↬19↫

1.8K 163 37
                                    

Z minuty na minutę Yeong stawał się coraz bardziej senny. Starał się nie zasnąć, żeby równo o północy pojawić się przed nimi. Niestety nie wyszło mu to. Po piętnastu minutach ukrywania się, usnął.

Hoseok siedział oparty o ramię Yoongiego, którym go nim obejmował. Obaj czuwali, czekając na powrót uciekiniera. Min cały czas był pewien, że to tylko żart, a Jung nie potrafił odpędzić od siebie najczarniejszych scenariuszy. Próbował wciągnąć się w dramę, która nie miała żadnego większego sensu. W ten sposób nie przespali całej nocy.

Rano, kiedy ludzie robią sobie śniadanie, oni postanowili pójść spać. Nie chciało im się ruszać z kanapy, więc po prostu wzięli jakiś koc, wiszący na oparciu, i przykryli się nim. Starszy objął bruneta, aby ten mógł choć na chwilę oddalić się od trosk i nieznośnych myśli.

15:00 - jeszcze nie.

15:11 - jeszcze moment.

15:14 - wchodzisz i mówisz!

Moo szybko i pewnie wszedł do mieszkania sąsiada. Pobiegł do pokoju naprzeciw wejścia, widząc tam mały nieporządek, z nadzieją zobaczenia tam dorosłych. Stanął przed nimi, zabrał im kocyk i obudził ich. Hoseok, zobaczywszy go, chciał go chwycić i mocno uściskać, lecz Yoongi go powstrzymał, zauważając, że maluch chce coś powiedzieć.

Przepraszam, że wczoraj nie było rozdziału
Założyli mi wenflon i tak trochę boli, gdy piszę :')

Przepraszam, że wczoraj nie było rozdziałuZałożyli mi wenflon i tak trochę boli, gdy piszę :')

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Miłego dnia! ♥

P.S.
Media ^

Flat || Yoonseok ✔Where stories live. Discover now