With Zawgyi.....ဧည့္သည္ေတြကိုႏွစ္ေယာက္အတူလိုက္လံႏႈတ္ဆက္ရင္းကစားပြဲ၀ိုင္းတစ္ခုအေရာက္တြင္Tae Hyungေျခလွမ္းေတြတံု႔ခနဲရပ္မိသြားသည္....။
Jung Kookကေတာ့အနားတြင္မ႐ွိ.....။ တစ္ျခား၀ိုင္းတစ္ခုတြင္စကားေျပာေနေလသည္....။
"Tae Hyung ah....ငါတို႔ကိုမွတ္မိလား...."
"ဟင္....အင္း..."
ခ်မ္းသာခဲ့စဥ္အခါကတြဲခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္စု....။ စီးပြားပ်က္ၿပီးေနာက္ပိုင္းဘယ္သူနဲ႔မွအဆက္အသြယ္မလုပ္ျဖစ္ခဲ့....။ ဒီလိုအေျခအေနမွာမွမထင္မွတ္စြာေတြ႔လိုက္ရသည္မို႔တုန္လႈပ္မိသည္.....။
သူတို႔ကိုေတာင္႐ွာေဖြၿပီးေပးေတြ႔ေစတယ္ဆိုေတာ့....အဟက္...ေလးစားေလာက္ပါတယ္Jung Kook....။
အကြက္က်က်စီစဥ္ထားတာ အံျသေလာက္ပါတယ္....။
"ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲTae Hyung ah...စီးပြားပ်က္ၿပီးလုပ္စရာအလုပ္မ႐ွိလို႔စပြန္ဆာ႐ွာလိုက္တာလား..."
"ဟုတ္ပ....မင္းေတာ္တယ္ေနာ္...စပြန္ဆာေတာင္ငယ္ငယ္ေလး႐ွာယူထားတာ....အဟား..."
"မင္းကြာ...Gayေတြကိုမုန္းတယ္ေလးဘာေလးနဲ႔ေလႀကီးေနၿပီးေတာ့...တကယ္တမ္းယူေတာ့ေယာက်ာၤးတဲ့....ဟား....ဟား...ဟား...."
စေနာက္သေယာင္ႏွင့္၀ိုင္းေလွာင္ေနၾကသည့္ထိုသူေတြေ႐ွ႕ကေနTae Hyungထြက္ေျပးသြားခ်င္ေပမယ့္ေျပးေပါက္ပိတ္သူပမာမြန္းၾကပ္လြန္းလွသည္.....။
ေက်းဇူးျပဳၿပီး....တစ္ေယာက္ေယာက္ကယ္ေပးပါ....။
"အခ်စ္....သြားမယ္...."
လက္ကိုလာဆြဲႁပီးထိုငရဲထဲမွဆြဲထုတ္လာခဲ့သူကJung Kook.....။
ဘာေၾကာင့္မ်ားငါ့ကိုကယ္ခဲ့တာလဲ....။ မင္းျဖစ္ေစခ်င္ေနတာပဲမဟုတ္လား.....။
"ခင္ဗ်ားမွာပါးစပ္မပါဘူးလား....ျပန္မေျပာတတ္ဘူးလား.....ဆတ္ဆတ္ထိမခံ...ထစ္ခနဲဆိုလက္ပါတတ္တဲ့Kim Tae Hyungကဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ...."
YOU ARE READING
အမုန်းမြစ်ဖျားခံသော မြတ်နိုးခြင်းလင်္ကာ[Completed]
Fanfictionအမုန်း.... အတ္တ..... မာန......တွေအထပ်ထပ်နဲ့ချည်နှောင်ထားတဲ့ခင်ဗျားနဲ့ကျွန်တော် ချစ်မိတဲ့သူကအရှုံးပဲနော်....သခင် Zawgyi အမုန္း.. အတၱ..... မာန.........ေတြအထပ္ထပ္နဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ခင္ဗ်ားနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ ...