"THE SACRED BOOK"

Chapter 3

Kylene's POV

Dusty floor, old painted walls, abandoned armchairs, piles of woods, and broken windows.

Inside this old and restricted building away from the crowded establishments is where we found a place to stay. Hindi masyadong komportable, pero hindi naman na kami puwedeng umarte.

We came from another world. That's the simplest way to explain our bizarreness.

To further explain our reason of being here: we are finding the long-lost princess of the Dark Kingdom.

I am one of the princesses of the element kingdoms, the Dark Water. I was born possessing the power of the Dark Water which made me a Dark Water user.

Kararating lang namin from another country. After searching there thoroughly, we've decided to move to another and waste no more time.

I have this bubbly and cheerful personality. As I was roaming the building, natapat ako sa isang salamin. Malimit akong napatalon at napuri ang sariling ka-cute-tan, and of course my gorgeousness. Umikot-ikot pa ako para tingnan ang kabuuan ko sa salamin.

I was cutely posing in front of the mirror when someone flicked my forehead.

"Ouch! Ano ba?" angal ko habang napapahimas sa noo.

"Tsk," he gave me his warning look. "Lock up your mind, idiot. You're so loud."

Ibig sabihin no'n ay bukas ang isip ko, he heard and read everything– AGAIN.

"Oo na! Sakit mong pumitik, ah? Paano kapag may nangyari sa napakaganda kong mukha? Ha?" sermon ko while scheming something.

Agad akong bumawi at binatukan siya nang magkaroon ng pagkakataon at 'saka siya inirapan.

"How childish," he commented. I remained mataray at pinagtaasan siya ng kilay.

As I turn my back, the temperature immediately arised.

Huh?

Isang bola ng apoy na nga ang tumambad sa 'kin.

Agad akong napasigaw at napatili sa isip.

APOY??!!

Yumuko ako para hindi matamaan.

"Kurt, why would you do that? Kapag natamaan ako no'n, edi nawalan kayo ng magandang cute na prinsesa!" bulyaw ko sa kan'ya, pero 'di nakinig 'yong gago at hinagisan lang ulit ako ng apoy.

'AAAH! HELP! TULUNGAN NIYO AKO!' paghingi ko ng tulong sa mga kasama ko gamit ang telepathy.

SALAG

YUKO

TALON

Halos lahat na ata nagawa ko para makailag lang. Nakakapagod!

Hindi nakuntento si Kurt sa paisa-isang tapon ng bolang apoy niya, nagpaulan pa. Nagkalat 'yon sa ere at lahat puwedeng matamaan.

Bago pa kami masunog nang buhay, gumawa na kaming tatlo nila Eros at Suzy ng defense shield.

Minsan talaga hindi nag-iisip 'tong isang 'to. Paano kung may matamaang isa sa 'min?

Lumingon naman ako sa pinto ng lumang building. O, my. Saktong may babaeng maganda, pero nerd nga lang.

Nanlaki naman agad ang mga mata ko nang makitang papalapit sa kaniya ang isang bola ng nagbabagang apoy. Sa sobrang taranta ko ay binuhusan ko siya ng tubig at agad na binasa ang bolang apoy ni Kurt para hindi mapa'no ang babae. Huli na nang maisip ko ang ginawa. All I was able to do after is flash an awkward smile.

Bumaba kami sa lumang hagdan para tulungan at ma-check 'yong babae. Huhu. Parang masungit pa naman 'yong babae, afatay ako ngayon.

–

Kayesha's POV

Pinikit ko ang pareho kong mga mata at naghintay na masunog nang buhay.

Sa halip na bola na apoy, malamig na tubig ang tumama sa 'kin. I'm drenched. Ayos na 'to kaysa masunog ako o baka nga mamatay pa. Tsk.

"O, my!" sigaw ng isang babae, kasunod ay mga yabag ng mga paang nagmamadaling tumakbo palapit. "Okay ka lang ba?" asked the panicking girl with dark blue eyes and hair.

"Yeah," walang gana kong naisagot habang tinitingnan ang sariling basang-basa.

Tumili pa ito, "Cold ka pala," komento nito na sinundan ng nahihiyang tawa. "O, siya. Nakita mo 'yong mga bola na apoy, 'no? Ayaw nating matamaan no'n, tara labas na tayo," sabi niya.

"Let go," I said, emotionless tone was evident.

"Huh?" nagtatakang tanong niya, marahil hindi niya narinig ng maayos ang sinabi ko.

"Hands," sabi ko sabay tingin sa kamay niyang nakahawak sa pulsuhan ko.

The moment she let my hand go, I took my way out there and headed straight back to the parking lot.

"Ano..." I heard a voice from behind. "Tungkol sa nakita mo..." It was the girl and her company from the abandoned building.

"Pwede bang secret na natin 'yon?"

Nairita na ako sa pagsunod-sunod nila kaya tumango na ako.

"Hehe. Thankie!" sabi niya, her childish tone is very clear.

"I'm Kylene, " pagpapakilala niya sa sarili. "Siya si Kurt," turo niya sa lalaking parehong dark red ang mata at buhok. "'Yon naman si Eros," muli siyang nagturo, natapat ang daliri niya sa lalaking dark green ang mata at buhok. "And lastly, si Suzy," turo niya sa may tila dirty white na buhok at matang babae.

"Ikaw?" another voice echoed. "Who are you? Why can't I read your mind?" tanong ng lalaking pinakilala ni Kylene bilang Eros.

"Kayesha," pagpapakilala ko.

"Why can't we read your mind?" tanong ulit no'ng Kurt.

"IDK. Why does that matter?" with no interest carved on my voice, I responded.

"Huh? IDK? As in I Don't Know?" tanong ulit ni Kylene. Nagsisimula na akong mairita sa dami ng tanong nila.

'Saglit!'

The voice wasn't from anybody's mouth.

'Kylene!' sa tono ng nagsalita, halatang sinusuway siya nito.

'Let me clarify something,' Kylene responded, sound like she's up to something. 'You can hear me, right, Kayesha?'

Not minding what they'll think, I made my eyes meet Kylene's. I witnessed how their faces flashed with shock.

Kylene smiled. "Tama nga ako. You can be trusted," panimula niya. "I have a favor sana..." nahihiya niyang sabi.

My brows met.

'Pa'no ba 'to? Sinira ni Kurt 'yong lumang building, at tsaka wala naman kaming matitir'han. Aaah! Sana pumayag siya na do'n muna pansamantala sa kanila,' I heard. I suppose, hindi siya aware na naririnig ko pa rin siya.

"Ano... Kayesha pwede—"

"Yeah, stay at my house for the meantime," sabi ko.

"WHAT THE! PA'NO MO—"

'Kylene! Please control your inner voice!' nahihiyang saway ng isang boses ng babae. Probably Suzy.

The thing is: bike lang ang dala ko.

I dialled my butler's number and asked him to be here at the parking lot and to bring automobile that will fetch these people.

"Mauuna na ako. Hintayin niyo na lang ang susundo sa inyo," I said as I ride my bike to take my leave.

~

redmigtak

Don't forget to Comments and Votes 😗