5

1.8K 62 31
                                    

24 januari 2019

Gebonk op de voordeur haalt me uit mijn slaap. Ik ga voorzichtig rechtovereind zitten en merk dat ik nog steeds op de bank zit waar ik gisteren ben gaan zitten. Luidruchtig komt er iemand van de trap af rennen, terwijl hij in het Koreaans schreeuwt.

Schreeuwen, slaan en pijn lijden. Ren weg nu.

Snel sta ik op en ik verstop me achter de bank. Wanneer de persoon eenmaal beneden is stopt hij met praten. Stiekem kijk ik over de bank heen. Daar staat RM, bezorgd om zich heen te kijken.

''EVA?!'' Ik duik in elkaar en maak een zacht piepend geluid.

''Eva?'' Zijn stem klinkt zachter. Een paar seconden later komt de rest ook van de trap af gestormd. In het Koreaans voeren ze een gesprek met elkaar. In hun stem is angst te horen. De jongens verspreiden zich over de gehele woonkamer op zoek naar mij. 

Gezocht, gevonden, geslagen.

Zo stil mogelijk blijf ik op de grond liggen. Na een paar seconden is het al zo ver. In mijn ooghoek is een silhouet te zien. Langzaam draai ik mijn hoofd richting het silhouet, die nu op één knie is gaan zitten.

''Het is oké Eva,'' vertelt Jungkook op een rustgevende toon, waarna hij de anderen laat weten dat hij mij heeft gevonden. Ik krabbel gehaast overeind en neem weer plaats op de bank. Opgelucht kijken de jongens me aan. Snel daarna richt ik beschaamd mijn blik weer op de grond.

Weer wordt er op de voordeur gebonkt. RM mompelt iets in het Koreaans en loopt dan richting de voordeur. Wanneer hij uit het zicht verdwijnt, loopt Jungkook mijn kant op.

''Kan ik iets te eten of drinken voor je maken,'' Suga en Jin beginnen te lachen. Boos kijkt Jungkook naar Suga en Jin, waarna hij zijn blik weer naar mij richt. Ik knik voorzichtig en kijk hem dan een paar seconden aan. Voor Jungkook weg loopt, zegt Jin nog iets tegen hem in het Koreaans. Met een grijns op zijn gezicht sluit hij de zin af en Jungkook steekt snel zijn tong uit naar hem. Een dodelijke stilte valt, voorzichtig gaan Suga, Jin en Jimin op de bank tegenover mij zitten. V en J-Hope nemen voorzichtig plaats naast mij. Ik werp ze beide een snelle blik.

''We hebben dus even na zitten denken,'' zegt Jimin om de stilte te onderbreken. ''Aangezien we hier nog best lang zijn en niet veel hebben te doen, willen we je best wel helpen met je angsten en trauma's,'' langzaam richt ik mijn blik op Jimin.

''Serieus?'' Fluister ik verbaasd. Jimin knikt.''En wanneer we hier weer weg moeten, zullen we je helpen een nieuw huis te vinden.'' Een grote glimlach vormt zich op mijn gezicht.

''Ik- ik weet niet hoe ik jullie ooit kan bedanken,'' mompel ik. Voor ze iets terug kunnen zeggen, komt RM druk pratend terug lopen. In het Koreaans praten ze verder met elkaar. RM ontwijkt al het oogcontact en verdwijnt via de trap naar boven. 

''Uw ontbijt, mevrouw,'' grapt Jungkook, terwijl hij een bord en een glas drinken op de tafel voor mij neerzet. Daarna neemt hij zelf plaats naast Suga, die duidelijk moeite heeft met het inhouden van zijn lach. Ook de anderen lijken veel lol te hebben. Suga begint in het Koreaans tegen Jungkook te praten en port hem daarna in zijn zij, waarna Jungkook's wangen rood worden. Verward kijk ik V aan, die naast me zit. Ook hij heeft moeite met het inhouden van zijn lach.

Snel richt ik me op het ontbijt dat Jungkook zojuist heeft bereid. Twee gebakken eieren en een glaasje melk. Voorzichtig neem ik het bord op schoot en begin ik te eten. Het is heerlijk.

-

Wanneer ik het eten op heb, praten we over van alles en nog wat. De jongens luisteren geïnteresseerd naar de verhalen die ik vertel en andersom ook. Na één uur te hebben gepraat, staan we op en lopen we naar boven. Ik krijg een eigen slaapkamer toegewezen en er zijn al een paar nodige dingen klaargelegd. Geen idee hoe ze aan deze jeans, hoodies en andere dingen zijn gekomen, maar ik ben blij dat ze aan mij hebben gedacht. Ik volg de jongens naar de zolder waar een grote ruimte te vinden is. Jungkook knikt naar de rest waarna ze allemaal terug naar beneden lopen. Suga grijnst nog even voor hij achter de rest aanloopt. Ik richt mijn blik op Jungkook en zie dat hij zijn hand uitsteekt.

''Klaar voor?'' Voorzichtig schud ik ja en lichtjes pak ik zijn hand aan. Een kleine glimlach verschijnt op zijn gezicht. Langzaam laat hij mijn hand weer los waarna hij richting de box loopt die in de hoek van de kamer staat. Hij sluit zijn telefoon via een kabeltje aan en zoekt druk op zijn telefoon. Een paar seconden later begint het intro van ''Dope''. Hoe weet hij dat ik dit liedje leuk vind?

Een brede glimlach verschijnt op mijn gezicht. Meteen komt de choreografie van het dansje in me op. Jungkook draait zijn hoofd naar me toe en ook op zijn gezicht verschijnt een glimlach. Voorzichtig begin ik de originele choreografie van het liedje te dansen.

''Wow,'' mompelt Jungkook. De glimlach blijft op zijn gezicht en hij kijkt hoe ik de eerste minuut van het dansje dans. Niet veel later komt hij mee dansen. Wanneer het liedje is afgelopen, komt het liedje DNA. Ik neem Jungkook's positie van het dansje in en werp hem een snelle blik. Hij kijkt me trots aan en werpt een blik achter mij. Wanneer ik achterom kijk zie ik RM, V, J-Hope, Jimin, Suga en Jin op hun posities staan voor het dansje van DNA. We lopen weg en V begint met zingen.

Cheotnune neol araboge dwaesseo
Seorol bulleowassdeon geotcheoreom
Nae hyeolgwan sok DNAga malhaejwo
Naega chaja hemaedeon neoraneun geol

Uri mannameun suhagui gongsik
Jonggyoui yulbeop ujuui seopri
Naege jueojin unmyeongui jeunggeo
Neoneun nae kkumui chulcheo
Take it take it
Neoege naemin nae soneun jeonghaejin sukmyeong

Ik en V komen opgelopen. Jungkook kijkt vol ongeloof naar hoe ik op het liedje dans. Zijn mond viel bijna open.

Geokjeonghaji ma love
I modeun geon uyeoni aninikka
Urin wanjeon dalla baby
Unmyeongeul chajanaen durinikka  

Enthousiast dansen we allemaal het hele liedje af. V, J-Hope, RM, Jin, Jimin en Suga gaan naast Jungkook staan wanneer ik nog in de eindpositie sta. Ik draai me om naar hun en zie ze vol bewondering kijken. Ik voel mijn wangen rood worden en nerveus leg ik mijn hand in mijn nek. Er valt een pijnlijke stilte.

''Dat was geweldig Eva!'' Zegt Jungkook, terwijl de andere instemmende geluiden maken. Een paar seconden later beginnen ze te klappen. Zonder na te denken sla ik mijn armen open en loop ik naar ze toe. Voor ik het weet ben ik deel van een groepsknuffel.


Repeat || BTS ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu