Chapter 18

1.2K 51 0
                                    

Anderson's POV

"Don't leave," she whispered as she tried to make herself comfortable while resting her head on my shoulder. I remained silent at pinanindigan ang pagseselos.

Whoever that guy she is attracted to edi wow sa kaniya.

From the corner of my eyes, I saw her close her eyes. A sudden flashback then caught my attention. Para bang may naaalala ako, pero malabo at hindi ako sigurado.

Ignoring my thoughts, I shifted my gaze to her. Sobrang amo ng mukha niya.

"Kim," pagkausap ko sa tulog na kasama.

"Kung alam mo lang," I said at the back of my head.

"I like you."

I immediately shut my mouth and eyes in chorus nang masabi ko ng malakas ang dapat sa isip ko lang.

Minsan talaga umiiral ang pagiging tanga ko.

Sinandal ko na lamang ang ulo sa puno. Tulog din naman siya, hindi naman siguro ako magkakaproblema.

Third Person's POV

Far from where Anderson and Kayesha are, someone with raging eyes and a heart in fire is aggressively holding a wineglass. As if any moment from now the glass will shatter in pieces.

He gritted his teeth, "Mapapatay rin kita, Kayesha. Or am I supposed to call you princess Helliana?"

Kayesha's POV

My soul almost left my body nang mukha ni Ash ang agad kong nakita pagmulat ko ng mga mata.

I immediately looked away as I remembered what he confessed before I was consumed by lethargy.

Pakiramdam ko nag-init bigla ang pareho kong pisngi.

He looks like he's sleeping soundly. Para bang ang ganda ng panaginip niya.

"May dumi ba ako sa mukha?" he suddenly asked. Slowly, he opened his eyes.

My heart started racing. The way he look at me is not fine. Ano ba? Epekto lang ba 'to ng narinig ko kanina galing sa kaniya?

And why the heck is he sleeping with my thigh as his pillow?

Padabog akong tumayo kaya naman bumagsak ang ulo niya sa lupa, making him wide awake.

"Ouch!" daing niya.

"Tarantado," I whispered, knowing I'm as red as a ripe tomato.

Hinay-hinay siyang bumangon. Kita sa mga galaw niya na inaantok pa siya.

While he was busy cleaning himself and stretching, I took the chance to calm myself down.

"There's something I want to ask," he broke the building ice.

I shortly looked back and asked, "What now?"

I heard him soundly smiled. "By any chance, may narinig ka bang sinabi ko kanina?"

Ito na nga ba ang kinakatakot ko, eh.

Nagmaang-maangan ako, "A-Anong pinagsasasabi mo d'yan?" tanong ko.

He was silent until I heard a sigh of relief coming out of his mouth.

Napatalon naman ako nang bigla niya akong akbayan.

"Ano ba?!" pagpupumiglas ko, pero halos masakal niya lang ako nang higpitan nito ang pagpulupot ng braso niya sa leeg ko.

"Itong baby ko talaga napakasungit," nakangising panunukso nito. "Nagugustuhan mo na rin ako, eh," mahangin niya pang dagdag.

     "THE SACRED BOOK"Where stories live. Discover now