28 // Unplanned War Zone Ceased

1.3K 80 113
                                    

henlo! We're already two chapters away from epilogue. I hope now you can tell me what you think of the story so i can remember you hihi. Salamat sa pagbabasa! ✨

28 // Unplanned War Zone Ceased

Now, what?

Tinulak ko siya. Suddenly, the sound of reality reverberated in my head. Kiss nang kiss, yakap nang yakap, lambing nang lambing, pero wala pa ring label!

"So..." pahaba kong sabi para udyukin siyang magsalita.

Ngumisi lang siya sa akin kaya itinuloy ko lang. "...ooooo."

Hindi pa rin siya nagsalita. Oh, come on! Jerkrick, you say something now, 'cause I can do this all night! Champion kaya ako sa pahabaan ng Happy Birthday sa mga parties noong bata. Tapos iyong prize ko laging inaagaw ni Snooki.

"Do you wanna be breathless so I could do mouth-to-mouth resuscitation on you?" Tumawa siya.

Tumigil ako at naghabol ng hininga. Damn, I'm rusty. I gotta train Baby Juju so my legacy lives on.

"Serious na kasi..." I pouted and baby-talked. Hala, bakit ba ako naging ganito? Huhu.

"Okay," he chuckled. "Anong paguusapan natin?"

Dinala niya ako sa front porch at umupo kami sa bench na nasa gilid ng main door.

"I don't know. You tell me. Obviously, this is my first time. And obviously, this is nothing new to you," I grumbled.

"Woah, one minute from confession yet I feel like I'm already getting a treatment from a jealous girlfriend," ngumisi siya. Pinisil niya ang pisnge ko at napapikit ang isa kong mata.

Bilang lintik lang ang walang ganti, kinurot ko rin ang pisnge niya. Napapikit din siya at natawa lang sa 'kin.

"Ito na, seryoso na tayo," he started. Natahimik kami pareho, ang tanging naririnig na lang namin ay ang tunog ng mga kuliglig.

"Hindi ako mukhang seryosong tao, but I'm serious about you, Vie. We may got off on the wrong foot, but what's our other foot for, right? For second chances." He chuckled when I smacked his thigh.

"All I'm saying is that I'm so into you, Vie," he said softly, his words surrendering to the command of his feelings. His fingers glided delicately on my jaw. Nakiliti ako pero pinigilan kong humagikhik. Baka masira ang moment. Okay, continue...

"Heck, I'm not going to beat around the bush anymore, I've already waited long enough for this," he sighed. And looking straight into my eyes, he finally whispered, "Vie, please be my girlfriend."

Napakagat ako ng labi at marahang kumurap.

My heart raced at the word. Girlfriend.

I gulped. Binawi ko ang kamay ko sa kanya. Nagulat ang mga mata niya, lalo na noong tumayo ako.

I always thought that if I were to be asked to be someone's girlfriend, it'd be a hard question to answer. Well, now that I'm here, I can say that I'm not wrong.

Tumungo ako para hindi ko makita ang mata niya. I saw he looked so confused and nervous, and I didn't want my mind clouded with that picture right now.

"Um, Jerrick. Pwede ko bang pag-isipan muna?" I tried so hard not to stutter. Naglalaro ang mga kamay ko at ito lang ang pinapanood ko.

Something That Will LastTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon