Jij Bent Van Mij | Compleet

Hoofdstuk 13 ♥

(NIET BEWERKT)

√ Hoofdstuk DERTIEN

De verschillende vormen zijn door de hele ruimte te zien en Melanie lijkt zelfs een beetje op te tranen. “It really is beautiful. Thank you so much. This means so much to me,” zegt Melanie en ook al versta ik alleen maar de helft ik weet dat ze dankbaar is en daar ben ik erg opgelucht over. Ik heb uren gewerkt om in de lamp verschillende vormen te snijden zodat het perfect zou gaan schijnen in het donker en het is perfect gelukt.

“You are welcome,” zeg ik en mijn schijnende glimlach laat haar zien dat ik het graag heb gedaan, speciaal voor haar en niemand anders. De lichten gaan weer aan en ik zet de lamp uit. Melanie kan zelf gaan kiezen waar ze hem wil gaan neerzetten.

Het duurt nog een paar uur voordat Melanie alle cadeaus heeft uitgepakt en tegen die tijd is het al iets over tienen en iedereen begint een beetje gespannen te worden, ook al snap ik niet precies waarom. Ik leun in naar Sams oor zodat de anderen mij niet kunnen horen als ik het aan hem vraag. “Het feest begint altijd pas op de precieze tijd dat iemand jarig is bij ons, dus nog...” Sam kijkt even op zijn horloge en zijn mond valt dan een beetje open. “negen minuten,” zegt hij dan.

Soms snap ik de tradities van deze familie echt niet. Het is zo verwarrend. Ik bedoel, waarom zou je pas gaan starten met echt feest vieren op het precieze tijdstip dat iemand jarig is, dat is gewoon ronduit vreemd. Ik zal er toch maar moet leven, want veel zegging heb ik hier niet.

De rest van de tijd gaat voorbij met kletsen en nog meer kletsen, maar net tien seconden voordat de klok naar de volgende minuut gaat wordt iedereen ineens doodstil terwijl ik nog ongestoord verder praat tegen Sam. Hij legt zijn hand over mijn mond heen om stil te krijgen en nu kijk ik pas echt om me heen. Het is tijd.

Ze moeten waarschijnlijk een klok hebben ingesteld op de tijd, want ineens weerklinkt er een enorme gong heen door de hele kamer. In de stilte is het alleen maar beter te horen en iedereen lijkt verwachtingsvol te kijken naar Melanie, terwijl ik juist in totale verwarring toekijk.

Kleine details in de houding van Melanie beginnen me op te vallen. Ten eerste lijkt ze de lucht op te snuiven alsof er een of andere geur rondhangt, maar wanneer ik hetzelfde doe valt mij niks op. Het tweede is dat ze helemaal verstijfd is en plots in het wild rond begint te kijken. Het derde is wanneer haar ogen vallen op Jace die tegenover haar zit op de bank. Melanie verstijfd helemaal en lijkt niet meer te kunnen bewegen. Hetzelfde geldt voor Jace die haar verbaasd aankijkt. Ieder ander in deze ruimte lijkt uitpuilende ogen te hebben, terwijl ik er helemaal niks van snap.

Uiteindelijk staat Jace op en loopt met onzekere stappen naar Melanie toe. Als hij eindelijk recht voor haar staat bukt hij zodat hun ogen recht tegen over elkaar zijn. Dit lijkt Melanie eindelijk uit haar shock staat te halen.

En dan zoenen ze ineens.

Gewoon zomaar. Plotseling. Zonder enige aanleiding. Een woord. Een letter of cijfer. Helemaal niks, maar gewoon zomaar.

Ik weet dat Melanie had gezegd dat ze vanaf haar verjaardag eindelijk zou mogen daten van Sam, maar om dan meteen Jace te gaan zoenen recht voor Sams gezicht is dan toch ook weer een beetje extreem. Ik vraag me trouwens ook af wat Sam denkt van het feit dat zijn beste vriend zoent met zijn net zestien jarige zusje. Is Jace niet iets van tweeëntwintig jaar oud of zo? Dat is wat hij me heeft verteld tenminste.

Dus dit is hartstikke illegaal? Of is het in Amerika anders?

Mijn gedachten geven me een enorme hoofdpijn en ik weet dat als ik niet nu om uitleg vraag dat mijn hoofd gaat ontploffen. “Wat is hier aan de hand?” vraag ik. Sam heeft zijn hand ondertussen al van mijn mond gehaald toen ik te druk was met het onderzoeken van de gebeurtenissen op het moment.