Een jongensinternaat?!

Hoofdstuk 24~ 4 monds later

{Haylay}

4 maanden later

"Ik hou van jullie, we zijn snel weer terug!! Dat beloof ik." Ik geef iedereen een kus handje en kijk Liam nog één keer aan.

Hij kijkt niet en zwaait niet hij staat daar alleen maar te staan. Sinds ik en Logan wat hebben praat Liam bijna niet tegen me alleen als het echt moet. Ik vind het vreselijk hem zo te zien.

Met mijn grote koffer en zware tas loop ik samen met Logan, Rain en Max de deur uit. "Oke hier gaan we dan, ons avontuur gaat beginnen! Op naar het vliegtuig! Yes!" Rain rent naar buiten, waar onze taxi klaar staat. Ik geef Logan een kus en ren Rain achterna. Max en Logan kijken elkaar aan en grijnzen, ze komen achter ons aan gerend en komen bij ons in de taxi zitten.

Als we eenmaal op het vliegveld zijn halen we onze bagage uit de taxi en lopen we naar binnen. "Dit zijn te veel borden, nummertjes en mensen voor mij ik heb koffie nodig wie nog meer??" Zegt Rain en voordat ik antwoord kan geven loopt ze al weg en laat ze haar koffer staan. "Ik ga haar wel halen." Ik doe een extra diepe zucht zodat het nog erger lijkt en ook ik laat mijn bagage staan. Als ik bij Rain aan kom geef ik haar een high five en plof ik naast haar neer. Als we elkaar aan kijken moeten we allebei lachen. "Hebben we goed gedaan he!" En Rain geeft me een knipoog,

Dit was ons plannetje, de jongens laten uitzoeken waar we heen gaan en ondertussen drinken wij koffie. Bij de gedachten dat ze het geloofden moet ik hard lachen. Stelletje sukkels

Na een half uur zien we Max en Logan aan komen lopen. We doen net of we heel moe zijn. "We hadden jullie wel door hoor, ons een beetje laten uitzoeken waar alles is!" Zegt Max nep boos, want er verschijnt al weer een lach op zijn gezicht. "En daarom staat jullie bagage nog precies op de plek waar jullie het achter gelaten hebben." En Max en Logan beginnen allebei hard te lachen. "Jongens kom op, daar zitten duren en belangrijke spullen in sukkels!" En Rain pakt mijn hand en trekt me mee, samen rennen we naar de plek waar we Logan en Max achterlieten met de bagage, maar nee onze tassen en koffers staan er niet meer. "Dachten jullie nou echt dat we jullie bagage zomaar zouden laten staan??" En ze komen lachend aan lopen. "Ehmm, ja! Want kijk jullie hebben onze bagage niet, wij hebben het niet en ik zie het hier ook niet staan, jij wel? Zegt Rain op strengen toon. De jongens beginnen nog harder te lachen. "Stop met lachen!" En ik zie dat Rain bijna ontploft. "We zouden niet durven jullie bagage alleen achter te laten" zegt Logan op bekakte toon.  "Het ligt gewoon op de band om ingeladen te worden hoor, waarom zo in paniek?" En Logan en Max proesten het uit. "Je had jullie gezichten moeten zien!" Roept Logan. "Aghh, ik wist het, stelletje sukkels!" En Rain springt op de rug van Max die nog steeds hard moet lachen. "Voor straf moeten jullie ons dragen!" En ze grijnst. Ook ik spring nu achterop bij Logan en zo rennen we door de gangen van Schiphol.

Als we in het vliegtuig zitten kom ik eindelijk tot rust. Ik doe mijn oortjes in, pak mijn veelste grote trui,  en leg mijn hoofd op de schouder van Logan. Zo kan ik wel uren blijven liggen. Hij legt zijn arm om mij heen en geeft me een kus op mijn hoofd, en fluister zachtjes in mijn oor,

"Ik hou van je."

Even ben ik in dromen land, maar dan ruik ik de geur van de trui, Liam's trui. Komt hij ooit nog uit mijn gedachten?

Weer een hoofdstukje, benieuwd waar ze naar toe gaan en wat ze gaan doen, het volgende hoofdstuk zal ik zo snel mogelijk er op zetten, laat wat achter in de reacties en vergeet niet te stemmen!!

xx