သူသိစေ🍁[Completed]

Part 4

#Zawgyi

ဘုန္းမိုး အကိ္ုင္ခံထားရေသာ သူ၏ လက္ကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္ၿပီး
"သိပါၿပီ လူဆိုတာ....
ဒါေပမဲ့ လူဆိုးလား ဝရမ္းေျပးလား သူခိုးလားဆိုတာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္သိဦးမလဲ" ဘုန္းမိုးအျခားတစ္ေနရာကိုၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္သည္

"ေနပါဦး ငါ့ကိုက် ဝရမ္းေျပးေလးဘာေလးနဲ႔ မင္းကေရာ ဘယ္သူလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္လား......ကြၽန္ေတာ္က နတ္သက္ေႂကြလာတဲ့ နတ္သားေလးေလ နတ္ျပည္က ဒီကိုခဏလာလည္တာ လူထူးဆန္းေတြနဲ႔ေတြ႔ေနတယ္"
"ေကာင္းေကာင္းေျပာ"
အလြန္တရာမွ ေအးစက္လွေသာအသံႀကီးျပန္ထြက္လာၿပီမို႔ ဘုန္းမိုးတစ္ခ်က္တုန္သြားသည္...

တုန္မွာေပါ့ သူ႔ခႏၶာကိုယ္မွာ နည္းတဲ့ဗလႀကီးမဟုတ္ အရပ္ကလည္း6ေပနီးပါးရိွမည္ အသားလတ္လတ္ေပမဲ့ ျဖဴတဲ့ဘက္သမ္းသည္... ေယာက်ာ္းပီသေသာ႐ုပ္ရည္ႏွင့္
ေအးစက္စက္အသံႀကီးကိုပိုင္ဆိုင္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္
ဘုန္းမိုးမွာ သူႏွင့္ယွဥ္ပါက ပုရြက္ဆိတ္ေလးတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ျဖစ္သြားရသည္

"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က ဘုန္းမိုးသြင္ပါခင္ဗ်ာ ရန္ကုန္ကေနဒီကိုေက်ာင္းလာတက္တာပါခင္ဗ်ာ ဒီအေဆာင္မွာေနတာ 5ရက္ရိွပါၿပီခင္ဗ်ာ
ဒီေန႔မွ ေက်ာင္းစတက္တဲ့ Fresherေခ်ာေခ်ာေလးပါခင္ဗ်ာ"
ဘုန္းမိုး မ်က္စိအသားကုန္မိွတ္ကာျပံဳးၿပီး ေျပာလိုက္သည္
"ဘုန္းမိုးသြင္... ဧကႏၱ...အန္တီမိမိဦးရဲ႕ သားလား"
"ဗ်ာ... ကြၽန္ေတာ့္အေမကိုဘယ္လိုသိတာလဲ
အဲ့တာေၾကာင့္ခင္ဗ်ားကိုေမးတာ ခင္ဗ်ားက လူလိမ္ျဖစ္ေနတာပဲ အ့ံျသဘ"
"မင္းမမွတ္မိဘူးငါသိတယ္ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ကိုကိုစိုင္းကိုကိုစိုင္းနဲ႔ ငါ့အိမ္မွာရိွတဲ့ ကစားစရာေတြအကုန္ယူေဆာ့ၿပီး
လူလစ္ရင္ သူ႔အိမ္ေတာင္သယ္သြားတဲ့ ေကာင္ကမ်ား ငါ့ကိုမ်ားလူလိမ္တဲ့"
"ဗ်ာ..."
ဝဏၰအေျပာေၾကာင့္ ဘုန္းမိုးမ်က္လံုးျပဴးသြားသည္
"မဗ်ာနဲ႔ ငါမင္းတို႔ေဘးအိမ္မွာေနခဲ့တာ မင္းအခုေနေနတာ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕မွာမလား"
"ခင္ဗ်ားက ေဗဒင္ဆရာလား ၿမိဳ႕နဲ႔ ေမေမ့နာမည္ေတာ့မွန္ေပမဲ့
ကြၽန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကို တကယ္မသိဘူး ကြၽန္ေတာ္အဲ့ေလာက္ ဥာဏ္မတံုးပါဘူး ငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုမွတ္မိပါတယ္
ခင္ဗ်ားက သိုက္ကလား ေပၚၿပီးေပ်ာက္သြားရေအာင္"
"ေအး ထားပါေတာ့ မမွတ္မိလည္း မင္းအေမ အန္တီမိမိဦး ေမးၾကည့္လိုက္ ငါ့ကိုသူသိတယ္ အထဲဝင္ၿပီ တာ့တာညီေလး"
ဝဏၰလက္ေလးျပၿပီး ခ်က္ခ်င္းအခန္းတံခါးပိတ္လိုက္ေတာ့သည္...
"ဘာလဲဟ...တကယ္ပဲ အဲ့လိုလား"
ဘုန္းမိုးလည္း ေခါင္းတကုတ္ကုတ္ျဖင့္အခန္းထဲဝင္သြားေတာ့သည္...