Their Diary's Pages ([Completed]Under Major Editing)

7.4

Warning: Errors ahead!

......

|======💎======|
Yoo Seun's Pov
|======💎======|

I bowed on him at inilahad ang kamay ko sa kanya. I heard Tao chuckled before he wave on us and leave. Napatingin ako kay Lay na napakamot ng ulo habang tumitingin sa kamay ko.

"Sure?"

Patanong na sagot niya bago tinanggap ang kamay ko. Napailing nalang ako bago tumayo ng tuwid. He lead me at the center with a smile on his face. His dimples were smiling on me. Dahan dahan niyang hinapit ang beywang ko at hinawakan ang kabila kong kamay. I slowly lift my gaze into him at bigla nalang nanlaki ang mga mata ko ng makitang sobrang lapit pala ng mukha niya sa akin. His warm breath was touching my skin that made me chiver a little. Siguro naramdaman niya yun dahil dumistansya siya ng konti sa akin. He started to glide me there. Walang nagsalita sa amin.

I was just looking at him intently like I was trying to read him. Seryoso kasi ang mukha niya na tinitingnan ako sa mga mata ko. Para bang may gusto siyang sabihin sa akin pero hindi niya magawang magsalita. He was giving me that look na ako lang ang makakaintindi.

"Oppa? M-may gusto ka bang s-sabihin sa akin?"

I ask him unsurely. Binigyan niya lang ako ng matamis na ngiti. Naramdaman ko na medyo humigpit yung pagkakahawak niya sa kamay ko. Kinakabahan ba siya?

"Sayaw nalang tayo, okay?"

Mukhang hindi rin yun ang gusto niyang sasabihin. I'm not expecting anything from him but that look on his face makes me feel he has something for me.

"Ah.. Okay."

I smiled on him at sinabayan ang galaw ng katawan niya. Hindi ko naman siya pipilitin kung ayaw niya. Dancing with him is already enough. What more could I ask, right? Napatingin ako sa kanya ng marinig ko ang mabibigat na paghinga niya. Kabado nga siya. Nahahalata ko na sa mukha niya.

"The truth is-"

I look at him as I wait for what he's going to say next. Napabuga siya ng hangin bago tumingin ulit sa akin ng masinsinan.

"Nahihiya akong magsalita sayo pagkatapos ng lahat ng mga ginawa ko sayo."

Yun yung dahilan? Well andami naman talaga niyang ginawa pero hindi ko namam yun iniisip. Only the good ones is what I'm holding.

"Lay."

I called him. He smiled on me. His eyes were telling me his sorry. Pero wala naman akong maisip na malaking kasalanan na ginawa niya sa akin.

"Kahi ahmmm... Sorry sa lahat. Ako kasi lagi yung nagsasabi ng masamang side sayo since na dumating ka sa bahay. Sorry kung hindi ko nabigyan ng kapalit ang pagiging mabuti mo. Sorry kung palagi kitang kinukumpara sa ibang tao. Alam mo naman siguro kung ano ang mga sinasabi ko tungkol sayo noon diba? Diba bago ka mag move in sa amin nakakaintindi ka na sa amin?"

Napatango ako sa tanong niya. I'm not blamming him. Not a bit. Hindi rin naman ako humihingi ng kapalit sa lahat ng kabutihan na ginawa ko sa kanila. I have done what I must do. I did what I believe is true at wala akong hinihingi na kapalit dun.

"Pasensya ka na Saeng ha. Sorry sa lahat ng mga yun. Alam mo naman siguro na magkalaban ang country natin kaya nagawa kong husgahan ang pagkatao mo. Pero salamat parin dahil pinatunayan mo na ikaw ay naiiba sa mga taong nakilala namin sa lugar nyo. Na mas karapat-dapat na makasam ka namin sa buhay na 'to. You are a strong willed person Yoo Seun. Lumalaban ka ng patas at sinisigurado mo na sa bawat ginagawa mo may mabuti kang maidudulot sa lahat. And you change the way how I judge you. You made me realize that a person shouldn't be judge base on where she came from or how her country works but base on what she is. And you prove that you are one of a kind. Napatunayan mo na mali ako sa paghusga sayo dahil sobrang naiiba ka sa kanila. And I'm proud to say that I know you, that I have been with you. And having you around is the best."