Hoofdstuk 6- Een feestje? No way!

16.5K 734 82
                                    

(VERBETERD)

Met een diepe zucht liet ik me neerzakken op het bankje buiten. Meteen kwamen Lucy en Emilie naast me zitten en Alexander gaat aan de overkant zitten. Ik zuchtte alweer, terwijl mijn gedachten zich door elkaar maalden in mijn hoofd.

Ik boog voorover om mijn lunch uit mijn tas te nemen, maar realiseerde me dan dat ik geen honger had. Ik zuchtte en dacht terug aan mijn 'ontmoeting' met Kaithlyn. Oh God, waarom moest ik zonodig weer me zo gedragen. Ik ben normaal niet zo'n meisje en dat gebeurt er dit.

Ik kon er ook gewoon niets aan doen. Hoe ze mij bekeek, alsof ik varken was! Belachelijk!En dan zo rond Max gaan hangen. Eerste klas slet. De adrenaline stroomde gewoon toen door mijn aderen en ik dacht niet meer na over mijn acties. En nu, nu dat de adrenaline stilletjes aan uit mijn lichaam aan het verdwijnen is, bekijk ik het heel anders.

Ik bedoel, Kaithlyn is nog steeds een trut maar ik wou dat ik haar gewoon niet had uitgedaagd.Misschien moet ik mijn excuses gaan aanbieden? Nee, eigenlijk verdiend ze het wel. Het werd eens tijd dat ze op haar plaats werd gezet.

Ik liet me een beetje achterover zakken op de houten bank en kruiste mijn armen voor mijn borst. Mijn ogen gingen langzaam het plein af, overal stonden de groepjes op hun gewoonlijke plaats. Mijn ogen bleven steken bij een groepje dat verderop zat, met onder hun Nathan. Hij zat lui onderuit gezakt op een bankje, terwijl een meisje naast hem enthousiast tegen hem aan het praten was. Hijzelf leek niet zo geïnteresseerd, want het enigste wat hij deed was soms eens kort knikken.

Het arme meisje was zo hopeloos bezig zijn aandacht te houden, dat het zielig was. Ik grinnikte kort en richtte dan terug mijn aandacht op Emilie. Opeens gleed er iets nat en koud langs mijn rug. Ik rilde en gillend sprong ik op, waar ik Kaithlyn me grijnzend aan zag kijken. "Wat is jouw probleem?"gilde ik.

Kaithlyn glimlachte en hield haar hoofd een beetje schuin. "Wat? Het spijt me hoor! Mijn hand had gewoon een stuiptrekking." Ik klemde mijn tanden op elkaar en keek haar vuil aan. Ik gooide mijn handen op in de lucht. "Weet je wat? Ik ga mijn tijd niet eens aan jou verspillen! Bekijk het!" En toen stompte ik weg van de kantine, recht naar de meisjestoilet.

***

Mokkend van die actie van daarnet loop ik naar de het klaslokaal. Mijn hele rug is nat en plakt, want het bleek geen water zijn. Het is Cola!Coca Cola! Die frisdrank waar zoveel suiker in zit en nog eens vreselijk plakt. Wie doet nu zoiets? Ohja, Kaithlyn. De bitch van school. Mijn hele blouse plakt tegen mijn rug en elke keer weer loopt er een rilling over mijn rug.

Daarnet heeft Alexander zijn trui gegeven, wat heel lief is eigenlijk, maar nu loop ik hier rond als Big Mama met die oversized trui. Als ik dan voorbij een groepje leerlingen loop beginnen ze allemaal te giechelen en naar me te wijzen. Perfect toch? Absoluut perfect.

Met een zucht laat ik mezelf op mijn vaste plekje bij het raam zakken en Emilie kwam naast me zitten. Op automatische piloot rits ik mijn tas open en haal mijn boeken en etui eruit. Zo erg is het. Ik zit hier nog maar twee dagen op school en nu al zit het er als een automatische piloot erin. Wat moet de rest dan wel niet hebben als ze hier al 5 jaar zitten?

Mevrouw Vleerkens komt de klas binnen gebeend en gooit haar tas op haar bureau, waardoor ze iedereens aandacht trekt. Ze heeft haar grijze haren strak in een knot achterover gekamd, ze heeft een grijze lange rok aan tot haar knieën met daarop een wollen colbert. Haar groene ogen stonden ijzig en scanden zorgvuldig de klas. Er zaten rimpels rond haar ogen en mond, die tot een streep was getrokken. Ik schat deze vrouw rond de 50.

Opeens schraapt ze luidruchtig haar keel en pakt dan een wit krijtje. Met een sierlijk handschrift schrijft ze haar naam op het bord. Dan draait ze zich terug om naar ons en gooit het krijtje op haar bureau. "Zo, ik ben dus mevrouw Vleerkens," zegt ze terwijl ze het krijt van haar handen afklopt, "En dit jaar geef ik jullie les in chemie."

Not perfect at All© (Aan het verbeteren)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu