Kabanata 12

6.8K 117 5
                                    

Kabanata 12



Grei and I still talks in each other. Wala naman akong sapat na dahilan para iwasan siya dahil unang-una sa lahat ay walang sapat na ebidensiya si Sir Cason sa kaniyang paratang sa kaniya.

Kahit na kasama ko siya hindi ko magawang tanungin siya kung ano nga ba ang totoo. I'm scared to ask him, baka magalit siya at hindi na ako kausapin pang muli... But I just hope that the truth will be revealed soon.

"Percy, are you with me?" naputol ang pag-iisip ko tungkol roon nang biglang magsalita si Grei sa gilid ko habang nakaupo kami sa bench at parehong pinagmamasdan ang mga estudyanteng papaakyat sa kani-kanilang mga building.

"H-Huh? Ah... Oo!" nataranta kong sagot kahit na hindi naman talaga totoong nakikinig ako, I'm spacing out! Hindi ko alam kung pansin ba niya

He chuckles a bit at napalingon ako sa kaniya, "No, you're not with me. What's the matter?" he asked

Napakurap-kurap ako ng ilang sandali, "Wa-Wala!" sabay iling-iling ko

He smiled a bit but I can still feel the sadness in his eyes. I felt a bit guilty by not telling him the truth...

"Did Cason threaten you?" he asked

Napaawang ang bibig ko

"W-Why would he do that?" tanong ko pabalik at may kakaibang nararamdaman

Saan ba talaga patungo ang usapin naming ito? I feel like I'm on a hot seat!

"Just my thoughts... He's so good at it, and even with fooling someone's." nag-kibit balikat siya

"Paano mo n-nasabi?" tanong ko

Kumalabog ang puso ko at alam ko sa sarili ko na hindi ko gusto ang maririnig ko kung sakali... I know that he's ruthless from the very start... But I don't know, I think that my system will not take it!

He chuckled, "Looks like you don't know him much huh?" he said

Naitikom ko ang bibig ko at napaisip na... Hindi pa ba sapat ang mga nalalaman ko sa kaniya noon? I mean, hindi pa ba sapat ang mga kalupitang mga nagawa niya sa akin? May mas higit pa ba?

"I... I do." bulong ko

"Really? Like what?"

Napapikit ako sa mga pinagsasabi ni Grei sa akin, hindi ko alam kung sinisiraan ba niya si Cason o ano!

"Do you think he can kill?"

Marahas kong nilingon si Grei dahil sa kaniyang sinabi!

"Hindi niya magagawa ang bagay na iyan, Grei!" napasigaw ako at napatayo

Ni hindi man lang siya natinag dahil sa agaran kong ginawa. He's so calm like nothing and sitting there. Napapaiyak ako... At kung ano mang klaseng kalokohan ito ay sana'y tigilan na niya.

I've known Cason for being so harsh with his words but I don't think when it comes to killing... Kinilabutan ako sa mga naiisip ko!

Naalala ko bigla ang mga nangyari sa swimming pool... He would let me drown... He was just stared at me while saving my own life...

"Exactly my thoughts... years ago." giit niya

"Kung balak niyong sirain ang isa't-isa huwag na huwag ninyo akong dinadamay!" giit ko

"Matagal ka ng nadamay, Percy! Simula palang... simulang simula palang!" pulang-pula ang mga mata niya at nanlilisik ang mga ito

Tulala ako at mag-isang nakaupo rito sa school canteen. Ano ba talaga ang nangyayari sa kanilang dalawa... Ano ang dahilan... Ayokong maipit sa nagbabadyang giyera mula sa kanilang dalawa! Pero paano nga ba ako makakaiwas...

"Walang hiya kang malandi!" napatayo ako bigla mula sa kinauupuan ko nang makita ko si Savannah na kasintahan ni Sir Cason na sinusugod ako!

Hinablot niya ang buhok ko, napanganga ako dahil sa lakas nang kaniyang pagkakahila! Wala akong ibang marinig kung hindi ang mga sinasabi niyang wala namang katutuhan laban sa akin at ang mga paghiyaw ng mga estudyante!

"You bitch!" she cried while she pulled my hair! "Anong pinakain mo kay Cason, ha? Ginayuma mo ba siyang mangkukulam ka? Ha?! Sumagot ka!" sigaw niya sa akin

I hold her wrist to stop her from pulling my hair! Nanginginig ang labi ko at naiiyak na, napasinghap ako nang sa wakas ay binitawan na niya ako!

"Wala akong ginagawang masama!" giit ko

Nag-aapoy siya sa galit at mabilis rin ang kaniyang paghinga!

"Oh please! Don't play innocent I know what you do!" she screamed

Ngunit, pareho kaming napabaling sa isang orange juice na nasa lamesa ko at mabilisan iyong ibuhos sa akin dahilan para magmantsa iyon sa aking puting blusa!

"Stay away from Cason... Or else, you wouldn't see the sun rising anymore."

She rolled her eyes at me before leaving the cafeteria together with her friends. Imbis na may tumulong ay pinagtawanan lang ako ng mga naroroon.

Hindi ko alam kung ano ang una kong pupunasan... Ang mga luha ba na patuloy sa pag-agos mula sa aking mga mata o ang nagmantsang orange juice sa aking damit. I'm so torn and I don't what to do...

Napatingin ako sa mga taong nagsibalikan na sa kanilang mga ginagawa, pero ang iba ay patuloy pa rin sa pagtawa.

Pinunasan ko ang nagmantsang orange juice sa aking blouse gamit ang aking panyo as if it will fade out that easily...

Imbis na magtungo sa banyo para linisin ang sarili, tumakbo ako at nagtungo sa pinaka-likod ng escuelahan para iiyak ang nangyari kanina... Thinking about how helpless I was earlier at the cafeteria at napahiya sa maraming estudyanteng naroroon.

I cried like it could lessen the pain I am having or feeling.

Tanging mumunting mga hikbi ang aking naririnig mula sa akin sa lugar na iyon dahil sa sobrang katahimikan. Humangin pa ng malakas dahilan para liparin rin ang aking buhok.

Naisip ko bigla kung paano katahimik ang lugar na ito. Sana ganito nalang din katahimik ang buhay at ang kaisipan ko. Walang iniindang sakit sa dibdib at tanging ihip lang ng hangin ang naririnig.

I played with my fingers as the tears pooled down in my cheeks non-stop. Pupunasin pero may tutulo nanaman ilang sandali.

"Sabi ko na nga ba't nandito ka." si Grei nang magsalita galing likod ko

Hindi ko siya pinansin at natulala nalang sa harap.

"I heard what happened earlier in cafeteria... Are you okay?" he asked at tinabihan ako sa bench

Hindi ako sumagot at tahimik paring umiiyak.

"Magiging maayos din ang lahat, trust me Percy..." he whispered

Ganoon din ang hinihiling ko na sana nga ay maging totoo. I want to have a peaceful life, but I know it'll take time... I want to find myself and when I did I will escape that damn Montejardo.

Escaping Montejardo Where stories live. Discover now