"တော်ပါတော့ စိမ်းရာ နင်အရမ်းမှုးနေပြီ ပြန်ကြရအောင်"
ဘားတွင်အယ်ကိုဟော တို့ကိုတစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်သောက်ကာမိန်းကလေးတစ်ယောက်အသည်းကွဲနေရသည်။ထိုသူကတော့စိမ်း ကိုယ်တိုင်ပင်။ပခုံးကိုလာကိုင်သော ရတု၏လက်ကိုညာလက်ဖြင့်ပုတ်ထုတ်ရင်း....
"ငါအရက်မမှုးပါဘူးရတုရာ အချစ်မှုးနေတာ ဒီညငါကိုခွင်
လွှတ်ပါ မှုးအောင်သောက်ပြီးလောကကြီးကိုမေ့ပစ်လိုက်
ချင်တယ်"
"မဟုတ်ဘူးစိမ်း နင်သိပ်သောက်ချင်နေရင်အဆောင်ကြ
မှထပ်သောက်ဒီညမိုးချုပ်နေရင်တို့မိန်းကလေးတွေတစ်
မျိုးအမြင်ခံနေရမယ်"
ခယတောင်ပန်ကြည့်နှင့်ရတုအရှေ့မှာ စိမ်း ဒူးထောက်
ထိုင်ချပြီး ပြန်ရန်သာအတန်တန်ခေါ်သည်။
ငိုက်စိုက်ကျနေပြီဖြစ်သောခေါင်ကို မတ်အောင်မနည်းပြန်ထူးရင်းက....
"နင်ငါကိုမခင်ရင်ပြန်နိုင်ရတုရာ နင့်အဆောင်ကျမှလဲ ငါ
ထပ်မသောက်နိုင်တော့ဘူး ဒီမှာဘဲအဝသောက်ဦးမယ်
ငါကိုထားခဲ့တော့ဟာ.."
စိတ်ပျက်လက်ပျက်ခေါင်ကိုသွက်သွက်ခါအောင်ရတုယမ်း
ပစ်လိုက်သည်။
"ကဲ...ဒီလောက်တောင်ပြောမရလဲသောက်ဟာ နင်သောက်
သလောက်ငါလည်းသောက်မယ်လူတွေအထင်သေးခံရ
လည်းအတူတူပေါ့ ဟုတ်ဘူးလား"
အလွန်ချစ်ပို့ကောင်းသော ရတုစကားကြောင့်...
"အေ..အဲ့တာကြောင့်နင့်ကိုချစ်ရတာ...ငါသူငယ်ချင်းလေး
ချီးယား"
ဟုရှေ့မှာချထားသော ခွက်များကိုထပ်ကာထပ်ကာသောက်ရင်းတေဘယ်ပေါ်သို့ စိမ်းခေါင်းက ဒုန်းကနည်းမြည်ကာပစ်ချသွားသည်။
******
"မထင်မှတ်တဲ့အမှားတစ်ခုကြောင့်နင့်ဘဝတစ်ခုလုံး
အပျက်မခံပါနဲ့ စိမ်း နော်"
"နင်ပြောတာ မှန်ပါတယ်... ငါဒိလိုပုံစံတွေတိုင်းေရှ့ဆက်သွားလို့မဖြစ်ဘူး "
YOU ARE READING
In Heartbeat
Non-Fiction"ကလေးအချစ်တွေကို နားလည်လာတဲ့တစ်နေ့ အနားမှာရှိပေးနိုင်မလား..." "မနက်ဖြန်ဆိုတဲ့ နေ့တစ်နေ့ကိုရောက်ပို့အတွက် မ မှာညဉ့် တာရှည်လွန်းတယ်ကွယ်..."
