The Ten Years : Fate (Breakable series#1)

Prologue

"Mga binibini, ginang, at ginoo. Kalalapag lang po natin sa Ninoy Aquino International Airport. Maligayang pag dating sa Manila--"

I yawned when I heard the announcement, while stretching my arms, I took a glimpse at the window. It's been a year! pakiramdam ko ay napaka bilis lang ng biyahe from Canada to Philippines dahil halos tulog naman ako buong biyahe.

"Welcome to Philippines"

Ngumiti ako sa Flight Attendant na bumati sa akin bago ako bumaba, I'm wearing my shades while carrying my baggage. Sa waiting area ay nakita ko sila Gabby na nag hihintay, natawa pa ako nang makita na mukha silang mga sabog na walang tulog at suot pa yung white coat nila.

Tumigil ako sa harapan nila habang sila ay kunot nuo akong tinignan.

"GUYSS!" I widely opened my arms to hug them.

"Taena si Blair ka?!" Kunwari ay hindi makapaniwala pa akong itinuturo ni Kit habang sinisiko si Gabby.

I rolled my eyes, tsk. Hindi parin nag babago.

"Ganda! Fresh na fresh, may pa mapple syrup ka ba diyan?" lumapit saakin si Gabby kaya natawa ako sa sinabi niya.

"Do you guys even sleep? mukha kayong mga naubusan ng dugo sa katawan" Puna ko sa mga
Itsura nila.

"Kakatapos lang ng duty naming lahat teh, sa totoo lang yung pakain mo lang talaga ang ipinunta namin." Gabby rolled her eyes.

"Akala mo naman hindi doctor kung makapag tanong ah?" Hinila pa ni Dana yung buhok ko kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"Ano na? Gutom na ako kanina pa daw nasa restaurant sila Clark, Baka naman Dra.Villacin duon na kayo mag kwentuhan" Ani Kit kaya wala kaming nagawa kundi sumakay na sa sasakyan, si Kit na din ang nag buhat ng bagahe ko.

Ah... I miss them so much, although binibisita din naman nila ako sa Canada, pero iba parin kasi talaga yung kumpleto kami.

Tahimik lang kami sa biyahe mamaya na lang daw kami mag ku-kwentuhan habang kumakain para hindi maubusan ng topic.

Hanggang sa nakarating kami sa isang Japanese buffet restaurant, nagulat pa nga ako nang malaman na nirentahan pala nila yung buong resto! nanduon yung iba pa naming workmates kasama sila kuya. Binati nila ako at talagang may pa banner pa ah.

Marami kaming napag kwentuhan at puro sila tawanan, wala din kasi akong halos balita dito, Ako din naman ang nag sabi sakanilang 'wag na akong balitaan ng mga hindi importanteng bagay. Nuong patapos na kami ay bigla na lang umalis si Kit pero naiintindihan naman namin, tipid lang akong nginitian nila Dana.

Pagkatapos naming magsi kainan ay si Kuya na ang nag hatid sa akin, pinauwi ko na din sila Gabby dahil alam kong pagod sila galing duty. Ito parin yung condo ko, walang nabawas na gamit at wala din namang nadagdag, malinis kahit na isang taong walang tumira dito. Pasalamat na lang talaga dahil regular daw itong pinapalinisan ni kuya kaya hindi na ako mag tataka.

Inayos ko lang ang ilan sa mga gamit ko bago mahiga sa kama, iniisip ko pa lang ang mga possibilities ng pag uwi ko dito ay kinakabahan na ako, pero hindi naman ako pwedeng umiwas habang buhay, Right?

I let out a heavy sigh before closing my eyes.

Kinabukasan ay maaga akong gumising, I wear a white oversized victorian sleeve paired with my plain black high waist slacks and white high heels. I fixed my hair into a high pony tail and wore some accessories and light make-up. I take a quick glimpse at my reflection in the mirror before getting my car keys and purse.

Sinuot ko na din ang shades ko bago mag drive papunta sa ospital, I'm sure marami na ang nag bago duon, sabi din ni Dana kahapon ay tapos na yung bagong building na ipinatayo ni Daddy last year.

Pagkarating ko ay may mangilan-ngilan pang napapatingin sa akin, may isa pa ngang nag pa-picture pero hindi ko naman nahindian, Doctor po ako, hindi artista. Hayss.

Bago ako pumunta sa bagong building ay tinignan ko muna yung mga ward, maraming nadagdag, yung ibang nurses and doctors din hindi na familiar sa akin.

Walang gaanong tao sa glass bridge papunta sa new building kaya nag e-echo pa yung tunog ng heels ko habang nag lalakad, Hanggang sa tumambad sa akin ang isang malawak na ground floor, halos Doctors and Nurses lang ang nakikita ko, kung may mga pasyente man ay paniguradong mga V.I.P patients kaya nandito sa bagong building ang mga kwarto nila.

Nag lakad-lakad pa ako, sa dulo ay nakita ko yung dalawang escalator na paakyat sa second floor, duon na ako sumakay kesa elevator tutal sa second floor lang din naman ang punta ko. Tumingin ako sa wrist watch ko, maaga pa naman.

Pero pag angat ko ng tingin ay halos napigil ko ang pag hinga ko, naka sunod ang tingin ko sakaniya habang ang tingin niya ay nasa phone niya, hindi niya din naman ako makikilala kasi naka shades ako--

"Blair!"

Napa pikit ako nang marining ko ang maingay na bibig ni Gabby na isinigaw pa ang pangalan ko, bigla tuloy napatingin saakin yung lalaking pinagmamasdan ko.

Umiwas agad ako ng tingin at dali-daling umakyat, hinila ko si Gabby at mabilis na nag lakad palayo sa escalator.

Malakas ang tibok ng puso ko,
Kinakabahan.

Kinakabahang makausap siya ulit.
Kinakabahang malapitan siya ulit.

Ayokong...Masira ko siya ulit...

~~•••

Itutuloy...