Boy Series# 1: The Badboy's Prisoner (REVISED)

Chapter Seven

[Chapter Seven]

I stared at him for a long time, trying to process the words he said. I've felt the cold air brushing through my hair. My heart is skipped beat. A spark of amusement twinkeld his eyes.

"So? tumaas ang kilay niya at mas lalo pa akong tinignan sa mata. If he keeps staring like this, maybe a moment from now.. I'll die of suffocation. His intense stares making my heartbeat abnormal.

"No." I said straightforwardly. Seryoso ang tingin ko para hindi niya mahalatang pumipintig ang puso ko at halos hindi na makalanghap ng hangin.

I was talking about the gummies, dammit!

Mula sa pagkamangha ay napalitan nang hindi maipintang ekspresyon ang mukha niya.

"So you like Porsche?" namilog ang mga mata ko sa tanong niya. "What?"

Tamad siyang namulsa sa harapan ko. "I'm asking if you like him."

"No." sagot ko. He gave me a once-over. "Then, why are talking to him this morning?"

Namaywang ako. "Bakit? Hindi ba ako pwedeng makipag-usap sa kaniya?"

He leaned on the rails. "Wag kang didikit sa kaniya. He's nothing but trouble."

Napatawa ako. "Like you?" pabiro kong sabi. Tinignan naman niya ako ng masama kaya napakagat ako ng labi para tumahimik.

"Sabi ko nga.."

Pinasadahan ko ng tingin ang relo ko. "I'll go ahead. May klase pa ako." tatalikod na sana ako nang bigla niya akong hinigit at tinakpan ang bibig ko.

Naramdaman kong umangat ang mga paa at dinala sa likod ng mga malalaking drum. I struggled against his arms but he only tightened his grip on my waist.

"Are you sure that you've seen students in this area?" napaangat ako ng tingin sa unahan. I saw two SGC officers.

"Stop, struggling. We're gonna get caught." bulong ni Saige sa tenga ko. Awtomatikong tumayo ang balahibo ko. Does his voice that raspy when whispering?

This scene reminds me of the first time we met. Hiding in the dark narrowed alley, with our body almost touching each other.

Even his hand smells nice. Dumadagundong na naman ang puso ko.

Lumapit ang isang officer sa pwesto namin kanina. His face moved sideward and touched the cottons on the table that I used earlier.

I hope they won't go this way.

Nanlaki ang mga mata ko nang mas ipinagsiksikan niya ang maliit kong katawan sa kaniya. Mas itinago niya ng ulo sa madilim na parte ng tower nang aakmang sisilip dito ang isa pang officer.

"Suarez, bumaba na tayo. Walang tao dito." nakahinga ako ng maluwag nang mawala ang mga yabag nila. Lumingon ako Saige na ngayon pinagpapawisan. Yumuko siya at kitang-kita ko ang paggalaw ng balikat niya kasabay na pagtawa niya.

Pinagpagan ko ang dumikit na alikabok sa jeans ko saka tumayo. Late na ako sa klase ko kaya wala na akong balak pumasok.

Inis kong binalingan ng tingin si Saige. I can't believe this guy! May tinatago rin palang 'tong kamanyakan.

Binasa niya ang paibabang labi saka ako pinatuonan ng pansin. Nadumihan na rin ang puti niyang damit.

"That was fun." kumento niya.

"Tss." Inikutan ko siya ng mata. "Kasalanan mo 'to. Hindi tuloy ako nakapasok sa klase."

"Be grateful. Classes are boring." he added.