat?