Not perfect at All© (Aan het verbeteren)

Hoofdstuk 13- Sweet lips

LEES ALLEMAAL DE TITEL NOG EENS! Nu, veel leesplezier :)

---------

Emilie sleurde me mee over de hele kermis. "Oké, welk eerst?", vroeg ze. Ze stond bijna te springen, zo opgewonden was ze. Ik wou net antwoord geven, toen ik opeens het platinablonde haar zag dat me wel heel bekend voorkwam. "Shit, shit", mompelde ik terwijl ik Emilie snel tussen twee standen trok. "Wat?", vroeg Emilie een beetje dommig. Ik rolde met mijn ogen.

"Kaithlyn is hier."

"Wat? Waar?"

"Hier, dumbass."

Emilie rolde met haar ogen en keek om de hoek van een kermisstand. "Ik zie haar niet." Ik duwde Emilie opzij en keek zelf om de hoek van de kermisstand. Mijn ogen scanden het plein, er waren veel mensen. Maar geen Kaithyn. Zou ik het me dan verbeeld hebben? Net op het moment dat ik dacht dat ik verlost van een hele hoop ellende, onderbrak een stem me.

"Hé, Charlotte! Jij ook hier?", kirde ze nep-blij en op haar torenhoge hakken kwam ze heupwiegend naar me toe. Waarom haat het leven me zo hard? Waarom?

"Hé Kaithlyn, niet verwacht jou hier te zien. Hoe gaat het bitch-zijn?" gromde ik naar haar terwijl ik mijn armen voor mijn borst vouwde. Haar hele façade valt meteen en haar bruine ogen staren me woedend aan. Geen denken aan dat ik vriendelijk ga zijn na wat ze gisteren tegen me had gezegd. Ik ben het nog zeker niet vergeten.

"Nou, dat gaat wel goed. Hoe gaat het bij jou, de mislukkeling zijn?"

Ik wil haar zo graag slaan. Hard.

"Wat moet je Kaithlyn?" Ik besloot om meteen tot de stand van zaken te komen, ik heb echt geen energie om deze discussie te voeren. Kaithlyn is duidelijk wel verrast door mijn scherpe toon, wat ervoor zorgt dat ik een lach moet onderdukken. Kaithlyn ziet er nog sletteriger uit dan op school. Ze heeft een zwarte, spannende rok aan die nog net onder haar kont komt, met daarop een gouden top. Rond haar nek zitten verschillende gouden en zilvere kettingen. Zo lelijk. Ik bedoel, je doet toch geen zilver en goud tegelijkertijd aan. Ew.

Als ze nu nog eens nylonkousen zou dragen, ze zou zo als een hoer kunnen doorgaan. "Niets, ik wou alleen maar vriendelijk doen. Maar als jij je gaat gedragen als een bitch, dan ja.." ze maakte haar zin niet af. Dat had ze beter niet gedaan, anders had ik haar aangevallen.

Ik lachte schamper. "Wel, als het zo zit. Kom, Emilie", ik pakte Emilie bij haar elleboog en duwde Kaithlyn hard opzij om erdoor te kunnen. "Dag, slet!" riep ik nog over mijn schouder naar haar terwijl ik wegliep samen met Emilie. Emilie zat al heel de tijd te giechelen, maar eens dat we verder van Kaithlyn waren barstte ze in lachen uit.

"Dit is niet grappig", zei ik maar Emilie bleef door lachen.

"Emilie, dit is niet grappig", zei ik heel traag, steeds een pauze tijdens de woorden. Ik moest mijn glimlach verbergen en de opkomende giechel onderdukken eens dat ik Emilie's gezicht zag. Haar gezicht was helemaal rood van het lachen en er glansden tranen in haar ogen.

"Dit is ni-", voordat ik mijn zin kon afmaken, barstte ik ook in lachen uit. Vele keken ons raar aan, twee tienermeisjes die als gekken op straat liggen te lachen. Lachend haakte ik mijn arm in Emilie's arm en wankelend van het lachen liepen we naar het Luna-park.

Na-giechelend komen we eindelijk in het Luna-park aan. "Dat was echt top!" riep Emilie uit. Ik grinnikte en veegde de resterende tranen van het lachen van mijn gezicht. Het was echt lang geleden dat ik eens zo hard had gelachen. Volgens mij heeft heel de kermis ons gehoord.

Ik keek wat rond en zag een reuze, übercute pinguïn staan. "EMILIE!", riep ik over het hele Luna-park en Emilie kwam op me afgesneld. Haar blik vragend, maar eens dat ik naar de pinguïn wijs worden haar ogen groot en ze klapte in haar handen. "Die moeten we gewoon vangen!", riep ze uit terwijl ze haar portemonnee al uit haar handtas haalde. Ik deed net hetzelfde, alhoewel het was mijn clutch van gisteren, dus mijn portemonnee ging er maar net in.