The girl who cried murder

Chapter 14 : Pointing fingers

14.

Pointing fingers

Tammy

I was so close to the truth. Kung sana hindi ako nagpaligoy-ligoy. Kung sana inalam ko ang lahat at hindi siya iniwan. Shit! Ang tanga-tanga ko!

Who couldve done that to her?

Who couldve killed Tessa?

We were just gone for a few minutes. Things are getting worse.

 I dont get it, I already saved Tessa. We solved the riddle, why did she still had to die.

Inihinto ni Calix ang kotse niya sa tapat ng bahay namin at napatingin sakin. "Kanina ko pa napapansin, may tinatago ka ba sakin?"

Napatingin ako sa kanya at umiling-iling, "N-nothing. I'm just..." Umiling-iling ako.

"If you're scared. Don't be. Kung sino man ang gumawa nun kay Tessa, siguradong nadamay lang siya dahil sa kagagawan ng ama niya." Paninigurado niya sakin pero muli akong umiling-iling. 

"But what about Tyler? What about Joy?" Napasandal ako sa kinauupuan at sinapo ang ulo ko.

"Tammy listen to me." Calix leaned closer as he looked into my eyes, "Bad things happened in Crimson Lake years ago because of what the Crimson Ripper did. But because of what the people of Crimson Lake did...  it became worse."

"Calix anong ibig mong sabihin?" Nakunot ang noo ko.

"What happened to Tyler, Joy at Tessa could be their parent's fault. People say anger would fade as time passes by, but a grudge? it doesn't. Maybe the only way for a grudge to disappear is by retribution." Walang kaemo-emosyon si Calix sa bawat salitang binibitawan niya. Kinilabutan ako. Parang hindi na si Calix ang kausap ko.

"You said the Crimson Ripper was bullshit.. Why didn't you tell me about this?" Tanong ko nang maalala ko ang mga sinabi niya noong gabing mawala si Joy.

"Its all in the past Tammy. Why would I dig something that would ruin my present?" Aniya.

Sa isang iglap para akong naliwanagan. Hindi man ako sigurado pero may teyorya na ako sa mga nangyayari. Pakiramdam ko nalalapit na ako sa piraso ng palaisipang makakasagot sa lahat.

"If you dont want to talk about it, then dont. I know how you feel." Niyakap ko na lamang si Calix.

Nagulat ako nang maramdaman kong basa na ang balikat ko kung saan nakasandal ang mukha niya, umiiyak siya. Awang-awa ako sa kanya kaya mas lalo ko siyang niyakap ng mahigpit.

Kung sana pwede lang maibaon sa limot ang lahat.

Kung sana lang matutunan ng taong wag ng ungkatin ang nakaraan.

Crimson Ripper sino ka ba talaga?

Ikaw ba talaga ang Crimson Ripper o isa ka ring biktimang hindi makaalis sa nakaraan?

******