Chapter Twenty-One

429 17 0
                                    


[Chapter Twenty-One]

Dalawang linggo na ang nakalipas mula nung nangyari kay Mia. Mula noon ay naging tahimik na ang buhay ko. Nakalabas na rin si Joshua mula sa hospital at natanggal na rin ang cast niya sa kamay.

Him and Saige seems okay now. Nagbibiruan pa nga sila. I love how they're starting to build their friendship now. I'm alam na din ni Joshua ang tunay na dahilan and he forgive him. I sure Lino will be happy that his two best friends already made up.

Napatingin ako sa bintana ng airport dahil mabilis na bumagsak ang ulan. Tumawag kasi ang kapatid ko na pupunta siya dito mula sa probinsiya namin kaya naisipan kong suduin siya. Saige insisted to drive us to my apartment but I declined. Alam kong may lakad siya ngayon ng pamilya niya kaya hindi ko na siya aabalahin pa. Kanina pa sana nakalanding ang eroplano niya kaya lang ay nadelayed ang flight niya ng isang oras.

I stucked up my earphone while waiting for my brother. Hindi ko namalayang nakatulog pala ako. Isang kamay ang bahagyang umuyog sa akin dahilan para magising ako.

"Ate.." Bumungad sa akin ang mukha ng kapatid ko. There's a big difference when the last time I saw him. Mas naging matured ang mukha nito at humaba ang buhok. He even got taller! Mas matangkad na ito sa akin ngayon.

"Zico!" agad kong siyang niyakap. "Kamusta ka na? Si mama't papa?"

"Okay lang kami, ate. Sa Allium na ako mag-aaral sa pasukan." sagot niya.

"Talaga? Mabuti naman kung ganoon." ngumiti ako sa kaniya.

Kinuha ko ang mga gamit niya at tumawag ng taxi. Ang kaninang malakas na ulan ay tumila na. Nag-uusap kami hanggang makarating kami sa apartment. Agad ko namang itinuro sa kaniya ang kwarto niya na inayos ko nung isang araw.

Napalingon ako nang biglang kumatok ang pinto. Agad kong binuksan ang pinto at bumungad sa akin si Saige na may dalang pagkain. Nagulat ako nang makita siya.

"Ano'ng ginagaw mo dito?" nagtataka kong tanong.

"May biglaang tawag si Dad kaya hindi kami natuloy." luminga siya sa paligid na tila may hinahanap. "Nandiyan na ba ang kapatid mo?" tanong niya.

Tumango ako at pinapasok siya. Nakapalit na si Zico ng damit nang makita niya si Saige.

"Zico, si Saige." baling ko sa kapatid ko. "Saige, si Zico." pakilala ko sa kaniya.

"Nice to meet you, bro." nakipagkamay ang kapatid ko sa kaniya. Zico is not usually friendly, lalo na sa mga lalaking umaaligid sa akin. He's acting like a big brother, 'yan ang nagustuhan ko sa kaniya.

Compared to me, mas maputi at mas masungit ang kapatid ko. Nakuha niya ang features ni Papa kaya madaming nagkakagusto kaniya. Mahilig din siyang magrebelde dati kaya laging napapagalitan ay napapaaway.

Enrollment day na ngayon. Marami ng buwan ang lumipas. Mainit at mataas ang sikat ng araw. Marami na ring mga tao sa university. Sinamahan ko muna si Zico na mag-enroll. Junior year na ako ngayon habang si Zico naman ay freshman at BS Biology ang kursong kinuha niya.

Habang naglalakad kami papunta sa enrollment are ay maraming students and napapatingin sa kapatid ko. As usual, naka-earphones ito at walang pakialam sa mundo. I handed him the form and fill it up.

Hinihinaty kong matapos sa pagfi-fill up si Zico nang tumunog ang phone ko. I swipe up the unlock the screen appearing Saige's message.

Saige: Tapos na ba kayo sa pag-enroll?

Magtitipa na sana ako nang ipinatong ni Zico ang enrollment form sa phone ko. Pinangkinitan ko siya ng mata pero hindi man lang siya natinag. Kinuha ko ang form niya at mabilis na pinasa.

Boy Series# 1: The Badboy's Prisoner (REVISED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon