BU KİTAP YAVBAH HAYRAN KURGUSU OLUP, YAVBAH FANDOMA İTHAFEN YAZILMIŞTIR.
Obsesif kişilik bozukluğu olan, bu hastalığı kendine pek dert etmeyen iki genç, kısa bir süre sonra hayatlarının hastalıkları yüzünden karardığı gerçeği ile yüzleşirler.
Tedav...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
19. B Ö L Ü M
BU ARADA LÜTFEN BÖLÜMLERİ OKUYUP GEÇMEYİN, EN AZINDAN OY VERİN. KÜÇÜCÜK, MİNİCİK BİR YILDIZ SADECE, BASINCA BİR ŞEYCİK OLMUYOR. EN AZINDAN EMEĞE SAYGI OLARAK BASIN ŞU YILDIZ'A LÜTFEN🙏
🔗
Saçlarımdaki ince dokunuşlarla göz kapaklarım usulca titredi. Bilincim usul-usul açılırken ılık bir nefes sızdı saç diplerime. Homurdandım. Gözlerimi aralamadan sağıma doğru dönerken sıcak eller belime dolandı ve çıplak tenime sürtündü. Sıcacık dokunuşlarla mayışırken zihnimdedki ahlak bekçisi elindeki ‘NE OLUYOR LAN?’ yazılı kocaman pankartla gözlerini pörtletti. Göz kapaklarımı araladığım an göğüslerim sert, sıcak ama yumuşak bir şeye çarptı.
Göz kapaklarımı araladım. Karşımda bir çift mavi irisler beliverdi anında. Kirpiklerimi kırpıştırdım. Yavuz’un küçük gözleri usulca kısıldı. Bakışlarımı gözlerinden dudaklarına kaydırınca dudaklarına konan serseri tebessümünü gördüm. Gözlerim tekrar gözlerine tırmandı. Yuvarlak burnu, sivri burnuma dokunuyordu. Dudaklarımız arasında sadece birkaç santimetrelik mesafe vardı.
“Günaydın,” diye fısıldadı. Sıcak nefesi dudaklarıma çarpınca yutkunmadan edemedim. Küçük gözlerini ovuşturarak uyanmaya çalışıyordu. “İyi uyudun mu?”
“Hıhım..” diye mırıldandım. “Günaydın..”
Tekrar yutkundum. “Saat kaç acaba?” derken sesim titremişti. Yavuz bunu fark etti. Gülüşü yüzünde büyürken, “On bucuk..” dedi.
“On mu?” dedim şaşkınlığımı gizlemeden. “Sen hala yatakta mısın? Erkenci olurdun genelde... Ondan dedim..”
“Evet,” diye fısıldadı. Parmaklarını tişörtün altından belime doğru kaydırınca nefesim hızlandı. Küçük kız derin bir nefes alıp ellerini arkaya koydu ve gözlerini kapattı sıkıca. “Bugün kendime bir hediye vereyim dedim..”
“Ne gibi?” diye fısıldadım.
Parmakları sütyenimin kopçasına varınca dudaklarını burnumun ucuna sürttü. Ellerimi harakete geçirip bileklerini kavramak ve onu durdurmak istedim ama gerek kalmadı. Yavuz ellerini belime doğru kaydırdı ve kalçalarımın üzerine koyduğunda bedenimdeki bütün kanın yanaklarıma toplandığını hissettim.
“Sen gibi..” dedi fısıldayarak. Kalçalarıma hafif bastırınca nasıl olduğunu bilmeden dudaklarımdan küçük bir inilti döküldü. Küçük kız şaşkın-şaşkın bana baktı. Ben de ona.
“Demek..” diye kıkırdadı. Kalçalarımı yavaşça sıktığında kasıklarımdan kalbime doğru sıcak bir top yuvarlandı. Yavuz beni hızla çevirip altına alırken dudaklarını boynuma yapıştırdı. “..Bedenin bana tepki veriyor ha?”
