ကေလးႏွင့္ေတြ႔ၿပီးျပန္ေရာက္တာနဲ႔ ဒယ္ဒီကိုသူမအေၾကာင္းအကုန္ေျပာျပခဲ့သည္။
ကေလးေဖေဖ၏ရာထူးႏွင့္ေနရပ္ လိပ္စာအစအဆံုးေျပာျပေတာ့ ေဖေဖကေအးေဆးစြာတစ္ခ်က္
ျပံဳးလိုက္ရင္း"ေအးေလ အဲ့ေကာင္မေလးကိုေခၚလာ
ခဲ့ဦးေပါ့"ဟုသာေျပာခဲ့သည္။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ခုလို ယြန္း တို႔ကို ဒယ္ဒိနား
လည္လိုက္ေလ်ာလာသည္ကိုေတာ့ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာျဖစ္ရသည္။ကေလးကိုေမးရင္စိတ္ဆိုးမွာ
ၿငိဳျငင္မွာစိုးလို႔သာ ယြန္း မေမးရက္ခဲ့ျခင္းပါ။
အမွန္ဆို ယြန္းဟာ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက မိဘမသိေအာင္ဘာဆိုဘာမွ မလုပ္ခဲဖူးတာအမွန္ပါ။
"မ မိဘေတြ စိမ္း ကိုေတြ႔ပို႔ေခၚၿပီးေပါ့ ဟုတ္လားမ"
"အင္း ကေလးကိုဒယ္ဒိကေတြ႔ခ်င္တယ္တဲ့ အားတဲ့တစ္ရက္ေခၚခဲ့ပို႔မွာလိုက္တယ္ ဘာလဲကေလးက ဝမ္း မသာဘူးလားဟင္"
"ဟင္အင္း သေဘာက်ပါတယ္ မရယ္ မမိဘေတြနဲ႔လိုက္ေတြ႔ပါမယ္"
ကေလးကစပ္ၿဖီၿဖီးနဲ႔ျပန္ေျဖေတာ့
"ဘာလည္း အဲ့ဒီအျပံဳးက"
"ေယာကၡမ ႀကီးက သူေခြၽးမေခ်ာေလး ကိုေတြ႔ျခင္မွေတာ့
စိမ္း လိုက္ေတြ႔ကမွာေပါ့ ဟုတ္ဘူးလားမ"
"ဟာ...ကေလးစုတ္ေလး"
"မ..မ်က္လံုးေလးခနပိတ္ေပး"
"ဘာလို႔..."
"မွိတ္ဆို... ေနာ္လို႔မ"
ေျပာေနရင္းအေကာင္းမွကေလးက ထူးထူးဆန္းမ်က္လံုးမွိတ္ခိုင္းေတာ့သူ႔နမ္းခ်င္လိုထင္ပါရက္ဆိုၿပီး ကိုယ့္အေတြ႔းနဲ႔ကို ရင္ခုန္ေနရသည္။
"မေနာ္...ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"
"အယ္..."
စိမ္း ေျပာလိုက္တာဒဲ႔မွန္သြားတာမလို႔ မ်က္နာဘယ္နားထားရမွန္းမသိေတာ့...အနည္းငယ္ဆူထားေသာ
နႈတ္ခမ္းေလး ျပန္သိမ္းလိုက္ရသည္။
"ဒိမွာၾကည့္...."
ကေလးလက္ဖဝါးႏုႏုေပၚက ကတၱိဘာအနီေရာင္ဘူးေလးလွပစြာတည္႐ွိေနတာျမင္ေတာ့
YOU ARE READING
In Heartbeat
非小说类"ကလေးအချစ်တွေကို နားလည်လာတဲ့တစ်နေ့ အနားမှာရှိပေးနိုင်မလား..." "မနက်ဖြန်ဆိုတဲ့ နေ့တစ်နေ့ကိုရောက်ပို့အတွက် မ မှာညဉ့် တာရှည်လွန်းတယ်ကွယ်..."
