Alfa'm

2

Jongin dizlerini kırmış tüm aile üyelerinin önünde oturuyordu. Abisi ve kardeşi çok kızgındı. Ormandan ayrıldıktan sonra bir karakola gitmiş ve çalınan eşyaları için şikayette bulunmuştu. Fakat o eşyalardan umudu kesmişti. Sadece telefonu için üzülüyordu. Karakoldan abisini aramış ve onu almaya gelmesini söylemişti. Neyse ki o gün pazardı da abisi çalışmıyordu. Mahkemedeyken telefonunu kapatırdı. Abisi bir avukattı.    

Abisi geldiğinde endişeyle ona sarılmış ve ensesindeki izi fark etmişti. Kaşlarını çatsa da bunu konuşmak için uygun bir yerde olmadıklarını düşünmüş olacak ki sessiz kalmıştı. Fakat eve gelince ailenin onun dışındaki üç üyesinin karşısına oturtulmuştu.

Jongin abisine baktı. Açıklama beklercesine kollarını bağlamış ve gözünü üzerine dikmişti. Junmyeon abisi bir betaydı ama evin en büyüğü olduğu için onun sözü geçerdi.

"Çantamın çalındığını biliyorsunuz."dedi ve bir nefes alıp devam etti. "İlaçlarımı her zaman yanımda çantamda taşıdığımı da. Çantam çalındıktan sonra kızışma başladı. Bende mümkün olduğunca insanlardan uzak durmaya çalıştım. Farkında olmadan ormana doğru ilerlemişim."    

"Salak mısın sen?" diye adeta bağırdı abisi. "Öyle bir anda en kalabalık yere gideceksin. Kimse sana herkesin içinde saldırmaya cesaret edemez."    

"O da böyle demişti." diye mırıldandı Jongin.

Ailenin tek alfası olan kardeşi Jong Dae, onu duymuştu. Alfa olduğu için kulakları diğerlerinden daha hassastı. "Kim?" diye sordu gözlerini kısarak.

"Ormanda karşılaştığım alfa."

"Yoksa saldırdı mı?" diye bağırdı kardeşi Jong Dae.

"Hayır, hayır. Saldırmadı." dedi hemen Jongin.

"O zaman ensendeki izi nasıl açıklıyorsun?" diye bağırdı abisi. Gerçekten çok kızgındı. 

"Ben başlattım. Onu ilk öpen bendim." diye fısıldadı Jongin.

"Sen mi?" dedi Jong Dae şokla. "Alfalardan nefret eden sen, bile isteye bir alfayla birlikte mi oldun?"

"Hiç biriniz omega değilsiniz. Bir omeganın kızıştığı zamanki hislerini anlayamazsınız." dedi gözlerinden bir yaş inerken. 

Bu yaş onları suçladığı için akmamıştı, aksine kendini suçladığı için akmıştı. Neden bir beta olarak doğmamıştı? Kızışmanın etkisiyle veya değil neden o adamdan etkilenip onunla birlikte olmuştu?

Abisi Junmyeon yanına çöktü. Kollarıyla etrafını sardı. "Omega olmak bir suç değil, kızışma kötü bir şey değil, bir alfayla birlikte olmakta dünyanın sonu değil." dedi ve anlına bir öpücük kondurdu. Kardeşinin bu hali onu da üzmüştü.

"İyi tarafından bakalım." dedi yaşlarını elinin tersiyle silip Jongin. "O alfa beni işaretledi. Artık kızışma yok, etrafımda bana sulanan alfalar yok. Üstelik o alfa adımı bile bilmiyor. O uyanmadan kaçtım. Etrafımda bana alfalık taslayacak bir alfa da yok."

"Evet, bu bir çok sorununu çözüyor. Peki ya hamile kaldıysan?" dedi Jong Dae ve sabahtan beri herkesin aklındaki asıl soruyu sordu.

Jongin'in elleri bilinçsizce karnına gitti. "Hamile kalmamış olabilirim." diye mırıldandı.

"Korundunuz mu?" diye sordu Junmyeon, öyle olduğunu umarak.

Jongin dudaklarını ısırdı ve başını olumsuz anlamda salladı.

"Bir omeganın kızışma döneminde hamile kalmaması neredeyse imkansız. Jong Dae gidip hemen bir eczane bulup test al."

Jong Dae'nin gözleri şaşkınlıkla açıldı. "Neden ben?"