Chapter 1 Zaw Gyi Version

4.3K 87 2
                                    

"ညေနမိုးခ်ဳပ္ေတာ့မယ္။ အခုထိအန္တီေစာကလည္းျပန္မလာေသးဘူး။ ဒီညအျပင္သြားဖို႔ရွိပါတယ္ဆိုမွကြာ"
"နင္သြားစရာ ရွိရင္သြား‌ေပါ့ဟာ ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ"
"အာ ငါ့ကားကအန္တီေစာကိုေပးလိုက္တာဟ သူမနက္ပန္းထိုးဖို႔ပန္းဝယ္ဖို႔အေရးႀကီးတယ္ဆိုလို႔"
‌‌ေျပာရင္းနဲ႔ၿခံထဲကိုကားတစီးေရာက္လာၿပီးေကာင္မေလးတေယာက္ကကားကိုယူစီးသြားသည္။
တေယာက္ကေတာ့ၿခံထဲမွာစာဖတ္ေနရာမွထလာသည္။
"ဘယ္လိုလဲ အန္တီ ပန္းေတြေသခ်ာရခဲ့ရဲ႕လား"
"ရခဲ့တယ္ ပိုင္ပိုင္ မနက္က်ရင္ကပ္ဖို႔အားလုံးအဆင္သင့္ပဲ ဒါနဲ႔ဟိုကေလးမကဘယ္ကိုသြားျပန္တာတုန္း"
"ထုံးစံအတိုင္း ညဘက္ေလွ်ာက္သြားတာေပါ့အန္တီေစာရယ္ သူခ်ိန္ထားတာရွိတယ္လို႔ၾကားတယ္"
"အင္း ပိုင္၂တို႔၂ေယာက္လည္းေနာ္ တေယာက္ကမိန္းကေလးလိုေနေပမဲ့ အေပ်ာ္အပါးအျပင္သြားတာမက္ တေယာက္က်မိန္းကေလးမဆန္ေပမဲ့ အျပင္မထြက္အိမ္ကပ္နဲ႔ အင္းေလာကႀကီးေတာ့ေျပာင္းလဲကုန္ပါပီေအ"
ပိုင္ပိုင္ဘုရားရွိခိုးဖို႔ေရမိုးခ်ိဳးရန္အေပၚတက္လာသည္။ ပိုင္ပိုင္အဝတ္စားလဲဖို႔အန္တီေစာကေသခ်ာျပင္ထားေပး‌သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးေသာအခါအန္တီမိုးတက္လာသည္။
"ပိုင္ပိုင္ေရ မနက္ဖန္ပိုင္ပိုင့္ေဖေဖျပန္လာမယ္ေျပာတယ္ အာ့ဘယ္လိုလုပ္မယ္စိတ္ကူလဲ"
"ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲအန္တီေစာရယ္ မီးစင္ၾကည့္ကတာေပါ့"
ပိုင္ပိုင္အေဖကစီးပြားေရးမွာေအာင္ျမင္တဲ့သူျဖစ္သည္။ အလြန္ဘိုဆန္သလို ေကာင္မေလးမ်ားကိုလည္းသၾကားေဖေဖလုပ္တတ္ေလသည္။ ၅၀နီးပါးရွိၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း႐ုပ္ႏုဖက္ရွင္က်ေသာေၾကာင့္ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနတာမဆန္းေပ။ ပိုင္ပိုင္အေမကပိုင္ပိုင္အသက္၁၅ႏွစ္ေလာက္မွာဆုံးသြားခဲ့သည္။ ပိုင့္အေဖကပိုင့္အေမကိုအရမ္းခ်စ္ခဲ့သည္။ အခုလည္းစိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ေလွ်ာက္တြဲေနမွန္းကိုပိုင္ပိုင္တို႔သိသျဖင့္ဘာမွမေျပာျဖစ္။
ဒါေပမဲ့ျပသနာကေဖေဖျပင္ဦးလြင္မွာအခ်စ္သစ္ရေနသည့္ကိစၥျဖစ္သည္။ ေဖေဖကပိုင္ပိုင္တို႔ကိုသူ႔အသိတူမေလးအိမ္မွာလာေနမည္ဟုလိမ္ထားေသာ္လည္းထိုကေလးမေလးမွာေဖေဖ့အခ်စ္သစ္နဲ႔ပတ္သက္‌ႏိုင္သည့္အေၾကာင္းကိုပိုင္ပိုင္စုံစမ္းထားၿပီျဖစ္သည္။
"ပိုင္ပိုင္ ဒီကိစၥကို နႏၵါကိုေရာေျပာၿပီးၿပီလား"
"မေျပာရေသးဘူးအန္တီေစာ သူသိရင္ေကာင္မေလးကိုျပသနာရွာေနမွာ"
နႏၵာဆိုတာပိုင္ပိုင္ရဲ႕ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ၿပီး အလြန္သံေယာဇဥ္ရွိသူလည္းျဖစ္သည္။ သူ႔အိမ္မွာေတာင္မေနဘဲတ‌ခါတေလပိုင္ပိုင့္အိမ္မွာပဲအခ်ိန္ကုန္တတ္သူ။ အလြန္ကေလးဆန္ၿပီးဆိုးတတ္သူလည္းျဖစ္သည္။
အခုလည္းပိုင္ဘုရားရွိခိုးၿပီးတာနဲ႔နႏၵာ့ေနာက္လိုက္ရမည္။ နႏၵါကမူးၿပီဆိုရင္ဘာမွျမင္တာမဟုတ္။ သူ႔ကိုႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္ေတြကလည္း စိတ္ခ်ရတာမဟုတ္။
နႏၵါ့ေဖေဖကပိုင္ပိုင့္ကိုဖုန္းလွမ္းဆက္သည္။
"သမီးေရ ပိုင္ နႏၵါရွိလား"
"နႏၵါ အျပင္သြားတယ္ဦး သမီးအခုသြားႀကိဳေနၿပီ"
"ဦီး ဖုန္းေခၚတာမရလို႔"
"သူအားကုန္သြားတာျဖစ္မယ္ဦး သမီးကိုခုနကpower bank"ယူခဲ့ဖို႔ေတာင္ေျပာေနတာ"
"ဟုတ္ၿပီသမီး သူဒီညသမီးဆီမွာပဲအိပ္မွာဟုတ္"
"ဟုတ္မယ္ဦး သူအခန္းထဲမွာပစၥည္းေတြထားေနတာေတြ႕တယ္"
"ဟုတ္ပီ သမီး ေက်းဇူးပါေနာ္"
နႏၵါ့ေဖေဖကပိုင္ပိုင့္ေဖေဖနဲ႔အလုပ္တူတူလုပ္ဖက္ျဖစ္သည္။ နႏၵါ့အိမ္မွာမိန္းကေလးသိပ္မရွိတာေၾကာင့္ငယ္ငယ္ကတည္းကအန္တီေစာနဲ႔အဘြားရွိတဲ့ပိုင္တို႔အိမ္မွာပဲထားသည္။ ပိုင္ကနႏၵါတို႔အိမ္သြားလည္ရတာေပ်ာ္သည္။ နႏၵါ့အေဖကအားကစားလိုက္စားသူျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္သူတို႔အိမ္မွာtennis court, basket courtရွိသည္။ သူ႔အိမ္ကအကိုႀကီးေတြ နႏၵါ့အကိုဝမ္းကြဲေတြနဲ႔Karate ေဆာ့ ေဘာလုံးကန္ ရတာကိုပိုင္၂ေပ်ာ္သည္။ ဒါေၾကာင့္လည္းေက်ာင္းမွာပိုင္သည္အားကစားေတာ္သည္။ Karate champion, စစ္တုရင္champion ။ သူ႔ေဖေဖ နႏၵါ့ေဖေဖတို႔နဲ႔golf ႐ိုက္ေလ့ရွိသည္။
ငယ္ငယ္ကတည္းကနႏၵါ့အတြက္သူသည္အရာရာျဖစ္ခဲ့ရသည္။
အတိတ္အေၾကာင္းေတြကိုေတြးရင္းသူကားပါကင္ထိုးကာျမန္မာပလာဇာအေပၚထပ္ကိုတက္လာသည္။ ဒီညနႏၵါeclipseမွာေသာက္မည္ကိုသူသိသည္။ နႏၵါ့ကိုသူဖုန္းေခၚသည္။ ေခၚလို႔မရ။ သူစားပြဲဝိုင္းေတြကိုၾကည့္ရင္းလွမ္းရွာသည္။
ေတြ႕ပါၿပီ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာမေလးကဘီယာတာဝါတိုင္ကိုေရွ႕မွာခ်ကာရွယ္ေသာက္ရန္ႀကိဳးပမ္းေနသည္။ ေဘးမွာကလည္းေက်ာင္းကေကာင္ေတြနဲ႔။ နႏၵါ့တို႔ဝိုင္းကိုသူဝင္သြားၿပီးနႏၵါ့ေဘးမွာသူတမင္ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
"နႏၵါအန္ကယ္ဖုန္းဆက္ေနၿပီ ငါတို႔အိမ္ျပန္ရေအာင္ေနာ္"
"ငါေသာက္လို႔မဝေသးဘူးဟာ"
"ငါလမ္းမွာဝယ္တိုက္ပါ့မယ္ နင္ႀကိဳက္တဲ့တုတ္ထိုးလည္းငါလိုက္ဝယ္ေကြၽးမယ္ေလေနာ္"
"တကယ္ေနာ္ အာ့ဆို ငါလိုက္ခဲ့မယ္"
နႏၵါထိုင္ရာကေနထလာၿပီးယိုင္နဲ႔နဲ႔နဲ႔ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
"အားလုံးပဲတာ့တာ"
နႏၵါ့ကိုသူေခၚလာရင္းဦးၿငိမ္းကိုဖုန္းလွမ္းဆက္လိုက္သည္။
"ဦးၿငိမ္းေရာက္ပီလား အင္း၂ပိုင္တို႔လည္းလာေနၿပီ"
နႏၵါ့အေၾကာင္းသိသျဖင့္အိမ္ကဦးၿငိမ္းကိုသူႀကိဳေခၚထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးၿငိမ္းကိုနႏၵါ့ကားေပးလိုက္ၿပီးနႏၵါ့ကိုသူေခၚလာသည္။
နႏၵါ့ကိုေခၚၿပီးသူတို႔ကားပတ္ေမာင္းလာသည္။ နႏၵါကားေမာင္းေနတဲ့သူလက္ကိုကိုင္ရင္းစကားေျပာလသည္။
"ပိုင္ နင္ငါ့ကိုဘာလို႔အဲ့ေလာက္ဂ႐ုစိုက္တာလဲဟင္ ငါ့ကိုေလအတန္းထဲကတိုနီကႀကိဳက္တယ္တဲ့ ငါဘာလုပ္ရမလဲ ငါေလ နင္ကလြဲၿပီးဘယ္သူ႔ကိုမွမယုံဘူး"
"နႏၵါ နင္အရမ္းမူးေနၿပီအိပ္ေတာ့ေနာ္"
သူနႏၵါ့အေပၚကိုမ႐ိုးမသားတခါမွမေတြးခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္သူပုံမွန္မဟုတ္ဖူးလို႔ခံစားေနရတယ္။ ဥပမာ ဘယ္ေကာင္ေလးကိုမွသူမႀကိဳက္တာမ်ိဳး။ နႏၵါ့အနားမွာေနေနရရင္ေပ်ာ္ေနတာမ်ိဳး။
နႏၵါဘာေၾကာင့္ဒီရက္ပိုင္းမၾကည္မလင္ျဖစ္ေနသလဲ သူလည္းမသိပါ။ ေသခ်ာတာကေတာ့အရင္ကထက္ပိုေသာက္လာသည္။ အတိအက်ေျပာရရင္၁၈ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ၿပီးကတည္းက။ တကယ္ဆိုသူတို႔ေက်ာင္းသြားတက္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ နႏၵါစာကိုပိုႀကိဳးစားသင့္သည္ဟုသူထင္သည္။ ပိုၿပီးလူႀကီးဆန္သင့္ပါၿပီ။ နႏၵါ့ကိုသူ႔ခံစားခ်က္ေတြကိုဟိုမေရာက္ခင္ေျပာျပခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ထုတ္မေျပာျဖစ္။ နႏၵါ့ရဲ႕ေပါ့ပ်က္ပ်က္အက်င့္ကိုသူမႀကိဳက္။ နႏၵါ့ကိုတုတ္ထိုးဆိုင္ေရာက္လို႔ႏႈိးမည္ျပင္လိုက္ရာဓယ္ဒီ့ဆီကဖုန္းဝင္လာသည္။
"သမီးေရ ေလဆိပ္မွာဒယ္ဒီ့အေရးႀကီးဧည့္သည္ေရာက္ေနတယ္ သူအိမ္မွာေနလိမ့္မယ္ သမီးသြားႀကိဳေပးပါအခု"
"ဦးၿငိမ္းတို႔ကိုခိုင္းလိုက္ပါလားဒယ္ဒီ"
"သမီးကိုယ္တိုင္သြားမွရမွာမို႔သမီး ဒယ္ဒီေျပာတာနားေထာင္ပါ"
သူအထြန္႔တက္မေနေတာ့ဘဲကားကိုအျမန္ေမာင္းၿပီးသြားႀကိဳလိုက္သည္။ ဆရာစံလမ္းကေနေလဆိပ္ကိုသူ၁၅မိနစ္ပဲေမာင္းလိုက္ရသည္။ လမ္းကလည္းရွင္းေနသည္။
ေလဆိပ္ကိုေရာက္တာနဲ႔သိပ္မၾကာလိုက္။ ေဖေဖရွာခိုင္းတဲ့ေကာင္မေလးကိုသူ႔လက္ကိုလာထိသည္။
"ဟို ပိုင္ပိုင္လားမသိဘူး"
"ေအာ္ ဟုတ္ပါတယ္ ညီမက...."
ေဖေဖပို႔ထားတဲ့messageကိုျပန္ရွာဖတ္ရသည္။
"ညီမက ျဖဴေဖြးဟုတ္ပါတယ္ေနာ္"
ဒီလိုနဲ႔ပဲကေလးမေလးကိုေလဆိပ္ကႀကိဳလာသည္။
ကားေပၚမွာတလမ္းလုံးဘာစကားမွမေျပာငိုၿပီးလိုက္လာသည္။ သူလည္းဘာလုပ္ေပးရမွန္းမသိသျဖင့္ သီခ်င္းေလးဖြင့္ေပးကာ ကေလးမေလးကိုတစ္ရွဴးေပးလိုက္သည္။ အန္တီေစာကိုလည္းဖုန္းႀကိဳဆက္ထားလိုက္သည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့သိုသိုသိပ္သိပ္တျခားသူေတြမသိေအာင္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းလိုလိုဘာလိုလိုနဲ႔အန္တီေစာနဲ႔ပဲအသာေလးအခန္းေပးလိုက္သည္။ ဒယ္ဒီကတျခားသူေတြကိုသိေစခ်င္ပုံမေပၚေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ နႏၵါ့ကိုေတာ့သူ႔အခန္းထဲေခၚသြားၿပီးအန္တီေစာကိုအက်ီလဲခိုင္းလိုက္သည္။
ဟူး အိမ္မွာအေျခေနေတြရႈပ္ေတာ့မွာပဲ

Unpredictable FortuneWhere stories live. Discover now