Unpredictable Fortune

Chapter 2 Zaw Gyi

မေမေ ပိုင်ပိုင်တကယ်႕ကိုမိေထွးရေတာ့မွာလား"
"မရပါဘူး ပိုင်ေလးရယ် ဖေဖေ့ကိုယုံလိုက်ေနာ်"
"မေမေ မေမေ့ကိုအရမ်းသတိရတယ် မေမေပိုင်႕ဆီကိုတေန႔ေန႔ေတာ့ပြန်လာခဲ့ပါေနာ်"
ပိုင်ပိုင်အိမ်မက်ကနေလန်႕ႏိုးလာသည်။ ပိုင်ပိုင်ကသူ႔အဖေကိုဒယ်ဒီလို႔ေခါ်ပေမဲ့ႏူးညံ့ပြီးကြင်နာတတ်တဲ့မေမေ့ကိုေတာ့မေမေလို႔သာေခါ်တတ်သည်။ အမေမဲ့သား ရေနည်းငါးေလးပိုင်ပိုင်ဟာအိမ်မက်ထဲကသူ႔အမေပြောသွားတဲ့စကားတွေကိုစဉ်းစားနေမိသည်။ သူ႔အကျင်႕အတိုင်းနာရီကိုလန်းကြည်႕လိုက်ေတာ့မနက်၄နာရီ။ သူအေတွးလွန်နေတုန်းနန္ဒါကညည်းသံေလးထွက်လာသည်။ ေစာင်ခဏခဏလွတ်တတ်တဲ့နန္ဒာအခုလည်းေစာင်လွတ်ပြီးချမ်းနေတာဖြဈသည်။ သူနန္ဒါ့ကိုေစာင်ခြဳံေပးနေစဉ် နန္ဒါစကားတိုးတိုးေပြာသံသူကြားလိုက်ရသည်။ နန္ဒါလည်းအိမ်မက်ဆိုးတွေမက်နေပုံရသည်။ သူလည်းနန္ဒါ့ေခါင်းကိုအသာေလးပွတ်ေပးရင်းနန္ဒါ့ကိုကြည်႕နေစဉ်နန္ဒာသူ႔ကိုဆွဲဖက်လိုက်သည်။ ငယ်စဉ်တုန်းကဒီလိုပဲသူဖက်ခွပြီးအိပ်နေကၾဟာဘာမွမထူးဆန်းပေမဲ့ပိုင်တေယာက်အခုေတာ့မ႐ိုးသားခြင်းရဲ႕အရိပ်အေယာင်ကိုစတင်ခံစားနေရလေသည်။ သူတို႔၂ေယာက်အရမ်းကိုပူးကပ်နေတဲ့အဲ့ခနမွာပိုင်ရင်တွေခုန်နေသည်။ အခုလိုေလးအၿခိန်ကိုရပ်တန်႕ထားချင်သည်။ အရာရာကိုတွေဝေစဉ်းစားရတာၿမိဳးတွေကိုသူအရမ်းစိတ်ကုန်နေတတ်နေပြီ။ သူနန္ဒါ့မၾက်ႏွာနားကိုေဖြးေဖြးချင်းကပ်နေစဉ်အသံတခုဖၾက်ခနဲကြားလိုက်သည်။
"ဟင် ဘာသံပါလိမ်႕"
သူအခန်းတံခါးသွားဖွင်႕ကြည်႕လိုက်တဲ့အခါအခန်းတံခါးဝမွာငိုနေတဲ့ေကာင်မေလးကိုေတွ႔လိုက်ရသည်။ သူ႐ုတ်တရက်လန်႕သွားသည်။
"ဟင် မဖြဴေဖွး အိပ်မေျပာ်ဘူးလား"
ဘာစကားမွမေျပာ်ဘဲငိုသာငိုနေသည်။ ပိုင်စိတ်ေတာ်ေတာ်ညဈသွားရသည်။ အရမ်းမိုးျခဳပ်နေပီးမို႔အခုထိလည်းအငိုမတိတ်ေသးစကားေမးလည်းမရသဖြင်႕နည်းနည်းေတာ့သူစိတ်ပၾက်မိသည်။ သူလည်းေဘးကအသာဝင်ထိုင်ကာေျခာ့နေလိုက်သည်။
"မဖြဴေဖွးကလည်းမငိုနဲ႔ေတာ့ေနာ် ညနေကတည်းကငိုနေတာမေမာဘူးလား တိတ်ေတာ့ေနာ် ဘာအဆင်မပြေတာရွိလို႔လဲ လိုချင်တာရွိလည်းေပြာေနာ်"
သူငိုနေတာကိုခနရပ်ပြီးမၾက်ႏွာကိုကွယ်ငိုနေရာကနေအသာေလးေမာ့ကြည်႕သည်။
အဲ့အကြည်႕ကိုမြင်လိုက်တဲ့အခါပိုင်တေယာက်စိတ်ထဲအလွန်သနားသွားသည်။ ခုနကစိတ်ညဈတယ်ဆိုတဲ့အေတွးေလးေတာင်မရွိေတာ့ဘဲ ရင်ထဲမွာလိုက်ခနဲဖြဈသွားသည်။ ႐ုတ်တရက်ဖြဴေဖွးဗိုက်ထဲကဂွီခနဲအသံကိုသူကြားလိုက်ရသည်။ သူဗိုက်ဆာနေမွန်းပိုင်သေဘာေပါက်လိုက်ပါပီ။ ဒါနဲ႔ပဲ မီးဖိုခန်းထဲေခါ်သွားပီ သူ႔ကိုပိုင်ပိုင်ရေခဲသေတ္တာထဲကစားစရာတၿခိဳ႕ကိုေႏွးပီးစားပွဲေပါ်ခေျပးထားသည်။ သူကဘာမွမေပြာဘဲခုံေလးမွာထိုင်ကာပိုင်လုပ်သျမႇထိုင်ကြည်႕နေသည်။ ပိုင်လည်းသူ႔ကိုစားဖို႔ေပြာလေရာေကြာက်ေကြာက်ႏွင်႕ပန်းကန်ကိုဆွဲပီးအငမ်းမရစားလေသည်။ စားရင်းနဲ႔မၾက်ရည်တွေထပ်ကၾလာသသည်။ ထမင်းတွေလည်းသီးလေသည်။ ပိုင်ပိုင်တေယာက်အေပြးရေခတ်တိုက်ကာ တဟွတ်ဟွတ်သီးနေသည်႕သူ႔ကိုလုပ်ေပးလေသည်။ သူလည်းရေသောက်ရင်းပိုင်႕မၾက်ႏွာကိုကြည်႕နေလေသည်။ ျပာယာခတ်နေသည်႕ပိုင်႕ကိုဖြဴေဖွးတေယာက်ေငးကြည်႕နေမိသည်။ ဖြဴေဖွးစားပြီးေတာ့အခန်းထဲပြန်သိပ်လေသည်။ သို႔ေသာ်ဖြဴေဖွးကတေယာက်တည်းအခန်းဝင်အိပ်ရမွာေကြာက်တဲ့ပုံပြေန၍သူလည်းအန်တီေစာအခန်းကိုသွားရလေသည်။
ေဒါက် ေဒါက် ေဒါက်
အန်တီေစာေရ ပိုင်ပါတံခါးခနဖွင်႕ပါဦး
အန်တီေစာအိပ်ချင်မူးတူးနဲ႔ထွက်လာသည်။
ေပြာ ပိုင် ဘာကိစ္စလဲ
ေမးရင်းကမၾက်လုံးကလည်းေကာင်မေလးကိုကြည်႕နေလေသည်။
သူကတေယာက်တည်းအိပ်ရမွာေကြာက်တဲ့သေဘာမွာရွိနေတယ် အာ့အန်တီေစာအခန်းမွာခနသိပ်ေပးပါလား
ေအး ေအး ေခါ်ထားလိုက်မယ်
သူအန်တီေစာကိုလည်းေကြာက်နေပုံရသည်။ သို႔ေသာ်အေကြာက်ကန်မငြင်းေတာ့။
သူ႔ကိုထားခဲ့ပီးေတာ့ပိုင်လည်းအခန်းထဲပြန်သွားေတာ့သည်။
နန္ဒာ့ကိုကြည်႕လိုက်ေတာ့ခနကသူမဟုတ်သလိုငြိမ်သက်စွာအိပ်နေသည်။
ပိုင်လည်းအသာေလးဝင်ပြီးပြန်အိပ်ဖို႔ကြိဳးစားလိုက်သည်။ သို႔ေသာ်နန္ဒါ့မၾက်ႏွာေပါ်ကိုသူ႔အကြည်႕ျမားကအလိုအေၾလာက်ေရာက်နေမိသည်။
ဒီလိုနဲ႔ပဲတညကုန်ဆုံးသွားပါေတာ့တယ်။
Alarmသံစူးစူးေကြာင်႕ပိုင်ႏိုးလာခဲ့သည်။  အမွန်ကalarmသံမဟုတ်ဘဲနန္ဒါ့ဖုန်းကမြည်သံဖြဈသည်။ နန္ဒါကသူ႔ေဘးနားမွာအိပ်နေဆဲ။
ပိုင် - hello
နန္ဒာ - Natalie လား ကိုယ် တိုနီပါ
ပိုင် - နန္ဒာအိပ်နေတယ် ေနာက်မွပြန်ဆက်
တိုနီတေယာက်အခုမွကလပ်ကနေလွမ်းဆက်တာဖြဈရမည်။ အၿခိန်ကမနက်၅ခွဲပဲရွိေသးသည်။ ပိုင်အရမ်းေဒါသထွက်ရတာဒါတွေပဲဖြဈသည်။
နန္ဒါရယ် ငါစိတ်ညဈတယ်