Διεφθαρμένοι Άγγελοι

Κεφαλαιο 1ο

Ο ήλιος άρχισε να δύει σιγά σιγά και το σκοτάδι να απλώνεται έξω.Ο καιρός ήταν ζεστός,με ένα μικρό αεράκι να δροσίζει λίγο την μικρή πόλη.
Η γειτονιά άρχισε να ηρεμεί από τις φωνές των παιδιών που έπαιζαν έξω,και τα αυτοκίνητα που περνούσαν ανά τακτά διαστήματα.

Όλα φιανόντουσαν ήρεμα και φυσιολογικά,όπως κάθε μέρα.Τίποτα δεν προμηνύαι το αντίθετο.

Η Αναστασία καθόταν μπροστά στον υπολογιστή της και έγραφε.Ώρες τώρα,έγραφε και παιδευόταν με μία εργασία που της είχε αναθέσει η καθηγήτρια της.Ήθελε να είναι τέλεια δομημένη και άριστα τελειοποιημένη.
Κοίταξε έξω από το παράθυρο και συνηδητοποίησε ότι άρχισε να νυχτώνει.
Έκλεισε κουρασμένη για δύο δευτερόλεπτα τα μάτια της και σηκώθηκε από το γραφείο.Έπρεπε να κάνει ένα διάλειμμα,αφού έγραφε από της εννέα η ώρα το πρωί.

Πήγε στην κουζίνα και άνοιξε το ψυγείο.Είχε ώρες να φάει και το γουργουρητό που προήλθε από το στομάχι της,την έκανε να χαμογελάσει ειρωνικά.Άλλη μία φορά είχε ξεχάσει να φάει καθώς είχε απορροφηθεί τόσο πολύ στην συγκεκριμένη εργασία.

Καθώς κλείνει το ψυγείο βλέπει πάλι το σημείωμα που είχαν αφήσει οι γονείς της σε ένα χαρτάκι πριν δύο μέρες.

<<Θα λείψουμε για μερικές μέρες.Θα επικοινωνήσουμε εμείς μαζί σου.Ξέρεις τους κανόνες.Να προσέχεις!>>

Το διαβάζει άλλη μία φορά.Το ξεκολλάει από το ψυγείο.Το τσαλακώνει και το πετάει στα σκουπίδια.

Η Αναστασία έχει συνηθίσει σε αυτές τις απρόσμενες αποφάσεις των γονιών της,να φεύγουν μέρες ή ακόμα και εβδομάδες από το σπίτι χωρίς να την ενημερώνουν εξαρχής.Από πολύ μικρή που ήταν,οι γονείς της έκανα τέτοια ταξίδια,και εννοείται ποτέ δεν την έπαιρναν μαζί τους.Όταν ήταν μικρή και οι γονείς της έφευγαν για μέρες,επειδή δεν μπορούσαν να την αφήσουν μόνη της,είχαν προσλάβει μία γυναίκα να την προσέχει.Αλλά καθώς μεγάλωνε,και στην ηλικία των δεκαέξι ετών πλέον την άφηναν μόνη της στο σπίτι.

Βέβαια υπήρχαν κανόνες.Όπως,να μην ανοίγει σε κανέναν άγνωστο.Να μην προσπαθήσει ποτέ να επικοινωνήσει εκείνη μαζί τους όταν λείπουν.Να ελέγχει όλες τις πόρτες κάθε πρωί που ξυπνάει και κάθε βράδυ που ξαπλώνει.
Και ο τελευταίος και πιο σημαντικός κανόνας,να μην βγει ποτέ εκτός σπιτιού.
Τρελοί κανόνες και πολύ αυστηροί.
Αυτό είχε σκεφτεί και η ίδια πριν ένα χρόνο και αποφάσισε να παραβλέψη τον τελευταίο κανόνα.