~ Perfection of Villianess ~

အပိုင္း-၁၇

ႀကာပန္းမိစၧာ~

"ရႊင္းအာ ~  အိမ္ျပန္လာဖုိ႕အတြက္ ဆုံးျဖတ္ျပီးျပီလား??"

"ဟမ္??? "

ဝူရိဖန္းက အမ်ိဳးပင္ျဖစ္ေစကာမူ အနည္းငယ္စိမ္းသက္သည္မုိ႕ အတူတူထုိင္ရင္း ေနမတတ္ျဖစ္ေနရစဥ္  ဝူရိဖန္းဘက္မွ စကား စတင္ေျပာႀကားလာသည္ေႀကာင္႕ လန္႕ျဖန္႕ကာ ေသာက္လက္စ ေရေႏြးသီးသြားရသည္။ အားခ်င္႕ကလည္း အေနာက္မွ အသာယပ္ခတ္ေပးေနရင္းမွ ဆယ္ဟြန္းေက်ာကုိ သာသာႏွိပ္ေပးလာသည္။ အိပ္ပုတ္ေလးကမူကား ဆယ္ဟြန္းအိပ္ရာေပၚ၌ အိပ္ေမာက်ေနျပီျဖစ္၏။

"ျပန္ရမွာေပါ႕ အခုလည္း ျပန္ဖုိ႕ထြက္လာတာပါ။ "

"အဲ႔ဒါကုိဆုိလုိတာမဟုတ္ဘူး။ တစ္သက္လုံးအေနနဲ႕ ျပန္လာဖုိ႕ကုိေျပာေနတာ "

"ဗ်ာ!?"

"ေတာ္ဝင္မ်ိဳးႏြယ္ေတြနဲ႕ ဝူမ်ိဳးႏြယ္စုက ဘယ္ေတာ႕မွ ျပန္လည္ေစ႕စပ္ေတာ႕မွာမဟုတ္ဘူး။  မင္း ဒုတိယမင္းသားနဲ႕ ကြာရွင္းရမယ္ ရႊင္းအာ~ အဲ႕လုိလုပ္နုိင္ပါ႔မလား?"

"ကြာရွင္းဖုိ႕~ ?? သူ အဲ ဝမ္ရယ္က လုပ္ခုိင္းတာလား?"

"အင္း~ "

ဆယ္ဟြန္းခဏတာ တိတ္ဆိတ္သြားရသည္။ ဇာတ္ေႀကာင္း၌မူ ဝူရွီရႊင္းေသဆုံးသြားခဲ႕သည္မုိ႕ ဝူမ်ိဳးႏြယ္၏ေတာ္ဝင္မ်ိဳးႏြယ္ေတြအေပၚ အမုန္းတရားက ပုိမုိႀကီးထြားခဲ႕သည္။ ယခုမူ  ဆယ္ဟြန္းအေနႏွင္႕ဝူရွီရႊင္းေနရာ ေရာက္လာခဲ႕ျပီး သက္ရွိထင္ရွားရွိေနေသးသည္ကုိပင္ စစ္ပြဲကစတင္ခဲ႔ေလျပီ။ ခ်န္းလ်ဲ႕အနားပဲကပ္ေနရမည္ေလာ အေဝး၌ပဲေနရမည္ေလာ ဆယ္ဟြန္းခဏတာေတြေဝမိေနျခင္း…။
ရိဖန္း၏အေတြး၌မူ  ညီငယ္က ယခုထိ ဒုတိယမင္းသားအေပၚ သံေယာဇဥ္မကုန္ေသးဟုေတြးကာ သက္ျပင္းခ်မိရေလ၏။

"သူက အလုိရွိတယ္ဆုိရင္လည္း လုပ္ပါ အကုိေတာ္… တစ္ခုေတာ႕ရွိပါတယ္။ အန္းလ်န္ကုိေတာ႕ က်ြန္ေတာ္နဲ႕ပဲေနေစမွာပါ "

"အဲ႕ဒါက…… "

"က်ြန္ေတာ္႕သားကုိ ဆုံးရႈံးလုိ႕ေတာ႕ မျဖစ္နုိင္ပါဘူး။  အဲ႕ဒီလုိသာဆုိရင္ က်ြန္ေတာ္ ကြာရွင္းခြင္႕ေပးနုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ "