(Zawgyi ver)
" ဟဲလို အသဲေလး "
" ေသေနလား Choi Yeonjun!!!!!!!! "
တစ္ဖက္ဖုန္းထဲက စူးကနဲထြက္လာတဲ့အသံေၾကာင့္ Yeonjun မ်က္စိစံုမွိတ္ကာ ဖုန္းကိုနားနဲ႔ခနခြာလိုက္ရသည္။
" အေကာင္းႀကီးပါ အသဲေလးရဲ႕ အဟဲ "
" ဖုန္းေခၚေနတာ ဘယ္ႏွခါရွိၿပီလဲ? ဘာလို႔မကိုင္တာလဲ "
" ေရခ်ိဳးေနလို႔ပါ "
တစ္ဖက္က ကိုစိတ္ဆိုးေလး ခနအသံတိတ္သြားတယ္။ သူ႔အသဲေလးရဲ႕ စိတ္ႀကီးခ်က္ကို Yeonjun တကယ္လန္႔ရသည္။
" အခုခ်က္ခ်င္း အိမ္လာခဲ့။ အခု ခ်က္ ခ်င္း "
" ဟုတ္ အမိန္႔ေတာ္အတိုင္းပါ "
ဂြပ္ကနဲခ်သြားတဲ့ဖုန္းေၾကာင့္ Yeonjun မ်က္ျဖဴလွန္ကာ စလံေပးလိုက္ရသည္။အရွင္သခင္ေလးရဲ႕ ေရႊစိတ္ေတာ္မဆိုးဖို႔အေရး အဝတ္အျမန္လဲကာ သုတ္ေခ်သင္လစ္ရပါအုံးမည္။ ခ်စ္ရေတာ့လည္း ႏိုးပေလာ္ပလန္ေပါ့။
အခုဆို Yeonjunအိမ္ကလည္း Beomgyuအိမ္။ Beomgyuအိမ္ကလည္း Yeonjunအိမ္ျဖစ္ေနတာမို႔ Yeonjun သူ႔ကေလးအိမ္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေအးေအးလူလူ သြားလာႏိုင္သည္။ Gyuuရဲ႕အေမနဲ႔ေဒၚေလးကလည္း သေဘာေကာင္းၾကတာမို႔ မ်က္ႏွာခ်ိဳၿပီးအလိုက္သိတဲ့ Yeonjunနဲ႔လည္း အဆင္ကိုေျပလို႔။ အဆင္မေျပတာက သူ႔ကေလးနဲ႔ပဲ။ ရည္းစားျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ပိုဆိုးလာတဲ့ သူ႔ရဲ႕ရင္ႏွင့္သည္းခ်ာေလး။ ခဏခဏစိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ၿပီး အလိုလိုက္ထားေတာ့ ဗိုလ္က်ေနတာ တစ္ခါတစ္ခါ နရင္းေတြထတီးခ်င္စိတ္ကို Yeonjun မနည္းေအာင့္ထားရတဲ့အခါေတြရွိသည္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ေနရတာပဲမို႔ ႏိုးပေလာ္ပလန္။
" Yeonjun လာ သား လာ "
" ဟုတ္ကဲ့ အန္တီေလး။ Gyuuေရာ "
" ရွိပါ့။ စိတ္ေကာက္ေနတယ္ထင္တယ္။ ဘာေတြျဖစ္ၾကျပန္ၿပီလဲ "
" အဟီး ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး။ ဖုန္းေခၚတာမကိုင္လို႔စိတ္ဆိုးေနတာ "
" ဪ အဲ့လိုကိုး။ အဲ့ကေလးကေလ သူ႔အကိုုကို ဆိုးလိုက္ရမွ။ အဲ့ဒါမို႔ တစ္မနက္လံုးေသာင္းက်န္းေနတာ။ သြားလိုက္အံုး အခန္းထဲမွာရွိတယ္ "
