მისი ატანა არ მაქვს!

თავი 3

   ხმის ამოღებასაც ვერ ასწრებს, მთელი სხეულით ვუბიძგებ მერხზე, ტუჩებზე ვაცხრები და ენით პირში ვუვარდები. სექსი ომეგასა და ალფას შორის, ყველაგან შეიძლება ახსნა და გაიგო. მე კი მეტის მოთმენა აღარ შემიძლია. ვასწრებ მისი პულოვერის და ჩემი პერანგის გახდას, სანამ ის ჩემს ქვეშ სექსუალურად იხრება და ხმამაღლა კვნესის. როგორც კი მის ჯინსზე ელვა იხსნება, ყველაფერი ბუნდოვანი ხდება, მისი ინტენსიური არომატის გამო.. ტვინი მემშვიდობება. შარვალს არც კი ვიხდი, უბრალოდ ოდანვ ქვევით ვიწევ და მოხერხებულად ვეწყიბი ბექიონის გაშლილ ფეხებს შორის.
   მთელი ძალით ვაკეთებ მასში პირველ ბიძგს, ვხედავ სხეული ჩემს ქვეშ როგორ იკლაკნება სიამოვნებისგან. მეზიზღება, მაგრამ უნდა ვაღიარო, მასში ყოფნა სამოთხეს ჰგავს. ნორმალური ტემპის აღებას ვერც კი ვასწრებ, ხმამაღლა კვნესის, ათავებს და ჩემს ქვეშ დუნდება... ცოტაც და კრუტუნს დაიწყებს. თურმე სითბოს გამოხატვა მასაც შეულძია, არც კი მეგონა. აბა კიდევ რას აღმოვაჩენთ დღეს?!
   მის სხეულს ვტოვებ და რამდენიმე წუთს ვიცდი.. ამ დროის მანიძლზე ჩემი დებილი, მეკნუტება და მეფერება.. ვერ ვუძლებ ცდუნებას და ვბრუნდები მასში. სპეციალურად ვიღებ დაბალ სიჩქარეს, ველოდები ვაკვირდები. ვცდილობ მომენტი დავიჭირო და აი ისიც.. ვგრძნობ როგორ მფხაჭნიან მისი ფრჩხილები, ყურში კი ჩურჩულებენ "გეხვეწები." უკმაყოფილოდ ოხრავს და ცდილობს უფრო ღრმად მიმიღოს, მეტი იგრძნოს. ამის უფლებას არ ვაძლევ, დაე იწვალოს! ხომ არ დაგავიწყდათ შემთხვევით, რომ მისი ატანა არ მაქვს?! ხოდა იტანჯოს! მე კი გავაგრძელებ ჩემს ტემპში მოძრაობას.
   ბექიონს მალევე ბეზრდება აუღელვებელი ტემპი და მარტივად პოულობს გამოსავალს. მიმზიდველ ფეხებს წელზე მხვევს და და მთელი ძალით მიბიძგებს თავისკენ. მერხს ვეჯახები და თვითონაც მიკვირს ფეხზე როგორ დავრჩი. არის! არის კონტაქტი! ომეგა სიამოვნებისგან ყვირის და უკვე თვითონ მოძრაობს სასურველის მისაღებად. ამას უყურე რა! ტვინს საბოლოოდ ვემშვიდობები, ან აქამდე როგორ დავრჩი საღ ჭკუაზე, როდესაც კისერზე ხელებს მხვევს თავისკენ მიზიდავს და ენით ჩემს ქვედა ტუჩს ეხება. თითქის ალუბლის ტუჩები აქვს, მსგავსი ტკბილი ცხოვრებაში არაფერი გამისინჯავს. მისი ტუჩები ისეთი ტკბილია, ისეთი წითელი... სტოპ! ჩვენ ხომ ერთმანეთს ვერ ვიტანთ? ამის დედაც..! მერე გავაგრძელებთ სიძულვილს!
   სანამ ეს მავნე გნომი მკოცნის და ხელებს სისხლამდე მკაწრავს ბრჭყალებით, მასში ისეთი ძალით ვმოძრაობ, ლამის ჩვენს ქვეშ მერხი გატყდეს. ერთდროულად გვეწევა ორგაზმი, მისი ძლივსგასარჩევი ხმა ნებას მაძლევს კვანძზე. შემდეგი 40 წუთი გადაბმულები ვართ და მერხსაც საბოლოოდ ვუღებთ ბოლოს. მომიწია ხელში მისი აყვანა და სხვა მერხის ოკუპირება.
   თავისუფალი აუდიტორიის ძებნაში, ოთახში ასპირანტი იხედება. ხედავს აყირავებულ მერხებს, ჩამოგდებულ დაფას და სექსით დაკავებულ წყვილს, რომელიც უკონტროლოდ ეშვება ახალ ორგაზმში, ბოდიშს იხდის და აუდიტორიას ტოვებს.
   მომდევნო ორი დღის მანძილზე, ლექციებს არცერთი ვესწრებით. საპატიო მიზეზი გვაქვს და სიზარმაცე აქ არაფერ შუაშია. იმ დღეს მივახერხეთ და როგორღაც მივაღწიეთ ნორმალურ საწოლამდე. კი მომიწია ოთახიდან მეზობლის გაგდება, მაგრამ არაუშავს არ სწყენია. ერთმანეთს რამდენჯერ გადავებით არც კი მახსოვს, მაგრამ ის რომ საჭმელად, წყლის გადასავლებად და დასაძინებლად სულ ხუთი საათი გვქონდა, ეგ მახსოვს. მასთან სექსი კაიფია. უძალიანმაგრესი ომეგა მყავს, გაბედეთ და არ დამეთანხმოთ.
   სასიამოვნოდ გატარებული ორი დღის შემდეგ.. მისი დენა დასრულდა. დასრულდა და ეგრევე გამექცა. რა არ მოეწონა აზრზე არ ვარ, მაგრამ თითქოს გამოფხილებულმა ჩემზე რომ გადმოიტანა გაბრაზებული მზერა, გაოცებისგან თვალები გაუფართოვდა და მთელ ხმაზე ყვირილით: "ამის დედაც, ეს შენ იყავი!" სასწრაფიდ დატოვა ჩემი ოთახი. მე რა ასეთი მახინჯი ვარ? აქამდე პრეტენზია არავის გამოუთქვამს და ამ სწერვას რა არ მოეწონა აზრზე არ ვარ! ამოასხა უკვე. ამ ყველაფერში ერთი პლუსი იყო, მთელი კვირა ჩემი არომატი დაყვებოდა ფონად, ჩონინს კი მშვენიერი სოლიდური სინიაკი ამშვენებდა. სულ მათ ქუჩაზე ხომ არ იქნება გაზაფხული?! ახლა ჩემი დროა!
   თვენახევარი როგორც ცეცხლს ისე გამირბოდა და მიახლოვებისთანავე არასასიამოვნო ადგილებში მიშვებდა ხანგრძლივი ვიზიტით. ვალში არც მე ვრჩებოდი და სიამოვნებით ვახსენებდი, ერთად ყოფნის პიკანტურ მომენტებს. სამაგიეროდ ვიღებდი აღშფოთებულ ოხვრას და უფრო ზრდილობიან ბილეთს არასასიამოვმო ადგილებისკენ.
    შესანიშნავია!