Tamamlandı•
Sevilmek Kim Taehyung'a o kadar yakışıyordu ki sevmenin üzerinde nasıl duracağını merak ettim. O ise ne kadar tehlikeli olduğunu kanıtlarcasına attığım okları kırıp beni müzikten soğuttu.
brokenarrow: bak bana, bak bana.
kapak tasarımı:...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Çok şanslıydım. Baktığım her yerde onu gördüğüm için. Baktığı her yerde ben olduğum için."
✾
Son kez, geldikleri için teşekkür edip davetlilerin yanında ayrıldım. Nayeon'ların durduğu tarafa yürüdüğümde koluna yaslandım. ''Şu topuklular yüzünden bacağımdaki ağrı beynime sıçradı. Nereden buldun anlamıyorum ki?''
Nayeon kaşlarını çatarken, parmağını uzattı. ''Resmen araba daha rahat sürülüyor diye o siyah dolgu topuğunu giymedin ve evde unuttun. Son anda bunu bulduğuma şükretmelisin. Resmen serginde, böylesine güzel bir elbisenin altına spor ayakkabı ile gezecektin.''
Dudaklarımı bükerek hatamı kabullendim. Normalde spor ayakkabı ile gelmek benim tarzıma daha uygundu ama yıllar sonra hayalimi gerçekleştiriyordum. Hanımefendi gibi kendimi sıkıp Nayeon'un buyruğu altına girmek zorunda kalmıştım.
''Sizce nasıl gidiyor? Konuştuğum herkes memnun gibiydi.''
Jihyun gözlerini irileştirerek, ''Saçmalama,'' dedi. ''Herkesin sana olan hayran bakışlarını görmedin herhalde. Genç yaşında böyle bir yetenekte olduğun için de ayrıca kıskanıyorlar.''
Kafamı yana yatırıp abartma dercesine kaşlarımı kaldırdım.
''Bence,'' dedi Jimin, elindeki şarabını yudumlarken. ''Kıskanmalarının diğer sebebi de basketbolcu bir sevgilinin olması. Baksana, bütün kızlar Taehyung'un tablolarının başına üşüşmüşler bile.''
Gösterdiği yer baktığımda elimle alnıma yapıştırmamak için zor tuttum. Böyle olacağını tahmin etmeliydim. Ama yine de onun ikna cazibesine dayanamayarak, önceki çizimlerimi sergiye koymayı kabul etmiştim.
Taehyung döndükten hemen sonra, çizimle aramdaki soğukluğu fark etmiş ve bana oldukça sinirlenmişti. Ellerimin köreldiği gerçeğini bir kenara bırakarak, o basketboldan, benimse okuldan vakit ayırabildiğimiz zamanlarda -yani geceleri- güneş doğana kadar benimle ilgilenmişti. Takıldığım, ilham alamadığım yerlerde bana peri edasıyla sokulmuştu.
Bir gece dayanamayıp uyuyakaldığımda sabah onu bir tuvalin başında bulmuştum. Kırk yıldır resim yapıyormuşcasına yatkın olan elleri, uykusuzluktan kısılmış ama derin bakan gözleri, üzerinde sadece eskimiş pantolonun bulunduğu, güneşin ışıldayıp tenine dokunduğu çıplak bedeni, boyaya bulanmış elleri ve ağzında tuttuğu fırçasıyla o zaten bir tablodan fırlamış gibiydi. Şu an o liseli kızların baktığı resmin gerçeğini ben çizmiştim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
