CHAPTER XXI

73 5 0
                                    

VICE POV

Isang buwan na, isang buwan ng nakakalipas nong nakalabas ako sa ospital, at isang buwan na din na naging official beach resort  habang si Jackie nanatiling comatose. Nanatili siyang  walang malay. 

Araw-araw kong sinisisi ang sarili ko sa nangyari kay Jackie.

Araw-araw kong pinapanalangin sa Diyos na gigising siya.

Araw-araw akong umaasa na sana makabawi ako sa lahat ng taon na di ko siya nakasama.

Heto ako sa Pedapu.. nakaharap sa karagatan. Inaalala yung mga panahong magkasama kami.

Ang una naming pagkikita. 

Nung una ko siyang nakitang masaya

Nung una kaming nagkantahan

Nung una ko siyang  niyakap

Nung Nakita ko siyang umiiyak sa harap ko dahil sa assignments niya.

At nung kailangan kong umalis.

"I'm so sorry Peti, I'm so sorry please... gumising ka na"

Ayokong umiyak kaya para mawala yung lungkot ko naglakad lakad ako.

ring..

ring..

ring..

ring..

ring..

.

.

.

.

.

.

.

.

Laking gulat ko ng biglang nagring ang phone ko.

dali dali ko itong kinuha sa bulsa ko at agad na sinagot ito.

"Mommy che?" agad na tawag ko sa kabilang linya

"Vice gising na si Jackie" masayang pagbalita ni Mommy Che sakin.

"Oh God Thank you so much"

Agad naman akong naexcited at patakbong pumunta sa motorsiklo ko.

At agad na pumunta sa ospital.

Patakbo akong pumasok sa kwarto ni Jackie.

Dala dala ang isang bouquet ng Pink roses.

Pagkapasok ko Nakita ko kaagad si Jackie nakaupo sa mismong higaan niya.

"I want to lay down by the fire with you

Where souls are glowing, ever warmer too
Your love surrounds me like a lullaby
Singing softly, you are mine oh mine

Moon has never glowed this color
Hearts have never been this close
I have never been more certain
I will love you 'til we're old"

Kanta ko habang dahan dahang hinahakbang ang aking mga paa papasok.

Habang sila Mommy Che ,Nanay at Jackie ay agad naming napalingon sa kinaroroonan ko.

Kita ko sa mga braso niya ang mga piklat ng disgrasyang nangyari.

Naaawa ako pero sa kabila non masaya ako dahil nalagpasan niya ang disgrasya.

"Maybe the night holds a little hope for us, dear

Maybe we might want to settle down, just be near
Stay together here

We follow the pull of fate, into this moment
We follow the pull of fate, into this moment"

Habang kumakanta ako palapit kay Jackie hindi ko napansin ang aking luha na tumulo na pala.

At ganun din kay Jackie habang nakatitig lang sa akin.

"Moon has never glowed this color

Hearts have never been this close
I have never been more certain
I will love you 'til we're old

Maybe the night holds a little hope for us, dear
Maybe we might want to settle down, just be near
Stay together" 

At nang makalapit na ako agad kong binigay ang bulaklak.

Dahan dahang  niyakap siya at hinalikan ang sa noo

At mas lalong bumuhos ang luha ko nung naramdaman 

kong niyayakap niya din ako.

Mahigpit kong niyakap siya.

"D...dapu?" bulong niya sakin habang yakap yakap ko siya.

"Yes peti.. ako yung matagal mo ng hinahanap.. ako si Dapu..I'm so sorry" paghingi ko ng tawad sa kanya.

Lalo siyang napaluha sa sagot ko.

"Shhhhh.. shhhh wag ka ng umiiyak nandito na ako.. hinding hindi na kita iiwan" pagpapatahan ko sa kanya.

Agad kong hinawakan ang dalawang kamay niya at hinalikan ito.

"I miss you so much" mahinang sambit niya sakin.

"And I miss you so much too.. hinding hindi ko mapapatawad ang sarili ko Jackie kung may nangyaring masama sayo." saad ko sa kanya habang pinupunasan ang kanyang luha.

Maya- maya nahinto nalang kami ng may biglang pumasok sa kwarto ni Jackie.

"Doc?" ani ni Mommy Che.

"Kumusta na siya?"pagtatanong ng doctor kay Mommy Che.

"Okay lang naman po, sana magtuloy tuloy ang paggaling niya" saad ni Mommy Che sa doctor.

Humakbang papalapit ang doctor sa amin para mismong makausap si Jackie

"Anong nararamdaman mo ngayon iha?" Pagtatanong ng doctor.

Tumango lang si Jackie marahil sa tagal ng pagkakatulog niya ay tila hinang hina pa siya.

"Okay so we just need to examine everything on your body just to be sure that your good to go before we discharge you" saad ng doctor.

Agad naming napatitig si Jackie sa akin na nakangiti.

"Thank you so much doc" saad ko bago ito humakbang palabas ng kwarto.

"Narinig mo yun Jackie?Makakalabas ka na" masayang paguulit ko kay Jackie ng balita.

Madami akong kinuwento kay Jackie tungkol sa lahat ng nangyari nung isang buwan siyang walang malay.

Kasama na non ang tungkol sa Pedapu.

At kita ko sa mga ngiti niya na masaya siya na naging official beach resort na ang Pedapu.

Nagkukwentuhan kami tungkol sa mga alaala naming noon nung mga bata kami.

"Paggumaling ka Jackie pupunta tayo sa Pedapu, we'll spent all our day there. Kaya magpagaling kana"
















You're still the ONE ( COMPLETED)Where stories live. Discover now