DEATH |Deathly Fate Series 3|

Death 🔸 3

Raven's POV

NAGING matiwasay ang mga araw na nakalipas at hindi na naulit ang pagkakita ko ng multo. Dapat lang dahil kumuha ako ng isang psychic para itaboy ang masamang espirito na dumalaw sa kuwarto ko noong nakaraan na naging dahilan para mahirapan akong makatulog.

Wala na akong multong nakikita pero lagi naman akong nananaginip na may tumatabi sa akin sa pagtulog. Pero pagkagising ko naman ay wala. Hindi ko alam kung bakit ganoon lagi ang panaginip ko, tila totoo. Lagi kong napapanaginipan na may yumayakap sa akin sa pagtulog. This weird dream started after that ghost incident.

Binuksan ko na lamang ang laptop ko at chineck ko ang email at nakita ko doon ang isang email galing kay Chief. Binasa ko iyon at balita iyon na tapos na ang misyon. Ubos na ang kaaway, kaya wala na kaming trabaho patungkol sa mga fugitives.

Binuksan ko naman ang telebisyon para manood ng balita. Pero pagkabukas ko sa TV ay huminto naman ang kamay ko ng makita ko ang mukha ni Vander. Nakasuot siya ng itim na three piece suit at sa unang pagkakataon mula noon huli ko siyang nakita ay ngayon ko lang ulit nakita ang buong mukha niya. He's more than handsome than before. He's more mature. His jet black hair is tussled and he has stubbles but not that thick. It's enough to make him look, more enticing and attractive even just standing there.

Ngayon ko lang siya nakita na humarap sa mga press. I know that he always avoided them for some reason, pero ngayon ay nagpakita siya.

"Mr. Cambridge, everyone is anticipating and wanting to hear your answer. I believe you know the rumor of you settling down soon." Tanong ng isang lalaking reporter na ikinatigil ng hininga ko. Sa lahat ng pwedeng itanong, bakit yun pa?

Vander did not smile even a little bit. Nakita ko na tila nag-isip siya bago sumagot.

"I am." Maikling sagot niya na mad lalong ikinagulo ng mga press.

"Mr. Cambridge, are you tying the not with Miss Harriette Delacroix?" Parang may pait sa ilalim ng aking lalamunan at agad kong pinatay ang TV. I think that happened last night.

Naging hindi maganda ang pakiramdam ko kaya nagbihis na lamang ako. Pupunta ako kay Papa. I'll look at him from a far dahil wala naman akong trabaho.

Nagbaon na rin ako ng iilang mga damit dahil balak kong magstay doon ng iilang araw. I wanted to forget what I saw in the television at pakiramdam ko ay mababaliw ako kung mananatili ako rito.

Bumaba na ako mula sa kuwarto at natagpuan ko si Lux na nasa sala at nanonood ng basketball. Agad itong napatingin sa akin at lumipat ang tingin nito sa dala kong hindi naman kalakihang bag.

"Saan ka pupunta?" Naitanong niya sa akin at napatayo ito mula sa kinauupuan niya. Inilapag niya muna ang remote at lumapit sa akin.

"Aalis ako ng ilang araw. Pupunta ako sa lugar ng Papa ko to check on him." Sagot ko sa kanya. "Pasensya na kung biglaan. I just suddenly miss him."

Napabuntong hininga naman si Lux. "I'll send you there."

"Wag na. Masyado yung malayo. Magkocommute lang ako." Pigil ko sa kanya. Ayokong distorbohin siya. I want them to rest dahil alam ko na busy pa rin sila sa kanilang negosyo kahit wala na kaming trabaho.

"That's the point, malayo ang Wilshire Raven. I want to make sure you're safe there." Tutol naman nito sa akin. If only my heart doesn't belong to someone else, I hope I can learn to love him.

"Lux, wala kang dapat ipag-alala. Baliw na ang lalapit at gawan ako ng masama o kaya ay di nila mahal ang buhay nila. Basta, kaya ko na doon. Just stay here and I need you to explain to Kiera for me dahil alam ko na tatadtarin ako nun ng tanong." Natatawang saad ko sa kanya. Despite of him, knowing me as an assassin, he still think of me like a frailly woman who needs protection. Kung alam lang niya ang kaya kong gawin at kung ano ako, he will surely not think about that.