သခင်စေရာ

သခင်စေရာ အပိ်ုင်း(၁၄)

လင်းမြတ်နှင့်သခင် အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့် သခင်က စီးကရက်တန်းကိုင်လေသည်။

"ဦး အဲ့ဆေးလိပ်တွေ ခနခန မသောက်ပါနဲ့လား
သားတားပိုင်ခွင့်မရှိမှန်း သိပါတယ် ဒါပေမယ့် ဦးအတွတ်ရောဂါဖြစ်မှာဆိုးလို့ပါ"

ပြောပြီးပြီးချင်းခေါင်းငုံ့သွားသော ထိုကောင်လေးအားသူအသည်းယားတာအမှန်ပင်။အခြားလူတွေတုန်းကOne Night Stanတွေသာ။ဒီအကောက်ပေါက်ကျမှသူဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိ။

"အင်း ဆင်ခြင်မယ် မင်းလက်ထပ်ပွဲမသွားခင်ကပေးထားတဲ့ ကတိအတိုင်း ဒီညငါမင်းကိုလိုချင်တယ် အလင်း"

"ဟို ဟို ဟို လေ အမ် "
"ဟိုတွေ ဒီတွေမလုပ်နဲ့ ရေသွားချိုးချည် ပြန်ထွက်လာမှ အဲ့ကိစ္စဆက်ဆွေးနွေးမယ်"

"ဟုတ် ဦး"

သူရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်လာလိုက်သည်။ဦးကဘယ်လိုကြီးဒဲ့မေးတာတုန်း အရင်တိုင်းပဲယူလိုက်ပြီးရော ငါ့လာပြောနေတယ် အား ရှက်လို့သေတော့မှာပဲကွာ အဖိုးကြီးရင်ခုန်အောင်တကယ်လုပ်တယ်

သူရေချိုးပြီး၍ထွက်လာသောအခါ ဦးက ဝိုင်ခွက်များငှဲ့ထားလေသည်။သူထွက်လာသည်မြင်သည်နှင့် ဦးကတချက်ပြုံးပြကာ

"ခန ဦး ရေသွားချိုးလိုက်အုံးမယ်"

ဦးကပြောပြီးပြီးချင်းထသွားလေသည်။ဘာ အခု ဦးကသူ့ကိုသူဦးလို့သုံးလိုက်တာလား?ငါ့ကိုရူးအောင်တကယ်လုပ်နေတာပဲ

ဦးလည်းခနနေတော့ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာလေသည်။

"ကိုတို့ခုည အေးအေးဆေးဆေး ဝိုင်သောက်ကြမယ်"
ဦးကပြော၍ သူ့ရှေ့ဝိုင်ခွက်ချပေးလာသည်။သူရေဆာနေတာနှင့် ချီးယားစ်ပင် မအော်နိုင် အကုန်သောက်ချပစ်သည်။

"အာ အကုန်တခါထဲ သောက်ချပစ်တာလား"
"အွန်း အွန်း ရေလေးတွေ အရမ်းဆာနေလို့ အေ့ သောက်လိုက်တာ"

မျက်လုံးများရီဝေဝေနှင့်မူးနေသောထိုကလေးအားမင်းသခင်ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။အချိန်၅မိနစ်လောက်နေသောအခါ လင်းမြတ်ကိုယ်ထဲမှ ယားယံလာသည်။တခုခုလိုအပ်နေသလိုမျိုး။ဦး၏နှုတ်ခမ်းများမှာလည်း ဒီနေ့မှပို၍ရဲနေသယောင်။