Minseok ve ben çok güzel bir hayat yaşıyorduk. Ailemle olsam da yalnız bir hayat yaşıyordum ondan önce. Minseok da ailesini özleyerek.. Belki de hayat bizi bu yüzden birbirimize hediye etmişti.
Mutluluktan ağlamayı bile onda tatmıştım. En güzel heyecanlarımın, en mutlu doğum günlerimin, aldığım en güzel hediyelerin sahibiydi.
Gece uyumak için bize verilen odaya çıktık. Minseok su içmek için odadan çıktığında masadaki sürahiyi fark ettim. Odamızda su varken gidiyor muydu gerçekten? Hızla yerimden kalktım. Tam odadan çıkacakken sürahinin yanındaki zarfı gördüm. İçinde küçük bir kağıt vardı.
'Seni çok seviyorum. Biliyorsun değil mi? Öyleyse peşimden gel.'
Odadan çıkıp sessizce merdivenlerden indim. Son basamakta bir kağıt vardı.
'Diğer koridorun sonunda bir merdiven daha var. Yerdeki papatyaları takip et.'
Papatyalardan oluşan yolda koşarak ilerledim. Koridorun sınunda bir merdiven vardı. İkinci katla bir bağlantısı yoktu. Daha önce Yixing anlattığı için biliyordum. Yalnızca üçüncü kattaki resim atölyesine çıkıyordu.
Yavaş adımlarla yukarı çıktım. Kapıyı açtığımda karşılaştığım manzara gerçekten özeldi. Resim atölyesini boşaltıp duvarları bizim fotoğraflarımızla doldurmuşlardı. Buraya nasıl getirdiğini ve bu planı ne zaman yaptığını bilmiyordum. Yaptığı sürpriz mutlu hissetmeme sebep olmuştu. Hem de hiç olmadığım kadar çok mutlu..
Aniden kapı açıldı ve ben dönüp bakana kadar arkamdan gelip kollarını etrafıma sardı. Kokumu içine çekip kulağıma fısıldadı.
"Seni seviyorum."
Yavaşça dönmemi sağladı. Diğer taraftaki duvarda fotoğraflarımızla oluşturulmuş bir yazı vardı. Ben onu okurken fısıldayarak tekrarladı.
"Benimle evlenir misin?"
"M-minseok.."
"Daha fazla anı biriktirmek istiyorum. Daha fazla benim ol istiyorum. Daha fazla sev, daha fazla dokun, daha fazla bak, daha fazla gülümse ve seni her gün daha fazla sevmeme izin ver. Evlen benimle sevgilim."
Ona dönüp dudaklarımızı birleştirdim. Ağladığım için konuşmakta zorlanıyordum. Ona verebileceğim en iyi cevap buydu.
Yaşadığım en özel anlardan biriydi. Yanında en büyük mutluluklarımı yaşadığım adamla artık evleniyordum. En özel hayalim gerçek oluyordu. Bu sonsuzluğumuz için atacağımız en önemli adımlardan biriydi.
