Jij Bent Van Mij | Compleet

Hoofdstuk 9 ♥

(NIET BEWERKT)

Hoofdstuk NEGEN

"Ah," gil ik hard als de pan met pastasaus op mijn benen leeg valt. Deze familie is gestoord, werkelijk geflipt. Vanaf het eerste moment dat ik de keuken binnenliep wist ik al dat dit een rampzalig diner zou worden.

Laat me je even inlichten over wat er allemaal gebeurd is.

~♥~

Sam en ik lopen samen rustig de trap af, mijn hart hamert in mijn borst, maar het gezellige geklets dat afkomstig is uit de keuken waar iedereen zich verzamelt weerhoudt mij ervan om te rennen.

Als ik de keuken inloop terwijl Sam de deur voor mij openhoudt blijf ik verbaasd staan net voorbij de deuropening. Minimaal tweehonderd mensen houden onmiddellijk hun mond zodra Sam binnenstapt en ze zijn mij nu openlijk aan het aangapen.

De nerveusheid zorgt ervoor dat ik bloos en dat mijn handen beginnen te trillen. Wat denken ze over mij?

Sam pakt mijn hand vast en met een zacht trekje haalt hij me uit mijn geschokte toestand en leidt me naar het hoofd van de vele tafels waar Jace, Gabe, Helaine en Melanie al zitten. Twee stoelen staan aan het hoofd en Sam neemt de rechtse met Gabe naast hem en Helaine daar naast en aan mijn zijde zit eerst Melanie en dan Jace.

Ik glimlach naar ze allemaal en mompel een zachte, "Hello." Iedereen knikt naar mij in erkenning en zodra Sam gaat zitten begint iedereen weer vrolijk verder te kletsen. Alles is zo georganiseerd, merk ik op.

Marilyn staat nog achter het fornuis en doet een hoop dingen tegelijk. Er staan al meerdere pannen op tafel, maar iedereen wacht respectvol totdat alles klaarstaat en totdat ze kunnen bidden – iets waar ik me nog steeds iedere keer heel erg ongemakkelijk bij voel. Ik heb Sam nog niet verteld dat ik niet gelovig ben, omdat het ze toch niet opvalt als ze iedere keer hun ogen dichtdoen, maar ik heb het vermoeden dat ik het binnenkort wel zal moeten vertellen. Ik ben alleen bang voor zijn reactie.

“No, I'm pretty sure her hair is black,” zegt een meisje met blond haar en prachtige felblauwe ogen niet veel verderop aan de tafel tegen een ander meisje met zwart geverfd haar en donkerblauwe ogen.

“Pfft,” hoont het meisje terug, “her hair is clearly dark brown, maybe you should check your eyes sometime.” Het is duidelijk dat ze beide bijna op ruzie uit zijn, maar ik vraag me af over wie ze het precies hebben.

Een grommend geluid haalt me uit mijn gedachten en ik kijk geschokt om me heen. Er is geen bloeddorstige hond te vinden. De adem die ik onbewust inhield laat ik weer ontsnappen en kijk dan verbaasd naar Sam. “Hebben jullie een hond?” vraag ik aan hem. Sam grinnikt, maar schud zijn hoofd nee. Ik haal ongeïnteresseerd mijn schouders op en kijk dan weer naar de meisjes die net nog aan het discussiëren waren. Ze kijken nu allebei beschaamd naar de tafel toe en kijken elkaar voornamelijk niet aan. Ik heb weer al het interessante gemist.

Eindelijk staan alle pannen op tafel. Plots pakt Sam mijn hand vast en Melanie aan mijn andere zijde ook. Ik zie dat iedereen dit bij elkaar doet en vermoed dat het met het bidden te maken heeft, oh jee, hoe moet ik hier nu uit gaan komen? Ik haal diep adem en concentreer me daar maar op in plaats van op wat ze allemaal zeggen, dit is zo ongemakkelijk.

Dan laten Sam en Melanie mijn handen weer los en ik weet dan dat het voorbij is. Ik open mijn ogen en ze ontmoeten de bezorgde ogen van Sam. “Is er iets?” vraagt Sam en ik schud zo snel als ik kan mijn hoofd. Oh, dat komt totaal niet verdacht over Kylie, goed gedaan. Ik kan zien dat Sam me niet geloofd, maar hij schuift het aan de kant en verteld iedereen dat ze mogen gaan eten. Wat is het toch met hem en orders geven?