Something That Will Last

6 // Sabotage Responsibly

6  // Sabotage Responsibly

"I'm still thinking. Kaya ba hindi mo mabitiwan iyang portfolio ay talagang adik ka doon sa Eerie na sinasabi mo, o dahil galing 'yan kay Jerrick?"

Mahinhin akong naglipat ng pahina. Dapat Maria Clara lang. Ganyan.

I crossed my legs and laid my back against the cold wall of my room. Nasa kama na ako at ready nang matulog. Pero kada segundo kasi ay tinatawag ako ni Eerie Constantin! Eh kasi ba naman, the photos in this portfolio are not published anywhere. At masasabi kong ibang iba ang content nito.

It speaks about heartbreak rather loudly. The photos speak beautifully of destruction in a way that you'd voluntarily surrender yourself to the fire of war.

Oha! Nakuha ko iyan kay EC! But I guess no wonder it's not anywhere online, because it seemed too personal.

"Jules, alam mo gusto ko sanang ma-immune sa pagma-match make niyo sa amin noong isang 'yon, pero teh hindi kaya ng lungs ko. Hindi talaga," I spat. Napairap ako.

"Lungs? Bakit lungs? Kasi ba he took your breath away?" she quipped very proudly. Pagkatapos ay humalakhak nang sobrang lakas.

Napangiwi ako. Isinara ko kaagad ang portfolio dahil baka marinig nito ang walang kwentang jokes ng pinsan ko. Mamaya ay makarating pa kay EC iyong kakornihan niya at mahawa!

Kinabukasan ay iba't iba ang agenda naming magkakaibigan regarding sa birthday party ni Baby Juju. Walang kaso sa amin ito. Lalong lalo na kay Lesly! Give that girl something to organize, bibigyan ka pa noon ng cake. Very Monica Geller!

Nasa usual spot kaming apat at puno ng papeles at brochures ang table namin. Halos wala ng space para sa frappe ko kaya hawak ko ito. Oo, akin lang. Ayaw kasi nila. Masyadong engaged sa ginagawa. Tumutulong din naman ako pero syempre kailangan pa-sip sip din ako sa frappe ko.

We're working hard on this because Juju's parents were always caught in the untimely events on their work. Sa probinsya ng Camea kasi nagtatrabaho si Ate Imma kaya hindi niya maasikaso rito sa Manila iyong party ng anak niya. Si Kuya Lenard naman ay sobrang busy sa pagtapos ng trabaho sa project niya dahil magre-resign na siya, that way he could work in Camea. He wants to be there as his son grows so that they can naturally build their relationship.

"Viennica, 'wag iyong mga mahal na laruan ang bilhin mo ha! Mamili ka naman. Iyong maganda ang quality pero mura," bilin ni Lesly.

Ako kasi ang in-charge sa prizes para sa mga bata. At kung bakit ito pa talaga ang napunta sa akin ay hindi ko alam. Pwede namang akin na lang iyong napunta kay Cara, na ang gagawin lang ay mag-verify ng mga chuchu sa third-party services na kukunin namin.

"Doon na lang ako sa Toys R Us o Toy Kingdom bibili."

Pagka-sipsip ko sa frappe ko ay hangin na lang ang nakukuha ko, with the accompaniment of the you've-reached-the-bottom-of-the-cup-so-stop-sipping sound. Umikot ang mata ni Jules at tumingin sa akin.

What? Gusto niya ba ng frappe?

"Viennica Elize, ayusin mo ha! You'll be spending on expensive toys!"

Ngumisi ako at itinaas ang isang kilay. I continued sipping on my empty cup just because!!! Who doesn't like the sound of this?

Well... me, kapag badtrip.

Mula sa labas ay humangos papasok si Cara. Higit-higit niya ang mabigat na braso ni Jerrick. Hirap na hirap akong tingnan si Cara sa ginagawa niya dahil iyong isa ay chill lang sa paglalakad. Like her strenuous pulling was nothing to him.

"Go on, Jerrick. Be cliché," bulong ni Cara, ngunit narinig ko naman.

My forehead creased and my eyebrows were almost clasping while I waited for him to speak. He cleared his throat, surprisingly looking so tensed.