~ Perfection of Villianess ~

အပုိင္း-၁၁

ရင္ခုန္သံစည္းတစ္ခ်က္~

"ဆက္သြားရေအာင္ !အားခ်င္႕ မင္းအထုတ္ေတြပစ္ခ်ထားခဲ႕တာ အကုန္ျပန္ယူ ပ်က္စီးကုန္ေတာ႕မွာပဲ"

"ဟုတ္~ "

ေႀကာက္စိတ္မျပယ္ေသးရွာသည္႕ အားခ်င္႕သည္ ပုရစ္ေကာင္ေလးကဲ႕သုိ႕ တုိးသဲ႕သံအသံျပဳ၍ တုန္ယင္ယင္ေျခေထာက္တုိ႕ႏွင္႕ ဆတ္ေတာက္ေတာက္ ေလွ်ာက္လာကာ ျပန္႕က်ဲလ်က္ရွိသည္႕ အထုတ္တုိ႕အား ျပန္လည္ေကာက္ယူေနရသည္။ 
အရွက္မရွိသည္႕က်ားသည္ကား သခင္႕အနားကမခြာ ေျခသလုံးကုိပဲဖက္ထားခ်င္ဟန္ႏွင္႕ သခင္႕ေျခေထာက္အနားပဲ ကပ္ေနသည္မုိ႕ ေႀကာက္ေသာ္လည္း မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ ပစ္ထုိးမိလုိက္ေသးသည္။ သခင္သည္လည္း ဤခ်စ္စရာတပည္႕ေလးအား နည္းနည္းေလးပင္ေစာင္းငဲ႕မႀကည္႕
စတုတၳမင္းသားႏွင္႕သာ အႀကည္႕ခ်င္းဖလွယ္ ခ်စ္ကမၻာတည္ေနႀကသည္မုိ႕ အားခ်င္႕ႏွလုံးသား၌ မုိးျဖိဳင္ျဖိဳင္ရြာေနျပီျဖစ္၏။

"မုိးခ်ဳပ္ေနျပီ! ဘယ္နားမွာ နားရင္ေကာင္းမလဲ? ရာသီဥတုကေအးလာျပီ။ "

"သခင္ ~~~ က်ြန္ေတာ္ေနတဲ႕ဂူထဲေနမလား?? ဒီလုိ ေအးတဲ႕ရာသီဥတုမွာ သခင္႔ကုိ က်ြန္ေတာ္ ေႏြးေအာင္လုပ္ေပးနုိင္ပါတယ္။"

ေဟာင္ဖြာဖြာက်ား၏စကားအဆုံး ရရွိလုိက္သည္က ခြန္အားႀကီးမားသူ ခန္႔ညားညားအမ်ိဳးသား၏ သတိေပးအႀကည္႕တခ်က္… ။ မီးေလာင္ျမိဳက္မတတ္ ႀကည္႕ခံရသည္႕ေနာက္ ေရွာင္ဟူ၏ပါးစပ္ေလးက အတိပိတ္က်သြားျပီး မည္သည္႕စကားသံမွ ထပ္မထြက္ေပၚလာေတာ႕။

ထုိအမ်ိဳးသားကေႀကာက္ဖုိ႕ေကာင္းမွန္း ေရွာင္ဟူသိရသည္႕အခါ နတ္တမွ်ေခ်ာေမာသည္႕သခင္႕အနား ခုိနားခြင္႕ေလးကုိေတာင္ ေရွာင္ဟူအလြန္အမင္း မေမွ်ာ္လင္႕ရဲေတာ႕။ ထုိအမ်ိဳးသားက ေရွာင္ဟူ႕ထံ သတိေပးခ်က္အေနႏွင္႕ အႀကည္႕တစ္ခ်က္ပုိ႕ျပီးသည္႕အခါ  သခင္႕ထံတုိ႕ ဦးတည္သည္က ခ်စ္ျခင္းတရားတုိ႕နူးညံ႕ေပ်ာ္ဝင္ေနဟန္ ေႏြးေထြးလြန္းလွသည္႕ အႀကည္႕မ်ား…။
ေရွာင္ဟူ မေက်နပ္စြာ စိတ္ထဲမွက်ိန္ဆဲမိေသာ္လည္း အျဖဴေရာင္နဂါးထံမွ အႏွိပ္စက္ခံရမည္စုိး၍ အျပင္၌မည္သည္မွ ထုတ္မေျပာရဲ။
အျဖဴေရာင္နတ္ငယ္တစ္ပါးအလား လွပျဖဴစင္သည္႕အမ်ိဳးသားငယ္ကမူ ထုိအခ်င္းအရာတုိ႕အား ဘာမွ်မသိလုိက္ သားငယ္ႏွင္႕စကားေျပာရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနဆဲပါေပ။