Jij Bent Van Mij | Compleet

Hoofdstuk 24 ♥

(NIET BEWERKT)

√ Hoofdstuk VIERENTWINTIG

De dagen daarop breng ik veel door in bed, zodat ik kan herstellen van de verwondingen die ik heb opgelopen. Het doet al haast geen pijn meer, maar Sam geeft mij niet veel keus en dwingt mij om in bed te blijven. Ik kan helaas ook nergens heen met mijn gebroken been, het loopt nogal onhandig. Maar volgens de dokter ga ik snel vooruit, voornamelijk doordat ik Sams mate ben en doordat hij mij wat van zijn bloed heeft gedoneerd met het Alfa en weerwolven gen erin waardoor ik nog sneller genees, net zoals Sam zelf.

Ik heb mijn moeder beter leren kennen, maar we hebben niet meer gesproken over de afgelopen jaren of het verdriet dat we elkaar hebben aangedaan. We proberen nu een nieuwe, gezonde en goede band op te bouwen en voor zover lijkt het goed te gaan. Mijn moeder houdt zichzelf aan haar woord en doet echt haar best om een echt moeder voor mij te zijn.

Met Clara heb ik vooral de tijd besteed om over de afgelopen maanden te spreken dat we elkaar gemist hebben en zonder elkaar avonturen hebben beleefd, maar dan voornamelijk ik, want terwijl ik hier aan het vechten was tegen Sam was Clara op zoek naar mij.

Blijkbaar waren de politieagenten die op zoek waren naar mij van Sams roedel en wisten daarom waar ik was. Ze hebben Clara de verkeerder kant op geleidt en daar is ze nog steeds redelijk pissig over. Zij willen de komende tien jaar niet bij haar in de buurt komen, want anders ben ik bang voor hun veiligheid.

Vandaag, daarentegen, is Clara in een goede stemming. Ze maakte me wakker om twee uur in de middag en zei dat ze mij een make-over wilde geven. Ik vond het prima, ik ben het tenslotte gewend dat niemand mij ooit mooi genoeg vind. Dus nu zit ik in een stoel voor een bedekte spiegel terwijl Clara aan mij prikt, trekt, troep op mij smeert en wat dan ook. Ik vind het niet leuk.

“Auw,” mompel ik nogmaals, maar zoals iedere keer negeert Clara mij weer en trekt er gewoon nog een wenkbrauwhaar uit. Waarvoor is dit überhaupt nodig? Het is niet alsof Sam mij lelijk vindt met mijn oerwoud wenkbrauwen, toch? Of heeft hij misschien iets tegen Clara gezegd daarover waardoor zij zich nu gedwongen voelt tot deze acties? Nee, natuurlijk niet. Denk niet zo negatief over hem Kylie, dit is gewoon hoe Clara zelf is.

“Clara, waarvoor is dit nou nodig?” kreun ik na de zoveelste pluk aan mijn wenkbrauw.

“Stil.” Clara kijkt geconcentreerd naar mijn gezicht. Ik trek een gekke bek naar haar en meteen kijkt ze mij vernietigend aan. Ik verander weer terug naar een standbeeld voor haar.

♥

Ik weet niet hoelang het plukken nog zo door is gegaan, maar het boeit me ook niet. Nadat Clara eindelijk klaar was stuurde ze mij onder de douche en heeft ze daarna kleren in mijn handen geduwd die ik moest aantrekken. Helaas moest ze me wel een beetje helpen, het gips van mijn been zat in de weg, maar verder lukte alles in mijn eentje – waar ik wel een beetje trots op was.

Sam heb ik de hele dag nog niet gezien, want hij was al weg toen ik wakker werd, maar ik had nog een briefje gevonden op het nachtkastje. Er stond op dat hij me snel weer zou zien en dat hij me al miste. Het was erg romantisch geschreven.

Ik heb nu een prachtige, turquoise jurk aan die net boven mijn borsten kris kras bandjes heeft zitten. De jurk heeft geen mouwen, maar dat is met dit weer ook niet echt nodig. Het is nog steeds zomer, ook al zijn de zomers hier wel wat frisser dan dat ik had gewild. Sam heeft me verteld dat het ongeveer tussen de dertien en de vierentwintig graden Celsius inzit, wat vergeleken met Nederland nog redelijk hoog is, dus klagen mag ik niet, neem ik aan.

Ik loop op mijn krukken uit de kamer en door de hal heen, bij de trap helpt Clara mij en onderaan staat dan eindelijk Sam. Sam heeft een net pak aan en ik sta even bevroren om hem helemaal in mijn op te nemen. Zo'n pak staat hem zeker niet slecht.