7.4

22 2 0
                                    

Warning: Errors Ahead!

⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇

|=======💎=====|
Yoo Seun's
|======💎======|

"Kahit sarado ang pintuan namin parang dumaan ka sa bintana para makapasok sa buhay namin."

Napatingin ako kay Xiumin at napatawa ng mahina. His humors, mukhang nadadamay na siya sa akin ah. Hindi ko alam na magaling pala sya dun. Atsaka hindi ko naman sinasadya yun.

"Kahit ano namang gusot kaya kong pasukin. I'm a person who can do anything but I'm also a person who can do nothing."

It's irony, but it makes sense. May oras minsan na kaya kung gawin ang lahat but there are times that I can't do anything but to sit on the corner of my room and cry silently when the lights are off.

"Ya, Saeng you're always doing great. Don't you know that you're making things beautiful in your own way?" D.O said and gave me a warm smile.

"Alisin mo nga yang negative side mo umeepal na eh." Luhan said as he look at me warningly. Napalunok naman ako ng wala sa oras.

"Oo, sorry na Luge."

Hindi ko naman kasi mapigilang mapaisip eh. Atsaka sila palang kaya yung unang tao na nakita akong umiyak ng harap-harapan maliban kay Rain. At sila yung tao na hindi pinaghusgahan ang pagkatao ko nung pumatak ang mga luha sa mukha ko. Instead of judging me they apoligize.

"Kumain na nga tayo. Hindi ba kayo nagugutom?"

Suho said as he lift his chopstick and look at us. Napangiti ako sa kanya while the others shake their head while they chuckled before holding their chopstick.

"Ginugutom na ako. Oh wag mo nang dagdagan pa" Xiumin said on Chen who was about to say something before he started digging into his foods.

Tinikom naman ni Chen ang labi niya at nakapout na tumingin sa kanya bago nagsimulang magsubo. Napailing nalang ako at napatawa ng mahina sa kaniya.

"So anong plano mo pagkatapos nito? Kasi wala ka nang gagawin dahil ok na naman si Kris Hyung." Lay ask me.

Napaisip ako saglit sa sinabi niya. Actually wala pa akong naisip na gawin dahil baka kukunin na ako ni Rain pagkatapos ng bakasyon na ito. Pero mukhang wala namang desisyon ang babaeng yun na iuwi ako sa bahay niya dahil kung may balak yun kanina pa yun tumawag para makapagpaalam ako ng maayos hindi ba?

Pero aalis ba ako gayong hindi ko naisip na gawin nila ang bagay na to ngayon at sabihin na wag akong aalis? But the question that bothers me most is, Do I want to leave them?

"Ewan. Hindi ko pa alam. Maybe babalik na ako sa tahanan ni Rain o kaya naman ikutin ang buong Seoul."

I said shruging my shoulders. Napaangat naman si Xiumin ng tingin dahil sa sinabi ko.

"Diba 2 months yung contract na pinermahan mo? Can't you stay a little longer?"

Napatingin naman sa akin yung iba dahil sa tanong niya. Napakagat ako sa chopstick ko habang nag iisip ng sasabihin nang hindi ko sila ma offend.

"Oo nga pala. 2 months." I said and smile half a smile. That makes them look on me worriedly. Mukhang kilala na nila ang mga ngiti ko.

Their Diary's Pages ([Completed]Under Major Editing)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum