Part 16

1.1K 49 3
                                    

#Zawgyi

မင္းခန္႔ တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ၿပီး
"ဘယ္လို... ကေလးေလးက ကိုယ့္ကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္"
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ထပ္၍ေမးလိုက္သည္

"ကိုကိုလို႔...ကိုကိုပါဆို"
ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာ မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီး႐ွက္႐ွက္ႏွင့္ပင္ဘုန္းမိုးေျပာလိုက္သည္..

မင္းခန္႔ ဘုန္းမိုးကိုခ်က္ခ်င္းပင္ သိုင္းဖက္လိုက္ေသာေၾကာင့္
ဘုန္းမိုးလည္း မ်က္လံုးေလးမိွတ္ကာျပံဳးၿပီးျပန္ဖက္လိုက္သည္

ႏွစ္ဦးလံုး၏ ရင္ဘတ္မ်ားသည္နီးကပ္စြာရိွေနၿပီး
ရိွဳက္ထုတ္လိုက္ေသာ ေလေႏြးတို႔မွာ တစ္ေယာက္၏လည္ပင္းသို႔တစ္ေယာက္ ညင္သာစြာ႐ိုက္ခတ္မိၾကသည္...
အလြန္ပင္ခုန္ေနၾကေသာ ရင္ဘတ္တို႔မွာ မရပ္မနားႏိုင္

"အရမ္းခ်စ္တယ္ ကေလးေလးရာ..."
ႏွစ္ဦးတည္းၾကားႏိုင္ေသာ ေလသံတိုးတိုးေလးႏွင့္ မင္းခန္႔ညင္သာစြာေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္ ဘုန္းမိုးမွာ

"ကြ်န္ေတာ္ကပိုခ်စ္တာေပါ့ ကိုကိုရဲ႕...
မေျပာရဲလို႔ပါ... ဒါေပမဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကိုဒီအတိုင္းပဲၿမိဳသိပ္ထားမယ္ဆိုရင္
ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြက ျဖစ္လာေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး
အဲ့တာခင္ဗ်ားမေကာင္းတာ"
ေျပာရင္းဆိုရင္း ရန္ေတြ႔သည့္ဘက္သို႔ေရာက္သြားသည့္ဘုန္းမိုးသည္ ဖက္ထားေသာ မင္းခန္႔၏ခႏၶာကိုယ္ကိုခြာလိုက္သည္...

ထိုအခါမင္းခန္႔မွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ေမးလိုက္သည္
"ကိုယ္ဘာလုပ္လို႔လဲ ကေလးရ"

"လူႀကီးျဖစ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ကစေျပာမယ္မရိွဘူး
ကြၽန္ေတာ့္မွာေတာ့ မ႐ွက္မေၾကာက္နဲ႔...အခုမွျပန္ေတြးရင္းေတာင္႐ွက္တယ္
ဘာမွန္းလဲမသိဘူး ပံုစံကိုက အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔...
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘာမ်ားထင္ေနလဲ...
ေျပာစရာရိွရင္အရင္တည္းက ခ်က္ခ်င္းေျပာလိုက္ပါလား
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေျပာႏိုးေျပာႏိုးနဲ႔ ေစာင့္လိုက္ရတာ...
အခုက်ေတာ့လည္း ကြ်န္ေတာ္ပဲေျပာလို႔ခ်စ္သူျဖစ္သြားတာေလ
ကြၽန္ေတာ္သာမေျပာရင္ ဘာမွ....."
ပါးစပ္တတြတ္တြတ္ႏွင့္ တရစပ္မရပ္မနားေျပာေနေသာ
ဘုန္းမိုး အသံမွာ ခ်က္ခ်င္းပင္ပိတ္သြားရသည္

သူသိစေ🍁[Completed]Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora