အမုန်းမြစ်ဖျားခံသော မြတ်နိုးခြင်းလင်္ကာ[Completed]

သခင္ [25]

[Zawgyi ver]

မုန္းတာေပါ့....
ခင္ဗ်ားကဒီေလာက္ေတာင္မုန္းစရာေကာင္းတာ....
ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္မိတဲ့ကြၽန္ေတာ့္အခ်စ္နဲ႔ယွဥ္ရင္ေတာ့.......
အဲဒီအမုန္းေတြကမျမင္ႏိုင္ေလာက္ေတာ့တဲ့အထိေသးသိမ္သြားတာ....
      မုန္းေနေသာ္လည္း....ခ်စ္ပါ၏....။
          ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အ႐ွင္သခင္...။

_______________သခင္_________________

Jung Kookဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ေတြကိုဆြဲ႐ုန္းကာ Tae Hyungသဲေသာင္ျပင္မွထေျပးသြားေတာ့သည္....။

ပုစြန္ဆီေရာင္ေနဝင္ဆည္းဆာေအာက္က မ်က္ႏွာရဲရဲကို ျမတ္ႏိုးစြာၾကည့္ေနရင္း ကေနမ်က္စိေ႐ွ႕ကထထြက္သြားတာမို႔Jung Kookအလိုမက်စြာႏွင့္ အေနာက္မွေျပးလိုက္လိုက္သည္.....။

"အခ်စ္....႐ွက္သြားတာလား..."

"မင္းပါးစပ္ပိတ္ထား...."

"ေဟာဗ်ာ....ဒီပါးစပ္ႀကီးက စကားေျပာဖို႔ပါလာတဲ့ဥစၥာကို....ပိတ္ထားလို႔ရမလား....."

"Jeon Jung Kook!..."

"ဘာလဲ....အခ်စ္..... ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာဖို႔လား...."

"Shit!!!.."

ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔မွေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ဆဲၿပီး ကား႐ွိရာသို႔ဆက္ေျပးသြားသည့္Tae HyungကိုJung Kookတဟားဟားေအာ္ရီကာရပ္ၾကည့္ေနခဲ့သည္....။

"အခ်စ္...ေခ်ာလဲမယ္... သတိထား..."

အခ်စ္ကိုဝန္ခံၿပီးသည့္ေနာက္ေတာ့လည္းသူနဲ႔ပတ္သက္သမ်ွဟာ ၾကည္ႏူးစရာေတြႀကီးပါလား.....။

သူ႔ရဲ႕အျပံဳးေလးကအစခ်ီ ဆဲသံေလးအဆံုး......။

Seoulကိုခ်က္ခ်င္းမျပန္ေသးဘဲ ကမ္းေျခႏွင့္နီးသည့္Hotelတစ္ခုတြင္သာတစ္ညဝင္တည္းလိုက္ၾကသည္.....။

ဧည့္ႀကိဳေကာင္တာတြင္႐ုပ္တည္ႏွင့္Jung Kookကိုႏွစိေပါက္တစ္ေပါက္႐ိုက္ကာ တစ္ေယာက္တစ္ခန္းငွါးေနသည့္သူကို အသည္းတႏံု႔ႏံု႔ယားကာ ေကာက္ေပြ႔ၿပီး ႏွစ္ေယာက္ခန္းထဲဆြဲေခၚသြားပစ္လိုက္သည္.......။

"Kim Tae Hyung.....ခ်စ္တယ္ဆိုၿပီး...ကြၽန္ေတာ့္ကိုအႏိုင္ယူဖို႔မၾကံနဲ႔ေနာ္....မထံုတတ္ေတး....အင္းမလုပ္အဲမလုပ္....႐ုပ္နဲ႔က်ဳပ္ကိုလာမစမ္းနဲ႔ဗ်....စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ရင္ ဘာလုပ္မိမလဲမသိဘူးေနာ္...."