ADK III : A Poison Love (✔️)

Chapter 27: The Last Tears

A/N:  Okay. Just as what I promise. Ahem. May batok ba din si author? Haha.

Libre react sa dulo ng chapter na ‘to.

Happy reading everyone.  :)

**************

Chapter 27

Part Two: The Last Tears

No. This was the day of his death. Pinilit pa din ni Silver na gumalaw kahit nararamdaman na niya ang paunti-unting panghihina ng kanyang katawan. This was too much for him, lalong-lalo na at sobrang tagal na nagdaan at hindi na niya alam ang pakiramdam ng isang nabubuhay na tao.

“Time to leave for good, dark hunter—“

Masyadong mabilis ang pangyayari.

Adrenaline rush, nakatakas si Sapphire aky Amelia at maling nakuha ang kanyang mga kadena at ginawa niya ito na isang matulis na patalim na gawa sa silver at mabilis na hinagis sa gawi ni Axel. Bago pa man nagamit ni Axel ang kanyang wand, tumusok sa kanyang spinal cord ang patalim.

“No! You die, Axel! Mauna ka muna sa empiyerno,” pangiting bulong ni Sapphire.

Sa sobrang gulat, nabitiwan ni Axel ang kanyang wand na siya namang pagkuha ni Silver sa ere at kaagad na binali gamit ang sarili niyang lakas.

Tumawa lang si Axel habang binubunot ang patalim na ‘yun, “I can’t die like this, stupid. I’m not a demon.”

Pero hindi nagpatinag si Sapphire. Mabilis siyang tumakbo kay Silver habang inaalalayan niya ang kuya niya na tumayo.

Nawala ang tawa ni Axel nang mapansing hindi gumagaling ang kanyang sugat kagaya ng kanyang inaasahan. “Hindi ako naging matalino sa wala. Who’s stupid now?”

Tumakbo si Sapphire papunta sa kay Axel at mabilis na hinablot ang kanyang sandata sabay sinipa niya ito sa sikmura papunta sa pinakdulo ng building na siyang ikinahulog nito.

Huli na ang lahat nang malaman ni Axel na gawa sa espesyal na element ang patalim na gamit ni Sapphire.

Gawa ang kanyang sandata sa pinaghalong elemento laban sa mga demonyo at diyos.

“My master hated those Greek gods before so he gave me something against him,” sabay kindat kay Silver, “Quite handy, huh?”  Hindi pa man nagtatanong ang kanyang kapatid, alam na niya kung ano nasa isipan nito. After all, kasa-kasama na nila ang isa’t isa noon pa man.

Napaisip tuloy si Silver kung anu-ano pa ang nagagawa ni Nyx maliban dito. Masyadong malakas ang isang ‘yon para magpagala-gala sa labas ng Olympus.  Ano na lang ang mangyayari kung kasali na siya sa Big Twelve ng mga diyos? Paano na lang kung siya na ang magiging hari ng lahat?

“H’wag masyadong magsaya!”

Hindi nakakilos ang dalawa nang sumugod si Amelia na halos hindi na mamukhan sa pagpalit nito ng anyo at maging isang ganap na cacodemon. Pero mabilis na hinarang ni Sapphire ang kanyang sarili kay Silver kaya silang dalawa ni Amelia ang gumulong pababa ng building at napunta sa ikalawang rooftop na gawa sa salamin.

Kahit na ano ang mangyari, kailangan ni Sapphire na protekthan ang kuya niya—ang kaisa-isang lalaking nagmahal, nag-alaga, at nagprotekta sa kanya nang walang bahid na kahit anong mali.

This time, it was her fight now.

“You think you’re too good for me? Ang kapal naman ng mukha mong i-kuya si Kuya Silver!” isang kalmot sa mukha ni Sapphire ang nagpadugo sa kanyang mukha nang husto. Inupuan siya ni Amelia habang siya naman ay nakahiga sa salamin. “Kuya Silver is mine alone.”